ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΑ ΣΕ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ.

Η ΕΠΙΤΥΧΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

FM 100-5

Σημείωση Army Aviator.

Μερικές βασικές έννοιες ως βάση για προβληματισμό (και ενδεχόμενα μελέτης) της τεχνικής της χρησιμοποίησης των επιθετικών ελικοπτέρων σε αποστολές αναγνωρίσεως.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

• ΕΙΣΑΓΩΓΗ
• ΟΡΙΣΜΟΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ
• ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ
• ΜΟΡΦΕΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ
• ΣΧΕΔΙΑΣΗ
• ΕΚΤΕΛΕΣΗ
• ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η αναγνώριση στηρίζεται πρώτιστα στα ανθρώπινα δυναμικά παρά τεχνικά μέσα.

Η αναγνώριση είναι μια εστιασμένη προσπάθεια συλλογής πληροφοριών. Εκτελείται πριν, κατά τη διάρκεια, και μετά από μια επιχείρηση, για να παρέχει τις πληροφορίες που χρησιμοποιούνται για την διαδικασία της πληροφοριακής προετοιμασίας του πεδίου μάχης (intelligence preparation of the battlefield – IPB), αλλά και από τις Διοικήσεις για να μπορέσουν να μορφοποιήσουν, επιβεβαιώσουν ή να τροποποιήσουν την ιδέα ενεργείας της επιχειρήσεως.

Οι Μονάδων χρειάζονται κατάλληλες και λεπτομερείς πληροφορίες για να είναι σε θέση να σχεδιάσουν και να προετοιμασθούν επαρκώς και εγκαίρως για τις αμυντικές και επιθετικές τους αποστολές.

Οι πέντε μορφές αναγνώρισης είναι:

• Αναγνώριση δρομολογίου,
• Αναγνώριση ζώνης,
• Αναγνώριση περιοχής,
• Αναγνώριση με πυρά, και
• Ειδική αναγνώριση

ΟΡΙΣΜΟΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ

Η αναγνώριση είναι μια αποστολή που αναλαμβάνεται για να συλλεχθούν, με την οπτική παρατήρηση ή άλλες μεθόδους ανίχνευσης, πληροφορίες για τις δραστηριότητες και τους πόρους ενός εχθρού ή ενός αντιπάλου, ή για να εξασφαλίσει τα στοιχεία σχετικά με τα μετεωρολογικά, υδρογραφικά, ή γεωγραφικά χαρακτηριστικά μιας ιδιαίτερης περιοχής (JP 2-0).

Η αναγνώριση προσδιορίζει τα χαρακτηριστικά του εδάφους, τα εμπόδια για τις κινήσεις του εχθρού και των φίλιων τμημάτων, και τη διάθεση των εχθρικών δυνάμεων και του τοπικού πληθυσμού, έτσι ώστε οι Διοικήσεις να μπορούν να αναδιατάσσουν  τις δυνάμεις τους ελεύθερα και γρήγορα.

Η αναγνώριση πριν από τις μετακινήσεις των Μονάδων και τη κατάληψη των χώρων συγκεντρώσεως, είναι κρίσιμη για την προστασία της φίλιας δύναμης και τη διατήρηση της μαχητικής ισχύος αυτής.

Η αναγνώριση του γηγενούς πληθυσμού, πρώτιστα έχει ως αποτέλεσμα τη πληροφόρηση των Διοικήσεων που θα εκτελέσουν επιχειρήσεις σταθεροποιήσεως.

Κρατά επίσης τη φίλια δύναμη απαλλαγμένη από την επαφή με τον εχθρό, όσο είναι δυνατό, έτσι ώστε να μπορεί να επικεντρωθεί στην αποφασιστική επιχείρησή της.

Οι Διοικήσεις και οι ηγήτορες σε κάθε κλιμάκιο, κατά τη διάρκεια κάθε φάσης μιας επιχείρησης, πρέπει να τονίζουν σε κάθε στρατιώτη τη σημασία της άμεσης ενημέρωσης των προϊσταμένων του, γιατί με τις πληροφορίες αυτές τροφοδοτείται και ανανεώνεται το σύστημα πληροφοριών, με αποτέλεσμα οι πληροφορίες για τις φίλιες και τις εχθρικές δυνάμεις να είναι πάντα επίκαιρες. (FM 3-90-2/Μαρ 2013 RECONNAISSANCE, SECURITY, AND TACTICAL ENABLING TASKS Volume 2)

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ

Υπάρχουν επτά βασικές αρχές μιας επιτυχούς αναγνώρισης.

Οι Διοικήσεις :

• Πρέπει να εξασφαλίζουν την συνεχή αναγνώριση.
• Να μην τηρούν τα στοιχεία/Μονάδες Αναγνωρίσεως στην εφεδρεία.
• Να προσανατολίζονται στους ΑΝΣΚ προς αναγνώριση.
• Να αναφέρουν κάθε πληροφορία γρήγορα και με ακρίβεια.
• Να διατηρούν την ευχέρεια ελιγμών .
• Να αποκτούν και να διατηρούν την επαφή με τον εχθρό.
• Να αναπτύσσουν την τακτική κατάσταση γρήγορα.

