ΑΕΡΟΚΙΝΗΤΕΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ TASK FORCE ATLANTIC.
Στο παραπάνω σχεδιάγραμμα φαίνονται οι τρεις ταυτόχρονες Αεροκίνητες επιθέσεις που εκτελέσθηκαν από την TF ATLANTIC (3-504 Abn Inf, 82d Abn Div).
Η μία, εναντίον των Φυλακών EL RENACER,
η άλλη εναντίον της πόλεως GAMBOA και
η τρίτη εναντίον της Βάσεως ανεφοδιασμού CERRO TIGRE.
Τις τρεις αυτές Αεροκίνητες εφόδους του TF Atlantic υποστήριζε με ελικόπτερα το TF 1-228 Aviation.
Στη φωτογραφία ο μήκους 2400 ποδών διάδρομος του Fort Sherman.
Ως ζώνη φορτώσεως (ΖΦ), για όλες τις ενέργειες, χρησιμοποιήθηκε ο διάδρομος προσγείωσης του Ft Sherman (βλέπε παραπάνω φωτογραφία),(διαδραστικά μπορούμε να δούμε όλη τη περιοχή εδώ).
- Η ΑΕΡΟΚΙΝΗΤΗ ΕΦΟΔΟΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ EL RENACER.
Το συγκρότημα των φυλακών EL RENACER, βρισκόταν νότια της πόλεως Gamboa, δίπλα στο κανάλι του Παναμά, και ΝΑ του Fort Sherman, σε απόσταση 22 μιλίων από αυτό.
Εκεί κρατιόταν φυλακισμένοι από τον Στρατηγό Νοριέγκα, όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι του καθεστώτος, περίπου .
Η επίγεια δύναμη του Αεροκινήτου Υποσυγκροτήματος που εκτέλεσε την επιθετική ενέργεια αυτή ήταν ο C Λόχος (-) του 3-504 ΑΚΝ Τ.Π, για την κίνηση του οποίου χρησιμοποιήθηκαν τρία Ε/Π UH-1H.
Την αεροκίνητη αυτή ενέργεια υποστήριζε μία Ελαφρά Ομάδα Επιθέσεως (Light Attack Team) που αποτελούνταν από ένα Ε/Π OH-58C και ένα ΕΕ/Π AH-1 Cobra της δυνάμεωςTF HAWK.
[Σημ. Army Aviator: Εδώ να πούμε ότι το δόγμα εκείνης της εποχής για την τακτική χρησιμοποίηση των ΕΕ/Π, προέβλεπε τη συγκρότηση αυτών των Ομάδων, από Ε/Π αναγνωρίσεως και ΕΕ/Π, που ανάλογα με τον αριθμό των ΕΕ/Π που τη συγκροτούσαν, ονομαζόταν Ελαφρές (από 1-3 ΕΕ/Π), ή Βαριές (από 3-5 ΕΕ/Π)(Light ή Heavy)].
Τέλος ο Διοικητής του 504 ΑΚΝ Τ.Π ήταν επί ενός Ε/Π ΟΗ-58C, από όπου ενασκούσε τη Διοίκηση και των συντονισμό της όλης ενέργειας.
Ε/Π UH-1H Huey προσγειούμενα μέσα στο προαύλιο των φυλακών Renacer την επόμενη μέρα μετά την αεροκίνητη έφοδο, για την περισυλλογή των κρατουμένων.
Τα Ε/Π προσγειώθηκαν ταυτόχρονα μέσα στο προαύλιο των φυλακών. Τα δύο μπροστά στο κεντρικό κτίριο των φυλακών (LZ HAWK), μεταφέροντας τη Δύναμη Κρούσεως αποτελούμενη από 22 άνδρες.
Οι φωτογραφίες από εδώ, δείχνουν στιγμιότυπα μετά την ολοκλήρωση της ενέργειας
και το τρίτο – που αποτελούσε τη Δύναμη Καλύψεως – προσγειώθηκε λίγο βορειότερα, στη LZ OWL(Gamboa Boat Ramp parking area), ταυτόχρονα με συνδυασμένη αποβατική ενέργεια δύο αποβατικών σκαφών, στην παραπλεύρως ευρισκόμενη ακτή.
Το ΕΕ/Π ΑΗ-1 Cobra, με αποστολή την παροχή πυρών υποστηρίξεως, έβαζε κατά των κτιριακών συγκροτημάτων των φυλακών, με ρουκέτες των 2.75″ και πυρά του πυροβόλου του 20mm, κατά τη φάση της προσέγγισης και προσγείωσης των Ε/Π UH-1Η.
Όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, οι ΖΠ/Γ ήταν πολύ περιορισμένες περιβαλλόμενες από τις τρεις τους πλευρές από κτίρια των φυλακών και στην τέταρτη πλευρά τους υπήρχαν καλώδια υψηλής τάσεως. Τα πυρά από το έδαφος των δυνάμεων του Νοριέγκα ήταν πυκνά αλλά λόγω της πλήρους συσκότισης των Ε/Π, αυτά δεν προσβλήθηκαν
Εκείνο που πρέπει να τονίσουμε και να μας μείνει είναι ότι όλες οι ενέργειες που έγιναν, είχαν ‘’διαβασθεί’’ από όλο το προσωπικό, από τον αρχαιότερο Αξκό μέχρι τον τελευταίο στρατιώτη, αλλά και από όλα τα πληρώματα των Ε/Π.
Στις δύο παραπάνω φωτογραφίες φαίνεται αριθμός αμμοδόχων που φτιάχτηκαν για το Fort Amador, από το 1st Battalion, 508th Infantry. Άξια παρατήρησης είναι η λεπτομερής απεικόνιση της μικρής τάφρου που υπήρχε στη ζώνη προσγείωσης (δεύτερη φωτό).( XVIII Airborne Corps History Office photograph, 2 January 1990, by Maj. R. Wright).
Για το σκοπό αυτό κάθε Υπομονάδα αφού έκανε τις αναγνωρίσεις της, με προσωπικό που ήταν μεταμφιεσμένο σε τουρίστες, μελετούσε τη κάθε λεπτομέρεια σε αμμοδόχους σε τέτοια λεπτομέρεια που ο καθένας άνδρας ήξερε τι θα έκανε και που θα πήγαινε μετά την προσγείωση των Ε/Π, αλλά και κάθε ένα πλήρωμα Ε/Π, ήξερε την ακριβή θέση προσγείωσης.
2. Η ΑΕΡΟΚΙΝΗΤΗ ΕΦΟΔΟΣ ΣΤΗ ΠΟΛΗ GAMBOA.
Η πόλη της Gamboa, ήταν στρατηγικής σημασίας ΑΝΣΚ, καθότι αυτός που την κατείχε θα μπορούσε να αποκόψει τη διέλευση των εμπορικών πλοίων από τη διώρυγα του Παναμά.
Τη δεύτερη από τις τρεις ταυτόχρονες Αεροκίνητες επιθετικές ενέργειες προς κατάληψη της πόλεως Gamboa, την έκανε το Αεροκίνητο Υποσυγκρότημα του Α Λόχου του 3-504 ΑΚΝ Τ.Π, για την κίνηση του οποίου χρησιμοποιήθηκαν δύναμη ελικοπτέρων από το TF 1-228 που αποτελείτο από ένα Ε/Π UH-1H και δύο Ε/Π CH-47.
Η Ζώνη Φορτώσεως – όπως είπαμε – ήταν και πάλι το Ft Sherman.
Η ΖΠ/Γ στο McGrath Field
Στη παραπάνω εικόνα Ε/Π του TF 1-228, στη ΖΠ/Γ VULTURE, τις επόμενες ώρες μετά την ολοκλήρωση της κατάληψης του ΑΝΣΚ.
Η Ζώνη Προσγειώσεως [LZ VULTURE (McGrath Field)], ήταν σχεδόν στο κέντρο της πόλης και του ΑΝΣΚ του Λόχου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα Ε/Π να δεχθούν πολλά πυρά, ειδικά κατά την φάση της απογείωσης από τη ΖΠ/Γ, αλλά λόγω της ‘’συσκοτίσεως’’ που είχαν για τις ΔΝΟ, δεν βλήθηκε κανένα.
3. Η ΑΕΡΟΚΙΝΗΤΗ ΕΦΟΔΟΣ ΣΤΟ CERRO TIGRE.
Στη θέση CERRO TIGRE υπήρχε ένα μεγάλο συγκρότημα Διοικητικής Μερίμνης, που βρισκόταν νοτιότερα των Φυλακών Renacer.
Τη τρίτη από τις τρεις ταυτόχρονες Αεροκίνητες επιθετικές ενέργειες προς κατάληψη του CERRO TIGRE, έκανε το Αεροκίνητο Υποσυγκρότημα του Β Λόχου του 3-504 ΑΚΝ Τ.Π, για την κίνηση του οποίου χρησιμοποιήθηκαν δύναμη ελικοπτέρων από το TF 1-228 που αποτελείτο από δύο Ε/Π UH-1H και δύο Ε/Π CH-47, υποστηριζόμενα από ένα ΕΕ/Π ΑΗ-1Η του TF HAWK.
Αρχικά ως ΖΠ/Γ, είχε επιλεγεί ένας χώρος εντός του κτηριακού συγκροτήματος των αποθηκών, αλλά για λόγους ασφαλείας, άλλαξε τη τελευταία στιγμή, γιατί οι πληροφορίες έδωσαν ότι τα στρατεύματα του Νοριέγκα, ήξεραν ότι επίκειται επίθεση και είχαν λάβει τα μέτρα τους. Έτσι ως ΖΠ/Γ καθορίσθηκε ένα χώρος μέσα στο πεδίο του γκολφ, αμέσως νότια της περιοχής.
