Ο ΣΤ.ΑΤΣΑΛΟΣ για τον Σχη (ΠΒ) ε.α κ. ΓΡΥΣΠΟ

Χείμαρρος σωστός ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ. Τα είπε όλα με τον δικό του τρόπο , στα 84 του χρόνια (γερό να τον έχει ο Θεός) ντόμπρα και σταράτα. Με το όνομα τους. Όπως αξίζει σε ένα χειριστή να μιλάει.

Χάρηκα ιδιαίτερα που είχα την τύχη να διαβάσω τα λεγόμενα του αν και δεν τον γνώρισα προσωπικά. Έφυγε πριν ακόμη πάω εγώ . Και να που και εγώ έμαθα πράγματα που δεν τα άκουσα για τους «πρόγονους μας». Έγραψα σε κάποιο άλλο σχόλιο ότι δεν ντρέπομαι για τους «επαγγελματικά» πρόγονους μου. Και να η απόδειξη.

ΕΙΠΕ ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ. Είπε πράγματα που μου θύμισε καταστάσεις και γεγονότα τα οποία θέλω να καταγράψω , έτσι…….για να μαθαίνουν οι νεώτεροι.

Μάλωσε με τον Οδυσσέα Αγγελή…………..αυτό και αν δεν είναι είδηση????……….

Φώναζε μέσα στο ΓΕΣ για τις …..70.000 δραχμές !!!!!!!!

Τσακώθηκε με τους Αμερικανούς για την εκπαίδευση !!!!!!!!!!

Έβγαλε «γλώσσα» στον Παπαδόπουλο !!!!!!!!!

Και ποιος γνωρίζει τι άλλο μπορεί να έκανε σε αυτήν την μακρόχρονη (ευτυχώς) παραμονή του στην ΑΣ

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ αλλά για…… κάποια αιτία. Για την ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ. Για αυτό που αγάπησε , για αυτό που δούλεψε , για αυτό που ίδρωσε , για αυτό που άφησε πίσω του. Οι νεώτεροί του τον ονομάζουν ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ . Όταν οι νεώτεροι σου σου δίνουν τέτοιους τίτλους τότε …ναι ΣΟΥ ΑΞΙΖΟΥΝ.

Μίλησε ο Σχης με απλά λόγια για τον περίφημο «χρόνο διοικήσεως». Αυτήν την αγιάτρευτη πληγή που αιμορραγούσε για πολλά χρόνια. Θα τολμήσω να πω ότι ήταν η ΜΗΤΕΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΕΙΝΩΝ του σημερινού ΟΠΛΟΥ.

Η Υπηρεσία να επενδύει επάνω σε αξιωματικούς για την εκπαίδευσή τους και να έρχεται ο χρόνος διοικήσεως να το πάρει πίσω.

Χειριστές διαθέσιμοι σε 3-4 ιπτάμενα μέσα έχοντας το μυαλό τους στο «χειριστηλίκι» και μόνο, μετά από 2-3 χρόνια έφευγαν από την ΑΣ για το όπλο τους. Όλη η γνώση , οι εκπαιδεύσεις , το διάβασμα, οι εμπειρίες πήγαιναν στην ………..κατάψυξη.

Μένοντας στο όπλο τους 2-3 χρόνια , η μόνη επαφή που είχαν με το χειριστήριο ήταν κάθε εξάμηνο να πηγαίνουν στον πλησιέστερο Λ.Α..Σ να βάλουν τις 30 ώρες.

Οι περισσότεροι δε από αυτούς, που έρχονταν να πετάξουν , στην πλειονότητα τους, ζητούσαν αεροπλάνα

L21-B διότι -μάλλον- εκεί αισθάνονταν πιο ασφαλείς. Μερικοί ζητούσαν CESSNA για μερικές ώρες και πάντοτε ζητούσαν έναν από εμάς για μερικές αποπροσγειώσεις και σχεδόν κάνεις δεν εζήταγε OH-13.

Για HUEY ας μην το συζητάμε……..

Όσοι από αυτούς τα κατάφερναν να γυρίσουν σε 2-3 χρόνια , έβρισκαν νέα πρόσωπα , νέες νοοτροπίες, νέα δεδομένα. Φτου κι απ την αρχή.… Έφευγαν ΧΕΙΡΙΣΤΕΣ και γύριζαν ΜΑΘΗΤΕΣ.

Η ΑΠΟΧΗ ΑΦΗΝΕΙ ΚΕΝΑ και πολλές φορές δυσαναπλήρωτα.

Κάποιοι άλλοι τα κατάφερναν να μένουν στην ΑΣ για μεγαλύτερα διαστήματα , «έβγαζαν» και κάποιο άλλο σχολείο , κάποια εκπαίδευση στο εξωτερικό και γινόταν «απαραίτητοι».Αυτό δημιουργούσε γκρίνιες, ζήλειες και φιλονικίες .

