Operation Eagle Claw – ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ( Μέρος 2)

ΕΝΑΕΡΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΩΝ

Σχεδόν αμέσως με την απογείωση του πρώτου Α/Φ C-130 από το νησί Masirah, ένας άλλος σχηματισμός από οκτώ Ε/Π RH-53D (η επιχείρηση είχε σχεδιασθεί να γίνει με 6 Ε/Π, και με δύο εφεδρικά), απογειώθηκε από το αεροπλανοφόρο USS Nimitz από τον Ινδικό Ωκεανό, με τον ίδιο προορισμό, τον χώρο προσγειώσεως στην ΠΒ, με την κωδική ονομασία  Desert One. Απόσταση από το αεροπλανοφόρο μέχρι το σημείο 540 ναυτικά μίλια.

Η πτήση από την απογείωση μέχρι τη προσγείωση προέβλεπε τη χρήση ΔΝΟ, και απόλυτη σιγή ασυρμάτου. Σε περίπτωση κάποιου προβλήματος το πλήρωμα του ενός Ε/Π θα ενημέρωνε τα άλλα Ε/Π με προκαθορισμένα φωτεινά σήματα. Το ύψος πτήσεως μέχρι την είσοδο στα Ιρανικά σύνορα – που το ίχνος περνούσε ανάμεσα από δύο Ιρανικά ραντάρ – ήταν 100 πόδια πάνω από το έδαφος και στη συνέχεια 200 πόδια πάνω από το έδαφος. Τα call signs των Ε/Π (τα οποία είπαμε τα χειριζόταν χειριστές των Πεζοναυτών και όχι του ΠΝ, λόγω του ότι είχαν μεγαλύτερη πείρα σε πολύωρες αποστολές), ήταν από Dash-1 μέχρι και Dash-8.

Στο σημείο αυτό, το κείμενο ακολουθεί το παραπάνω σκαρίφημα, σκαναρισμένο από το πολύ καλό βιβλίο SPECIAL FORCES and MISSIONS της σειράς THE NEW FACE OF WAR των εκδόσεων TIME-LIFE και συγκεκριμένα από το κεφάλαιο 4 ‘’CATASTROPHE AT DESERT ONE’’. Με την κόκκινη γραμμή, φαίνεται το ίχνος που ακολουθήθηκε από τον σχηματισμό των οκτώ Ε/Π, από το αεροπλανοφόρο μέχρι τη ΠΒ.

ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΠΤΗΣΕΩΣ

Σε απόσταση δύο ωρών πτήσεως μετά από την απονήωση από το αεροπλανοφόρο, το Ε/Π Dash-6, είχε αφή προειδοποιητικού φωτός για απώλεια πιέσεως του αζώτου των πτερύγων, γεγονός που σήμαινε πιθανή ρωγμή σε κάποια πτέρυγα του κυρίου στροφείου. Το Ε/Π προσγειώθηκε άμεσα, ακολουθούμενο από το  Dash-8 και αφού μαζεύτηκαν ή καταστράφηκαν τα απόρρητα έγγραφα και συσκευές, το Ε/Π  Dash-6 αφέθηκε στο σημείο της αναγκαστικής και το πλήρωμά του επιβιβάσθηκε στο  Ε/Π  Dash-8 το οποίο συνέχισε την πτήση προς τη ΠΒ.

Σε απόσταση τριών ωρών πτήσεως μετά από την απονήωση από το αεροπλανοφόρο, ο σχηματισμός των επτά τώρα Ε/Π, συνάντησε ένα μεγάλο ‘’τοίχος’’ από αιωρούμενη άμμο και σκόνη.

Ήταν ένα τρομερό haboob, ένας τύπος αμμοθύελλας, που τον συναντάμε σε πολλά μέρη του κόσμου κυρίως ξηρά μέρη, με την οποία μεταφέρονται πολλοί μικροί κόκκοι άμμου. Τα Ε/Π του σχηματισμού, λούσθηκαν κυριολεκτικά από αυτό το άσπρο σύννεφο και αμέσως η ορατότητα έπεσε σε λιγότερο από 100 πόδια.

Τα Ε/Π Dash-1 και Dash-2 έκαναν στροφή αριστερά και προσγειώθηκαν για να αποφύγουν την αμμοθύελλα και μετά από λίγο συνέχισαν, προς την ΠΒ.

