ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ LAMSON 719- ΕΠΙΛΟΓΟΣ.
Η επιχείρηση LAMSON 719, δημιούργησε μεγάλη κριτική σε ότι αφορά την ορθότητα του δόγματος των Αεροκινήτων επιχειρήσεων και των ΒΠΥ.
Παρόλα αυτά αν δούμε τα στατιστικά των απωλειών Ε/Π και μέσα από τις αποδεδειγμένες δυνατότητες της εχθρικής Α/Α άμυνας, που για πρώτη φορά αντιμετωπίσθηκε από την Αεροπορία Στρατού, θα διαπιστώσουμε ότι για μία μεσαίας εντάσεως σύγκρουση, οι απώλειες δεν ήταν τρομακτικές.
Ας μη ξεχνάμε ότι ήταν η πρώτη επιχείρηση συνδυασμένων δυνάμεων, μια επιχείρηση δηλαδή με δυνάμεις από δύο κράτη, το Ν. Βιετνάμ και τις ΗΠΑ. Επίσης πρέπει να τονισθεί ότι παρά τις μεγάλες απώλειες που είχαν οι επίγειες δυνάμεις του Ν. Βιετνάμ, και του Β. Βιετνάμ (γύρω στις 6-7.000 του νοτίου και στις 13.000 νεκρούς του Βορείου), η καταστροφή της ΠΔΜ 604 των Β. Βιετναμέζων κατορθώθηκε να καταστραφεί πλήρως και για ένα τουλάχιστον χρόνο δεν μπόρεσε να λειτουργήσει. [1]
Η Φάση 4 του σχεδίου, ήταν μία από τις δυσκολότερες στρατιωτικές επιχειρήσεις. Η σύμπτυξη όταν είσαι εν επαφή με τον εχθρό, είναι μια από τις λεπτότερες στρατιωτικές επιχειρήσεις που απαιτούν πειθαρχία και συνοχή της δύναμης που την εκτέλεση, πράγμα που ίσως να έλειπε από τις δυνάμεις του Ν. Βιετνάμ.
Στις 15 Μαρτίου 1971, μέσα στον απόηχο των αναπάντεχων απωλειών της LAMSON 719, το περιοδικό Newsweek, έγραφε:
«άσχετα από το μεγάλο ρίσκο που είχε η επιχείρηση, ήταν αναπόφευκτη η εμπλοκή των αμερικανικών δυνάμεων Ε/Π. Οι αμερικανοί χειριστές Ε/Π με την αυτοθυσία τους απέδειξαν αυτό που έπρεπε να αποδειχθεί και στη πράξη, ότι το Ε/Π από τότε και μετά (σ.σ και τουλάχιστον μέχρι τις δικιές μας μέρες), έδωσε μια νέα διάσταση στο πεδίο των επιχειρήσεων»
Το τελικό αποτέλεσμα της επιχειρήσεων 719, από τη πλευρά της Αεροπορίας Στρατού είναι ότι, η χρησιμοποίησή της σε μια αεροκίνητη επιχείρηση σε βάθος εντός της εχθρικής τοποθεσίας, υπήρξε επιτυχής, επιβεβαιώνοντας την ορθότητα του δόγματος των αεροκινήτων επιχειρήσεων. Ένα δόγμα που από τότε μέχρι σήμερα, μπορεί να έχει τροποποιηθεί σε ορισμένες του λεπτομέρειες, οι περισσότερες των οποίων ίσως και να είναι υποχρεωτικές λόγω της εξέλιξης των αεροπορικών μέσων, αλλά που στη βάση και στην ουσία του, παραμένει αμετάβλητο και το ίδιο ωφέλιμο για την τελική έκβαση του αγώνα.
[1] AIRMOBILITY, 1961-1971, by Lieutenant General John J. Tolson -Department of the Army, Washington, DC 1973- pages 240-244