Στην επιχείρηση αυτή, υπήρξαν δύο καθοριστικής σημασίας γεγονότα που αναδεικνύουν τη χρησιμότητα της άμεσης υποστήριξης τέτοιου είδους ενεργειών από επιθετικά ελικόπτερα.
Κατά τη φάση της φόρτωσης στο Fort Sherman των στρατιωτών στο Νο1 Ε/Π CH-47, αυτό υπέστη βλάβη στην APU (τον μικρό κινητήρα που βοηθάει στην εκκίνηση των δύο κύριων του Ε/Π), με αποτέλεσμα να χρειασθεί το προσωπικό να μεταφορτωθεί στο εφεδρικό ελικόπτερο (θυμόμαστε όλοι το bump plan των αεροκινήτων επιχειρήσεων που έχουμε ήδη συζητήσει). Δεν έφθανε μόνο αυτό, αλλά στο σκέλος για τη ΖΠ/Γ, τα δύο Ε/Π CH-47, συνάντησαν χαμηλή νέφωση και ομίχλη, αναγκάστηκαν να τις παρακάμψουν και τελικά έφθασαν 5 λεπτά αργότερα από τα δύο Ε/Π UH-1Η.
Αυτή η απώλεια του συγχρονισμού θα μπορούσε να ήταν καταστροφική εάν, πρώτον είχε επιλεγεί ως ΖΠ/Γ αυτή που βρισκόταν μέσα στο κτηριακό συγκρότημα και δεύτερον αν δεν υπήρχε η συνεχής προπαρασκευή των ΖΠ/Γ, από τα επιθετικά Ε/Π μέχρι λίγο πριν τη προσγείωση των δύο Ε/Π.
ΤΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΤΟΥ Task Force ATLANTIC ΤΗΝ D–DAY (20 Δεκ 1989).
Ανεφοδιασμός hot refueling Ε/Π UH-60A Blackhawk του 1st Battalion, 228th Aviation Regiment, κατά την επιχείρηση Just Cause. Σε πρώτο πλάνο φαίνονται δύο ελαστικές δεξαμενές καυσίμου 500-gallon και όλα τα υλικά της συλλογής FARE.
Photographer’s Name: MSgt. Ken Hammond Location: HOWARD AIR FORCE BASE
Μετά την ολοκλήρωση των αεροκίνητων επιθετικών ενεργειών, τα Ε/Π επέστρεφαν σε προκαθορισμένα σημεία ανεφοδιασμού σε καύσιμα και πυρομαχικά, είτε στο Fort Sherman,
Ανεφοδιασμός hot refueling Ε/Π CH-47 Chinook του 1st Battalion, 228th Aviation Regiment, κατά την επιχείρηση Just Cause.
Photographer‘s Name: MSgt. Ken Hammond
είτε σε άλλα προκαθορισμένα ΠΣΕΚ-Π (όπως αυτό της παραπάνω φωτογραφίας), και είχαν ετοιμότητα για αεροδιακομιδές, για το υπόλοιπο της νύκτας εκείνης. Αξίζει να σημειωθεί ότι με τα Ε/Π UH-1H, εκείνη τη νύκτα μεταφέρθηκαν περίπου 25 άνδρες που χρειάσθηκε να διακομισθούν στις αμερικανικές βάσεις του Παναμά για ιατρική περίθαλψη. Με το χάραμα της ημέρας, ξεκίνησαν να εκτελούνται και οι με Ε/Π αποστολές μεταφοράς εφοδίων και τροφίμων προς τα μαχόμενα τμήματα.
Αλλά εδώ πρέπει να επισημανθεί η δυσκολία του ελέγχου και της διευθύνσεως των πτήσεων αυτών – που ήταν εκτός των επιχειρησιακών. Η δυσκολία ήταν ότι, όλοι ζητούσαν τα ‘’ελικόπτερά τους ‘’, ελικόπτερα στέλνονταν για μία τέτοιου είδους αποστολή, χωρίς να έχει καθορισθεί το σημείο ή ο άνθρωπος-σύνδεσμος, χωρίς να έχουν καθορισθεί χαρακτηριστικά κλίσεως και χωρίς να υπάρχει μια κεντρική διεύθυνση των πτήσεων, με αριθμό αποστολής και όλα τα συναφή, για να είναι εύκολη και η διεύθυνση και ο έλεγχος των πτήσεων αλλά και να είναι και εύκολος ο εντοπισμός των ιπταμένων μέσων, σε περίπτωση ατυχήματος. Βλέπετε ενώ υπήρχε ο σχετικός κανονισμός για έλεγχο του εναέριου χώρου πάνω από το θέατρο των επιχειρήσεων, μάλλον δεν εφαρμόσθηκε.
Συνέχεια στο : ΑΕΡΟΚΙΝΗΤΕΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ Task Force PACIFIC (32d AIRBORNE DIV)
ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ 