Τα Ε/Π Dash-3, Dash-4 και Dash-5, έκλεισαν το σχηματισμό για να έχουν καλύτερη οπτική επαφή μεταξύ τους και συνέχισαν τη πτήση τους προς την ΠΒ.

Τα Ε/Π Dash-7 και Dash-8, τα τελευταία του σχηματισμού πετούσαν το καθένα μόνο του και είχαν μεγάλη απόσταση από τα υπόλοιπα.

Το Ε/Π Dash-5 σε κάποια στιγμή, παρουσίασε βλάβη κρίσιμων ραδιοναυτιλιακών οργάνων και οργάνων πτήσης. Λόγω βλάβης της ηλεκτρικής γεννήτριας, δεν είχε Τεχνητό Ορίζοντα, Υπολογιστή πτήσης, ραδιοπυξίδα και στην ουσία ήταν αδύνατο να εκτελέσει πτήση στις συνθήκες που είχαν προβλεφθεί για την επιχείρηση. Ο Κυβερνήτης του ανέστρεψε πορεία και επέστρεψε στο αεροπλανοφόρο USS Nimitz. Μόλις και μετά βίας τα κατάφερε με αναμμένα λαμπάκια καυσίμου.

Τώρα πλέον υπήρχαν ακριβώς έξη Ε/Π διαθέσιμα για την αποστολή, όσα χρειαζόταν, αλλά κανένα εφεδρικό.

Το πρώτο από τα έξη Ε/Π που έφθασε στη Προκεχωρημένη Βάση, ήταν το  Dash-3, με 50 λεπτά καθυστέρηση, από την αναμενόμενη ώρα αφίξεως.

Τα υπόλοιπα πέντε, έφθαναν κλιμακωτά, καθυστερώντας κατά μία και μισή ώρα την έναρξη του ανεφοδιασμού τους. Το όλο δηλαδή σχέδιο πήγαινε 1,5 ώρα πίσω και το ξημέρωμα δεν αργούσε να έρθει.

Στο παραπάνω διάγραμμα φαίνεται η διάταξη των Α/Φ και των Ε/Π στη ΠΒ Desert One. (ΠΗΓΗ)

Στη μετά πτήση επιθεώρηση, διαπιστώθηκε ότι στο Ε/Π Dash-2 είχε παρουσιασθεί βλάβη στο Νο 1 υδραυλικό σύστημα, λόγω μεγάλης διαρροής. Η βλάβη είχε παρουσιασθεί δύο ώρες πριν, αλλά ο κυβερνήτης του το πετούσε με το εφεδρικό σύστημα. Φορτωμένο όμως στο μέγιστο, για το υπόλοιπο της αποστολής, δεν θα ήταν δυνατό να κυβερνηθεί εύκολα, αλλά υπήρχε κίνδυνος να πέσει αύτανδρο, αν πάθαινε βλάβη και το εφεδρικό υδραυλικό σύστημα.

Με μόνο πέντε Ε/Π σε πτήσιμη κατάσταση, η επιχείρηση αναβλήθηκε.

Οι άνδρες της Δύναμης Delta, σχεδόν είχαν ολοκληρώσει τη φόρτωσή τους στα Ε/Π, διατάχθηκαν να αποβιβασθούν και να επιβιβασθούν στα αεροσκάφη, τα οποία ήταν στο έδαφος για τρεις ώρες περίπου με τους κινητήρες εν λειτουργία, γεγονός που δεν τους άφηνε περιθώριο να καθυστερήσουν και άλλο την απογείωση τους, λόγω καυσίμου. Αλλά η λειτουργία των κινητήρων των C-130 και των στροφείων των Ε/Π, που δεν είχαν σβήσει τους κινητήρες, δημιουργούσε κατάσταση ορατότητας σχεδόν τόσο δύσκολη όσο και το haboob.

