ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ANACONDA- ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ (1-18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2002)
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ : ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ANACONDA – ΕΙΣΑΓΩΓΗ (1-18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2002)
1 ΜΑΡΤΙΟΥ 2002
Αρχίζει η Επιχείρηση Anaconda.
Τμήματα Ειδικών Επιχειρήσεων διεισδύουν στην περιοχή και εγκαθιστούν παρατηρητήρια. Τα τμήματα αυτά ήταν τρία, το Juliet, το India, και το Mako 31.
Τα Τμήματα Juliet και India συγκροτούνταν από προσωπικό της αμερικανικής Δύναμης Δέλτα, με αποστολή να εγκαταστήσουν παρατηρητήρια σε θέσεις που θα μπορούν να επιτηρούν την βόρεια και νότια πλευρά της κοιλάδας Shahi-Kot και τα δρομολόγια προς αυτήν από το Gardez.
Το Τμήμα Mako 31 ήταν ένα μικρό τμήμα από προσωπικό των αμερικανικών SEAL που ανήκαν στο DEVGRU. Αποστολή του η οργάνωση παρατηρητηρίου σε τέτοια θέση που θα επιτηρούσε τις Ζ.Π/Γ του TFRakkasan. Αυτό το τμήμα από το παρατηρητήριο, ανακάλυψε μία ομάδα Taliban να έχει επανδρώσει μία οχυρωμένη θέση πολυβόλου DShK , σε στρατηγικό σημείο, από όπου κάθε Ε/Π που θα προσέγγιζε στις ΖΠ/Γ θα μπορούσε να βληθεί με μεγάλη ευκολία. Ανέφερε την ακριβή θέση και ο στόχος προγραμματίσθηκε να καταστραφεί την D-1 ώρα.
2 ΜΑΡΤΙΟΥ 2002
-
TF Hammer
Γύρω στα μεσάνυκτα οι Μονάδες της TF Hammer, επί οχημάτων ξεκίνησαν να κινούνται από τη βάση τους στο Gardez για την κοιλάδα Shahi-Kot. Η TFHammer συγκροτείτο από παραστρατιωτικές Μονάδες πιστές στην επίσημη κυβέρνηση του Αφγανιστάν, αλλά τους έλειπε το πνεύμα μονάδος και γενικά η σωστή εκπαίδευση. Έτσι όταν τα πρώτα οχήματα των φαλάγγων ανατράπηκαν λόγω των κακών δρομολογίων ο Διοικητής τους διέταξε να ανάψουν τα φώτα, με αποτέλεσμα να χαθεί κάθε στοιχείο αιφνιδιασμού.
Το κύριο σώμα της TFHammer, έφθασε στη γραμμή εξορμήσεως στις 06:15 εν αναμονή της ολοκλήρωσης των προπαρασκευαστικών πυρών που είχε σχεδιασθεί να διαρκέσουν 55 λεπτά, και θα παρέχονταν από αεροσκάφη B-1B και F-15E, τα οποία λόγω κακής συνεννόησης, συντονισμού και κάποιων βλαβών, έριξαν μόνο έξη βόμβες και μετά αποχώρησαν από την περιοχή, ρίχνοντας έτσι το ηθικό των Αφγανών και απογοητεύοντας το προσωπικό των Τμημάτων ειδικών επιχειρήσεων, που μία από τις αποστολές τους ήταν και αυτή του ΑΕΛΑ.
-
TF Anvil/TF Rakkasan
Την H-Ώρα (06:30), το πρώτο κύμα των αεροκίνητων τμημάτων της TF Rakkasan, μετά από πτήση μέσα από τα φαράγγια ανατολικά και βόρεια της κοιλάδας, προσγειώθηκαν στις προκαθορισμένες ΖΠ/Γ και ξεκίνησαν τη κίνησή τους προς στις υπό κατάληψη θέσεις. Προσβλήθηκαν όμως σχεδόν αμέσως μετά την αποβίβασή τους από τα Ε/Π CH-47, από ισχυρά πυρά όλμων και σχεδόν όλη την μέρα, έδιναν μάχη εναντίον καλά οχυρωμένων στα υπερκείμενα βουνά, σχεδόν 1000 ανταρτών όταν οι πληροφορίες τους ανέβαζαν μόνο σε 150-200.
