ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ANACONDA -ΤΑ Ε/Π APACHE ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ Shah-e-Kot. (1-18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2002)

Συνέχεια από : ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ANACONDA- ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ (1-18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2002)

Για να συνδέσουμε το θέμα μας, να μην ξεχνάμε ότι το οπλικό σύστημα αυτό είχε πολύ αρνητικές κριτικές, ιδιαίτερα μετά τη μη συμμετοχή του το 1999 στο Κόσσοβο (μιλάμε για την TASC FORCE HAWK, για την οποία είπαμε εδώ δυο λόγια).

Στην εξεταζόμενη όμως περίπτωση, απέδειξε και ως σύστημα αλλά και ως προσωπικό, την αξία του.

Όπως είπαμε στην επιχείρηση πήρε μέρος ένας μικρός αριθμός (8) ΕΕ/Π με αποστολές την άμεση υποστήριξη με πυρά της TFRakkasan. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα οι άνδρες της βάσιζαν τις ζωές τους πάνω σε αυτά.

Χαρακτηριστικά από ότι λένε οι επίγειοι Διοικητές – ειδικά για την πρώτη ημέρα της επιχείρησης που όλα πήγαν στραβά – τα Apache σώσανε την μέρα αλλά και την φήμη τους.

Εχθρικές οχυρές θέσεις στην κοιλάδα Gardez καταστρέφονται από ΕΕ/Π Apache. Με χρήση πυραύλων Hellfire

Η δυνατότητά τους να εντοπίζουν και να προσβάλουν τους στόχους χωρίς τις παρεμβολές παρατηρητών- αναγκαίων για το Πυροβολικό – είναι χαρακτηριστική.

Λόγω όμως των αδυναμιών της αμερικανικής υπηρεσίας πληροφοριών – που ενώ έδινε πληροφορίες ότι ορισμένοι αντικειμενικοί σκοποί δεν κατέχονταν, αυτοί ήταν πλήρως και βαριά επανδρωμένοι – οδηγούσε στην τακτική κατάσταση, για τα ΕΕ/Π, οι στόχοι να αναγνωρίζονται από τα πληρώματα τους, μόνον αφού ο εχθρός άνοιγε πυρ και σε βεληνεκή, μικρότερα του χιλιομέτρου, κάτι για το οποίο οι χειριστές δεν ήταν καθόλου έτοιμοι να αντιμετωπίσουν.

Οι προσβολές όμως σε πάνω από το 50% των Ε/Π, από εχθρικά πυρά, ανάγκασαν τα πληρώματα, δυστυχώς μέσα στον πυρετό της μάχης, να αλλάξουν την τακτική τους σε τακτική εκτέλεσης βολών και προσβολής στόχων, εν κινήσει (runningfire).

Στο παρακάτω βίντεο βλέπουμε μία τέτοια προσβολή.

Apache Strafing Run operation Anaconda

Αξίζει όμως εδώ να αντιγράψουμε από το άρθρο του Υποστράτηγου Franklin L. Hagenback, Διοικητή της 10^ης Ορεινής Μεραρχίας αλλά και   Επιχειρησιακού Διοικητή της Επιχείρησης Anaconda που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Field Artillery, (σελίδα 5), μια απάντηση που του έγινε στην ερώτηση:

ΕΡΩΤΗΣΗ:Τι μέσον χρησιμοποιήσατε για ΕΑΥ και πόσο αποτελεσματικόήταναυτό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το πιο αποτελεσματικό μέσο εγγύς αεροπορικής υποστήριξης που είχαμε ήταν το Apache [Το επιθετικό ελικόπτερο AH-64 ]. Τα Απάτσι ήταν εξαιρετικά-ήταν θανατηφόρα και με μεγάλη επιβιωσιμότητα. Είχαμε έξι για τις επιχειρήσεις, με δύο από αυτά να πετούν μέχρι το τέλος της πρώτης ημέρας. Ήταν τόσο γεμάτα τρύπες, κτυπημένα σε κάθε τους σημείο, ένα μάλιστα χτυπήθηκε από ένα RPG στο ρύγχος του -δεν ξέρω πώς πέταξαν. Αλλά το προσωπικό συντήρησης της 101η τα επισκεύασε αμέσως και τα απέδωσε για επιχειρήσεις άμεσα. Αργότερα οι συλληφθέντες αντάρτες έλεγαν ότι το Απάτσι ήταν το πιο φοβερό γι’ αυτούς όπλο στο πεδίο της μάχης. Τα ελικόπτερα βρισκόταν πάνω από το κεφάλι τους πριν καλά-καλά να το καταλάβουν. Οι Απάτσηδες έφεραν σχεδόν 100% ευστοχία.

Η επιχείρηση Anaconda όμως είχε και ένα μεγάλης σημασίας καλό. Η συμπεριφορά των Απάτσι, διέλυσε το σύννεφο αμφισβήτησής τους που υπήρχε, μετά την αναποτελεσματικότητά τους στο Κόσσοβο στα 1999. Η δυνατότητά τους να επιχειρούν σε ύψος 10.000 ποδών, η επιβιωσιμότητα τους μετά από τις προσβολές που υπέστησαν από βλήματα και ρουκέτες, αλλά και η απόδειξη – στην πράξη – των προδιαγραφών κατασκευής του (λειτουργία του ΚΜΙ χωρίς λάδι για 30 λεπτά), απέδειξαν ότι πράγματι το ελικόπτερο είναι από τα πιο ανθεκτικά.

Τέλος πριν από τις διαπιστώσεις και συμπεράσματα, ας δούμε ένα ντοκιμαντέρ του Discovery Chanel, ένα είδος αναπαράστασης αυτής της ειδικής  επιχείρησης και ειδικότερα τη μάχη που έγινε στον χώρο της σύγκρουσης και καταστροφής των ελικοπτέρων στον λόφο «Roberts».

Συνέχεια στο: ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ANACONDA – ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