Για να μη δημιουργηθεί πρόβλημα στους κινητήρες του Ε/Π Dash-3 ο Κυβερνήτης του Ταγματάρχης των ΠΖΝ Jim Schaefer, διατάχθηκε να το μετακινήσει σε άλλη θέση, αλλά επειδή ο ένας από τους τροχούς του είχε σκάσει, έπρεπε να κάνει τροχοδρόμηση σε ύψος αιωρήσεως. Ο σηματωρός που του έκανε καθοδήγηση από το κατώρευμα του Ε/Π, αλλά και από την άμμο που σηκώθηκε, μετακινήθηκε προς τα πίσω. Η σχετική αυτή κίνηση, εκλήφθηκε από τον Κυβερνήτη, ως κίνηση του Ε/Π του προς τα πίσω (μια που μέσα στο σύννεφο της άμμου, το μόνο συγκριτικό σημείο που είχε ήταν ο σηματωρός), και έβαλε το χειριστήριο πορείας προς τα εμπρός, νομίζοντας ότι διορθώνει το πρόβλημα.

Η κίνησή του αυτή ήταν μοιραία (εντάσσεται μέσα σε όλα όσα έχουμε γράψει για απώλεια επαφής με το εξωτερικό περιβάλλον και το BROWNOUT). Το κύριο στροφείο του Ε/Π κτύπησε το κατακόρυφο σταθερό του Α/Φ και όλο το Ε/Π προσέκρουσε στη βάση της πτέρυγας του C-130.

Αυτό που ακολούθησε ήταν καθαρή καταστροφή και το άδοξο τέλος της επιχείρησης Eagle Claw.

Από την πυρκαγιά που προκλήθηκε και την ανάφλεξη των πυρομαχικών και εύφλεκτων υλικών καταστράφηκαν και το Α/Φ και το Ε/Π, αλλά έχασαν τη ζωή τους πέντε άνδρες της Π.Α (το πλήρωμα του C-130)  και τρεις άνδρες των ΠΖΝ (το πλήρωμα του Ε/Π RH-53, πλην του Κυβερνήτη και Συγκυβερνήτη που διασώθηκαν με σοβαρά εγκαύματα).

Το μνημείο τιμής των νεκρών της επιχείρησης, στο Εθνικό Κοιμητήριο του Arlington. (ΠΗΓΗ).

Ήταν 03:30 της 25 Απριλίου 1980. Η Δύναμη Delta και τα Α/Φ, είχαν παραμείνει στο έδαφος για τέσσερεις ώρες και πενήντα έξη λεπτά. Οκτώ άνδρες είχαν σκοτωθεί και υλικό περίπου 72 εκατομμυρίων δολαρίων είχε απολεσθεί ή καταστραφεί.

 Η απογείωση των Α/Φ ήταν άμεση. Προορισμός τους το Α/Δ στο νησί Masirah του Ομάν.

Πίσω τους, άφηναν πέντε Ε/Π, σχεδόν σε καλή πτητική κατάσταση. (RH-53D serials 158686, 158744, 158750, 158753 και 158758, πηγή).

 Δύο από αυτά, το Dash-2 και το Dash-8, σύμφωνα με κάποιες πηγές, βρίσκονται σήμερα, σε υπηρεσία στο στόλο Ε/Π του Ιρανικού Π.Ν.

Η φωτογραφία αυτή είναι τραβηγμένη λίγες μέρες μετά την 24 Απριλίου 1980. Στο κέντρο το Α/Φ EC-130E και ότι απέμεινε από το Ε/Π Dash-3. Τα δύο καταστραμμένα Ε/Π στο βάθος, βομβαρδίσθηκαν από Ιρανικά F-4, δύο μέρες μετά το άδοξο τέλος της επιχείρησης, για να αποτραπεί η επάνοδος αμερικανικών δυνάμεων για την παραλαβή τους.

   

 

Τα συντρίμμια του Α/Φ EC-130E BuNo 62-1809 Lockheed Hercules c/n 3770 και του Ε/Π RH-53D serial number 158761.

Ένας Ιρανός στρατιώτης φυλά τα συντρίμια του C-130 η προπέλα του οποίου έχει χωθεί μέσα στην άμμο.

Μία σελίδα από το πινακίδιο πτήσεως (Knee board), που φαίνονται τα στοιχεία πτήσεως από το αεροπλανοφόρο Νίμιτς, μέχρι τη ΠΒ Desert One και μετά στο χώρο αποκρύψεως (Lager). Βρέθηκε από τους Ιρανούς και δημοσιεύθηκε στον Ιρανικό τύπο, σε ένα από τα εγκαταλελειμμένα Ε/Π στη ΠΒ Desert One.

Συνέχεια στο :  ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