Στους 2 Λ.Α.Σ που υπηρέτησα, διαπίστωσα και κάτι άλλο. Όταν έρχονταν «οι εκτός ΛΑΣ» για το πτητικό τους ,σχεδόν κανείς δεν φορούσε την πουλάδα. Κάποια μέρα ρώτησα κάποιον και η απάντηση με άφησε …..άφωνο. « Για να μην δίνουμε στόχο» Στόχο ???? Ρώτησα ,. Σε ποιους????

Ναι είχαν δίκιο. Να μην δίνουν στόχο στους συναδέλφους τους μέσα στο όπλο τους ότι αυτοί ήταν «ξεχωριστοί»

Για αυτό είπα και παλαιοτέρα οι εχθροί σας είναι …ΕΝΤΟΣ.

Αυτά όμως τελειωσαν. Γίνατε ΟΠΛΟ και γνωρίζετε ότι στο υπόλοιπο της καριέρας σας θα κρατάτε χειριστήριο. Θα μετακινήστε μεταξύ 3-4-5 αεροδρομίων.

Ένα άλλο πρόβλημα που ήρθε στη επιφάνεια από την συνέντευξη του Σχη Γρύσπου ήταν το πρόβλημα της «επικοινωνίας» με την ΗΓΕΣΙΑ. Να ζητάς κάτι για την μονάδα σου και να μην σε καταλαβαίνουν.

Να πρέπει να τους εξηγείς ότι άλλο πράγμα είναι ο διάδρομος και άλλο ο αεροδιάδρομος. Άλλο πράγμα η πίστα των αεροπλάνων και άλλο η πιστά του χορού. Να μην αναφερθώ σε ποιο τεχνικά θέματα που πρέπει να εξηγεί κάποιος Διοικητής η Διευθυντής στους…………παραπάνω.

Αυτό δεν είναι μομφή για κάποιους. Ο καθείς εφ ο ετάχθη .Έλα όμως που πρέπει να πείσεις αυτούς που σε διοικούν ,σε ελέγχουν και συγχρόνως σε υποστηρίζουν?

Πρέπει να παρακαλάς, να φωνάζεις , να εξηγείς για να κάνεις κάτι που ΠΡΕΠΕΙ να γίνει.

Είναι ένα χρόνιο πρόβλημα και αυτο. Δεν βρίσκεσαι στην ιδία σελίδα με την ηγεσία , η αν θέλετε στην ιδία συχνότητα. Απεναντίας σε κάποιο άλλο επιτελείο ,όλοι- μα- όλοι, είναι επαγγελματικά μεγαλωμένοι μέσα σε αεροδρόμια ,από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Συνεννοούνται και με μια ματιά . Και στους διαδρόμους ακόμη αυτού του επιτελείου μυρίζει…..κηροζίνη.

Μίλησε επίσης ο Σχης για Διοίκηση / Διοικητές. Εδώ θέλω να πω δυο λόγια διότι θεωρώ ότι πρέπει να τα πω. Όταν οι διοικητές των μονάδων ακούν τους «μικρούς» -που οφείλουν να τους ακούν- και να επιδιώκουν να τους ακούν -να μην κοιτάζουν πόσα αστέρια ασημένια η χρυσά έχει στους ώμους του αυτός που τους μιλά, αλλά να κοιτούν εκεί στο μέρος της καρδιάς που υπάρχει μια πουλάδα που σημαίνει ότι είστε ΙΣΟΙ. Ναι κύριοι Διοικητές, ΕΚΕΙ ΕΙΣΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ, μην το ξεχάσετε ΠΟΤΕ αυτό. Εχουν τις ιδιες ανησυχίες, τους ίδιους φόβους, τις ίδιες απαιτήσεις τους ίδιους στόχους τις ίδιες προσδοκίες με εσάς. Ακούστε τους , «μπείτε στα παπούτσια τους» αξιολογείστε και μετά ….διοικήστε.

Τέλος ο Σχης μίλησε για τα ατυχήματα .ΧΑΖΟΑΤΥΧΗΜΑΤΑ τα λέω εγώ. Ατυχήματα που έγιναν από επίδειξη , υπερεμπιστοσύνη , άγνοια ,και γιατί όχι, λόγω μακράς αποχής από το μέσον?

ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΠΕ …….διαβάστε.

Τελειώνοντας αυτές τις ………αναμνήσεις μου θέλω να ευχαριστήσω τον Δημήτρη Σαμπάνη για αυτήν την συνέντευξη που μας….σύνδεσε με το παρελθόν και ελπίζω οι νέοι που διαβάζουν αυτά που γράφουμε να καταλάβουν ότι εκεί που πατάνε τα πόδια τους κάποιοι αφανείς και άγνωστοι σε εσάς , και εμάς ,όπως ο Σχης Γρύσπος αλλά και άλλοι, έδωσαν ….μάχες για να τα έχουμε εμείς στην εποχή μας ,αλλά και εσείς σήμερα.

Στέφανος Άτσαλος

Απριλίου 20 -2008

Νέα Υόρκη.

ΤΕΛΟΣ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