Η πολύ ισχυρή αντίδραση των ανταρτών είχε ως αποτέλεσμα να προσγειωθεί όπως είπαμε μόνο το πρώτο κύμα (δύο Ε/Π CH-47) και να μην έλθουν τα υπόλοιπα έξη που θα ακολουθούσαν σε επόμενα κύματα. Αυτό είχε ως άμεσο αρνητικό αποτέλεσμα να εκφορτωθεί μόνο ένας όλμος 120 χιλ, με το πρώτο κύμα, στερώντας όπως είναι επόμενο τα επίγεια τμήματα από τα οργανικά του μέσα πυρών υποστηρίξεως.
Operation Anaconda: Μία οχυρή θέση στην κοιλάδα Shahi-Kot καταστραμμένη από τα ΕΕ/Π AH-64.
Την ενέργεια της TF Rakkasan, υποστήριζε, από πλευράς παροχής πυρών αμέσου υποστηρίξεως, μια Ομάδα δύο επιθετικών Ε/Π Apache του 3-101 ΤΕΕΠ [Eagle Attack] της 159ης ΤΑΞΑΣ. Η Ομάδα έκανε καλή δουλειά καταστρέφοντας αρκετές εχθρικές θέσεις που παρενοχλούσαν τις φίλιες δυνάμεις αλλά τα Ε/Π σε κάποια στιγμή της ημέρας βλήθηκαν σοβαρά από εχθρικά πυρά και αναγκάσθηκαν να αποσυρθούν από την περιοχή.
3 ΜΑΡΤΙΟΥ & 4 ΜΑΡΤΙΟΥ 2002
Η 3 Μαρτίου σημαδεύθηκε από την ενέργεια διείσδυσης δύο Ομάδων Ειδικών Επιχειρήσεων και τα επακόλουθά της, που νομίζω ότι αξίζει να τα δούμε μιας και βγαίνουν αβίαστα πολλά συμπεράσματα.
Αργά το απόγευμα στις 3 Μαρτίου 2002, υπήρξε η ανάγκη να γίνει διείσδυση από αέρος με Ε/Π, δύο Ομάδων Ειδικών Επιχειρήσεων, της Mako 30 και Mako 31 των SEAL. Η διείσδυση με Ε/Π θα γινόταν σε ένα σημείο που απείχε 1.300 μέτρα από το σημείο που έπρεπε να εγκατασταθεί το παρατηρητήριο που ήταν η κορυφή TakurGhar στην οποία οι Ομάδες θα πήγαιναν πεζή. Η όλη επιχείρηση έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί μέχρι πριν την αυγή.
Λόγω του περιορισμένου χρόνου όμως και αφού στάλθηκε ένα Α/Φ AC-130 για αναγνώριση που έδωσε ότι δεν υπήρχε ίχνος εχθρού, η επιχείρηση διείσδυσης από αέρος ξεκίνησε στις 0323:23Μαρ2002 με δύο Ε/Π MH-47Ε Chinook , εκ των οποίων το ένα όμως χάλασε πριν την απογείωση και η όλη επιχείρηση μέχρι να επιβιβαστεί η Ομάδα στο εφεδρικό καθυστερούσε. Έτσι, για να προλάβουν τις χρονικές δεσμεύσεις (πριν την αυγή), αποφασίσθηκε η προσγείωση των Ε/Π να γίνει επί της κορυφής TakurGhar. Βέβαια οι ΒΟΕ έλεγαν ότι η αποστολή θα ματαιωνόταν ευθύς μόλις το Ε/Π άρχιζε να βάλλεται με εχθρικά πυρά.
Στις 0303:00Μαρ2002 το πρώτο από τα δύο Ε/Π MH-47E Chinook, το Razor 03[με αριθμό σειράς 92-00476], μπαίνει στην τελική για την κορυφή TakurGhar, και διαπιστώνει ότι υπάρχουν ίχνη ανθρώπινης παρουσίας πάνω στο χιονισμένο έδαφος, μέχρι δε κυβερνήτης και Αρχηγός των SEALνα πάρουν απόφαση για να ακυρώσουν την αποστολή, το Ε/Π δέχεται δύο βλήματα RPG, στον ένα του κινητήρα που καταστρέφεται όπως καταστρέφεται το ηλεκτρικό και υδραυλικό του σύστημα. Ο Κυβερνήτης εφαρμόζει ισχύ για να φύγει από την κορυφή, αλλά και ο Κελευστής NeilC. Roberts, γλιστρά πάνω στα χυμένα υδραυλικά και πέφτει έξω από το Ε/Π, από την ανοικτή πίσω ράμπα. Αξίζει να πούμε εδώ ότι το Α/Φ AC-130, που λέγαμε και είχε σταλεί για αναγνώριση, ανακαλείται από την περιοχή (μια που ανέφερε ότι δεν υπάρχει εχθρική παρουσία) για άλλη περιοχή και απομακρύνεται από την κορυφή, πριν την προσγείωση του Razor03. Το Ε/Π κτυπημένο όπως ήταν απομακρύνεται από την κορυφή και κάνει βαριά αναγκαστική προσγείωση, σε ένα χώρο κάτω στην κοιλάδα περίπου 7 χιλιόμετρα μακριά από την κορυφή.
Την περισυλλογή του μπορούμε να την δούμε εδώ.
Την επισκευή του μπορούμε να την δούμε εδώ.
Την σημερινή κατάσταση του Ε/Π αυτού μπορούμε να την διαβάσουμε εδώ,
αξίζει να πάτε στον σύνδεσμο, έχει ενδιαφέρον (ΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ).
Το δεύτερο Ε/Π MH-47 E Chinook, το Razor 04 προσγειώθηκε δίπλα στο Razor 03 επιβιβάζει το πλήρωμα και τους άνδρες της Ομάδας των SEAL και τους μεταφέρει στην αμερικάνικη βάση στο Gardez, όπου αποβιβάζει το πλήρωμα και με την Ομάδα των SEAL, απογειώνεται για την κορυφή TakurGhar. Καθώς το Ε/Π MH-47 E Chinook, το Razor 04 προσεγγίζει και προσγειώνεται στην κορυφή, δέχεται και αυτό πυρά αλλά κατορθώνει να αποβιβάσει την Ομάδα και φεύγει.
Η Ομάδα Ειδικών Επιχειρήσεων Mako 30 αναδιοργανώνεται και δίνει την πιο δύσκολη μάχη της από την εποχή του Μογκαντίσου. Υποστηρίζεται όμως τώρα από το Α/Φ AC-130, που πήρε νέα εντολή να επιστρέψει στην κορυφή.
Εν τω μεταξύ στη Αεροπορική Βάση του Bagram, έχει σημάνει συναγερμός.
Δύο Ε/Π MH-47 E Chinookτο Razor 1 [με αριθμό σειράς 92-00475 την ιστορία του μπορούμε να την δούμε εδώ] και το Razor 2 [με άγνωστο αριθμό σειράς], ετοιμάζονται για απογείωση για την διάσωση πλέον της Ομάδας Ειδικών Επιχειρήσεων Mako 30.
Σε αυτά επιβαίνει η Δύναμη Ταχείας Αντιδράσεως (QRF), αποτελούμενη από 19 Rangers, μία Ομάδα Τακτικού Αεροπορικού Ελέγχου (TacticalAirControlParty –Tacp) και τρεις άνδρες της αμερικάνικης Π.Α από το specialtacticsteam.
Το πλάνο ήταν το Razor 1 να προσγειωθεί πρώτο, ενώ σε κάποιο σημείο της διαδρομής, το Razor 2 να συνεχίσει για το Gardez για να παραλάβει και άλλο προσωπικό, από την εκεί Δύναμη Ταχείας Αντιδράσεως (QRF) και να επανέλθει στην κορυφήTakurGhar.
Αλλά – πάντα υπάρχουν αυτά τα ..αλλά – όταν τα δύο Σινούκ ξεκινούν για την κορυφή, τρία πράγματα συμβαίνουν:
Πρώτον, τα Σινούκ (παρόλο την έκδοσή τους ως ειδικών αποστολών), δεν ήταν εξοπλισμένα με δορυφορικούς Σ/Α, άρα από κάποιο σημείο και μετά δεν ήταν δυνατή η επικοινωνία με τη βάση τους στο Bagram αλλά το και σπουδαιότερο, δεν μπορούσαν να έχουν επικοινωνία από την απογείωση με τις Ομάδες AFO, που είχαν ήδη εγκατασταθεί στην περιοχή των επιχειρήσεων και θα μπορούσαν να πάρουν νωπές πληροφορίες για την κατάσταση που επικρατούσε στα σημεία και ζώνες προσγείωσης.
Δεύτερο, δίνεται εντολή να αποσυρθεί το αεροσκάφος AC-130με το πρώτο φως. Δηλαδή να αποσυρθεί πριν την αναμενόμενη ώρα αφίξεως των Razor 1 καιRazor2 ….
(Να θυμηθούμε ότι αυτό το αεροσκάφος ήταν που δεν αναγνώρισε εχθρική παρουσία στην κορυφή TakurGhar και διετάχθη να αποχωρίσει, και είναι το ίδιο που παρείχε υποστήριξη με πυρά στην Ομάδα Ειδικών Επιχειρήσεων Mako 30, εναντίον των ανταρτών).
Και τρίτο ο Κυβερνήτης του Razor 1, δεν ενημερώθηκε για την ύπαρξη Α/Α όπλων στην κορυφή.
Η εξέλιξη τώρα, αναμενόμενη.
Στις 06:10 τις 4 Μαρτίου 2002, το Razor 1 φθάνει στο σημείο και πάει για προσγείωση κατευθείαν πάνω στη κορυφή.( 33°20′34″N 69°12′49″E).
Δέχεται ισχυρότατα πυρά, δεν μπορεί να μιλήσει με κανέναν, και μία ρουκέτα RPG κτυπά και καταστρέφει τον δεξιό του κινητήρα αναγκάζοντάς το να κάνει αναγκαστική πάνω στην κορυφή.
Στη παραπάνω εικόνα βλέπουμε το Ε/Π MH-47 E Chinook με κωδικό κλήσης Razor 1 λίγες ώρες μετά την αναγκαστική του στην κορυφή Takur Ghar.
Στη παραπάνω εικόνα βλέπουμε το Ε/Π MH-47 E Chinook Razor 1 στο σημείο που έκανε την αναγκαστική του, μετά όμως από την ελεγχόμενη καταστροφή του.
Το Razor 2 τώρα έρχεται στις 06:25 τις 4 Μαρτίου 2002 με τις ενισχύσεις όπως είπαμε αλλά τώρα πλέον υπάρχει έντονη αεροπορική παρουσία για παροχή ΕΑΥ.
Μετά από αγώνα περίπου εκ του συστάδην το προσωπικό όλων των Ομάδων πάνω στην κορυφή Takur Ghar κατορθώνει να αντιμετωπίσει τους αντάρτες και μετά από αλλεπάλληλες αντεπιθέσεις γύρω στις 20:00 της ίδιας μέρας απαγκιστρώνεται με Ε/Π Σινούκ από την κορυφή.
Ο απολογισμός: 8 άνδρες της συμμαχίας και γύρω στους 500 με 800 αντάρτες νεκροί, ενώ ένας ανεξακρίβωτος αριθμός ανταρτών θεωρείται ότι έχει διαφύγει.
Στις 18 Μαρτίου 2002, ο Στρατηγός TommyFranks Διοικητής της CENTCOM που είχε την κεντρική επίβλεψη των επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν, ανακοινώνει και επίσημα την ολοκλήρωση της επιχείρησης Anaconda, την οποία χαρακτηρίζει ως «μία μια ανεπιφύλακτη και πλήρη επιτυχία», την οποία όμως πολύ έχουν αρχίσει να κριτικάρουν αρνητικά ως μια επιχείρηση που (σύμφωνα με τον διάσημο δημοσιογράφο Seymour Hersh)
«στην πραγματικότητα ήταν ένα φιάσκο, ένας σχεδιασμός που μαστιζόταν από αντιπαραθέσεις μεταξύ των Κλάδων των Ε.Δ, τον κακό στρατιωτικό σχεδιασμό και είχε αποτέλεσμα θανάτους Αμερικανών στρατιωτών, καθώς και τη διαφυγή των βασικών ηγετών της αλ-Κάιντα, συμπεριλαμβανομένων πιθανώς και του Οσάμα Μπιν Λάντεν.»
Τέλος υπήρξαν και μερικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των Γερμανικών Τμημάτων Ειδικών Επιχειρήσεων (Special Forces KSK) που συμμετείχαν στην επιχείρηση και των Αμερικάνων συναδέλφων τους αλλά εμείς δεν θα μείνουμε σε αυτά.
Συνέχεια στο: ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ANACONDA- ΤΑ Ε/Π APACHE ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ Shah-e-Kot
ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ 