Ας αναλύσουμε κάποιες από αυτές, με λίγα, πολύ λίγα λόγια.

Λέγοντας συνεχή αναγνώριση, εννοούμε ότι οι αναγνωρίσεις πρέπει να γίνονται πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το πέρας, όλων των επιχειρήσεων και τούτο διότι στις πριν την επιχείρηση αναγνωρίσεις αυτή θα καλύψει τα όποια κενά υπάρχουν στις πληροφορίες για τον εχθρό.

Η αναγνώριση κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων θα δώσει στις Διοικήσεις μια εικόνα από τη πραγματική κατάσταση του εχθρού, τις μετακινήσεις του, τη θέση των εφεδρειών κ.λπ.

Τέλος η μετά το πέρας των επιχειρήσεων αναγνώριση, τα στοιχεία/ Μονάδες αναγνωρίσεως διατηρούν την επαφή με τον εχθρό και δίνουν στις Διοικήσεις στοιχεία για να διαπιστωθούν οι επόμενες κινήσεις του.

Για την αρχή ότι οι Διοικήσεις πρέπει να αποκτούν και να διατηρούν την επαφή με τον εχθρό, θα πρέπει να τονίσουμε ότι μία Μονάδα με αποστολή αναγνωρίσεως από τη στιγμή που θα αποκτήσει επαφή με τον εχθρό θα πρέπει να την διατηρήσει, εκτός και αν οι υφιστάμενες διαταγές επιβάλλουν για τη σωτηρία της να την διακόψουν.

Προσανατολισμός στους ΑΝΣΚ προς αναγνώριση. Ο ΑΝΣΚ προς αναγνώριση μπορεί να είναι ένα εδαφικό σημείο, ένας ευρύτερος χώρος ή μία εχθρική δύναμη. Τα επιθετικά ελικόπτερα όταν εκτελούν αποστολή εναέριας αναγνώρισης, παίρνουν τέτοιες θέσεις που θα τους επιτρέψουν να διατηρούν την ευχέρεια ελιγμών. Μένουν προσηλωμένα στον ΑΝΣΚ προς αναγνώριση, ανεξάρτητα το τι θα αντιμετωπίσουν κατά την εξέλιξη της.

Η αναφορά κάθε πληροφορίας γρήγορα και με ακρίβεια, έχει μεγάλη σημασία. Το ιδιαίτερο που πρέπει να επισημάνουμε εδώ, είναι ότι κάτι που στα πληρώματα μπορεί να μη φαίνεται σοβαρό, όταν ‘’μπει’’ στη μεγάλη εικόνα που έχει ο επίγειος Διοικητής, αποκτά τελείως διαφορετική σημασία και βάρος. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι η πληροφορία είναι ‘’ευαίσθητη’’ στον χρόνο, χάνει την αξία της όσο αυτός περνά.

Η διατήρηση της ευχέρειας ελιγμών αποτελεί προϋπόθεση για την επιτυχή εκπλήρωση της αποστολής. Τα επιθετικά ελικόπτερα όταν εκτελούν αποστολές αναγνωρίσεως πρέπει να συλλέγουν τις πληροφορίες για τους ΑΝΣΚ, κρυφά, αλλά αν χρειασθεί – για να εκπληρωθεί η αποστολή τους – μάχονται. Η επιτήρηση των χώρων, τα κατασταλτικά πυρά, η συνεχής εγρήγορση για την υφιστάμενη τακτική κατάσταση, βοηθούν στη διατήρηση της ευχέρεια ελιγμών. Η εμπλοκή με τον εχθρό πρέπει να αποφεύγεται, εκτός και αν δεν μπορεί να ελιχθεί για να απεγκλωβισθεί και τότε βέβαια η αποστολή αναγνωρίσεως τελειώνει και αρχίζει ο αγώνας για την επιβίωση.

Η διατήρηση της επαφής μπορεί να γίνει είτε με απλή παρατήρηση-παρακολούθηση των κινήσεων του εχθρού είτε με εμπλοκή σε αγώνα με αυτόν. Η εμπλοκή με αυτόν θα πρέπει να γίνεται μόνο αν εκτιμηθεί ότι υπάρχει περίπτωση να αποκτηθούν πολύτιμες πληροφορίες για τον εχθρό. Στην περίπτωση αυτή, η Μονάδα με αποστολή αναγνωρίσεως, χρησιμοποίει τον ελιγμό (πυρά και κίνηση) για να διατηρήσει την επαφή με τον εχθρό, αποφεύγοντας την αποφασιστική εμπλοκή με αυτόν.

ΜΟΡΦΕΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ

Υπάρχουν πέντε μορφές αναγνωρίσεως:

• Αναγνώριση Δρομολογίου.
• Αναγνώριση Ζώνης
• Αναγνώριση Περιοχής
• Αναγνώριση με πυρά (επιθετική αναγνώριση)
• Αναγνώριση ειδικού σκοπού.

Ας πούμε λίγα για κάθε μία από αυτές.

Αναγνώριση Δρομολογίου.

Είναι μία στοχευμένη ενέργεια με σκοπό τη συλλογή λεπτομερών πληροφοριών για ένα δρομολόγιο και για τα εδάφη από τα οποία ο εχθρός μπορεί να επηρεάσει την κίνησή μας δια του δρομολογίου αυτού. Τα σημεία ενδιαφέροντος είναι η πρόσκτηση νωπών πληροφοριών για τη κατάσταση του εδάφους, την ύπαρξη τυχόν εμποδίων, το πόσο βάρος αντέχουν οι υπάρχουσες γέφυρες και τις τυχόν δραστηριότητες του εχθρού και των πολιτών. Διατάσσεται όταν η Διοίκηση θέλει να χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο δρομολόγιο για τις κινήσεις των φίλιων δυνάμεων.

Αναγνώριση Ζώνης

Είναι μία μορφή αναγνωρίσεως που περιλαμβάνει μια κατευθυνόμενη προσπάθεια να ληφθούν οι αναλυτικές πληροφορίες για όλες τις διαδρομές, τα εμπόδια, το έδαφος, και τις εχθρικές δυνάμεις σε μια ζώνη που καθορίζεται από όρια. Στα εμπόδια συμπεριλαμβάνονται τα υφιστάμενα και όσα έχουν δημιουργηθεί από τον εχθρό, αλλά και οι περιοχές που έχουν μολυνθεί από ΡΒΧ ουσίες. Είναι η σωστή μορφή αναγνωρίσεως όταν η εχθρική κατάσταση είναι ασαφής, η υπάρχουσα γνώση της έκτασης είναι περιορισμένη, ή οι επιχειρήσεις έχουν αλλάξει την μορφή του εδάφους.

Η αναγνώριση ζώνης μπορεί να περιλάβει αρκετές αποστολές αναγνώρισης δρομολογίου ή περιοχής η εκτέλεση των οποίων ανατίθεται στις υφιστάμενες Μονάδες. Απαιτεί περισσότερο χρόνο από οποιαδήποτε άλλη αποστολή αναγνώρισης, έτσι ο Διοικητής πρέπει να διαθέσει επαρκή χρόνο για να ολοκληρωθεί.

Αναγνώριση Περιοχής.

Είναι μια μορφή αναγνώρισης που εστιάζεται στη λήψη αναλυτικών πληροφοριών για το έδαφος ή την εχθρική δραστηριότητα μέσα σε μια ορισμένη περιοχή. Αυτή η περιοχή μπορεί να περιλαμβάνει μια πόλη, μια κορυφογραμμή, τα υπάρχοντα δάση, έναν χώρο που έχει δημιουργηθεί ένα αεροπρογεφύρωμα, ή οποιοδήποτε άλλο κρίσιμο επιχειρησιακό χαρακτηριστικό γνώρισμα.

Η βασική διαφορά μεταξύ μιας αναγνώρισης περιοχής και μιας αναγνώρισης ζώνης είναι ότι στην αναγνώριση ζώνης, οι Μονάδες που θα την εκτελέσουν, πρώτα κινούνται προς τη περιοχή στην οποία θα γίνει η αναγνώριση. Σε μια αναγνώριση ζώνης οι Μονάδες που θα την εκτελέσουν ξεκινούν την κίνησή τους από μία γραμμή εξορμήσεως. Οι περιοχές είναι κανονικά μικρότερες από τις ζώνες και δεν είναι συνήθως παρακείμενες σε άλλες φιλικές περιοχές. Επειδή η περιοχή είναι μικρότερη όπως είπαμε από τη ζώνη, μια αναγνώριση περιοχής βασικά απαιτεί λιγότερο χρόνο για να ολοκληρωθεί από ότι μια αναγνώριση ζώνης.

Αναγνώριση με πυρά (επιθετική αναγνώριση)

Μια αναγνώριση με πυρά, είναι μια σκόπιμη στρατιωτική επιχείρηση με σκοπό να ανακαλύψει ή να δοκιμάσει τη δύναμη του εχθρού, τις διαθέσεις, και τις αντιδράσεις του. ή να συλλέξει άλλες πληροφορίες. Διεξάγεται συνήθως από Μονάδα επιπέδου Τάγματος και σχεδιάζεται όταν στην περιοχή υφίστανται ενεργούσες εχθρικές δυνάμεις λόγω της δραστηριότητας των οποίων η φίλια Διοίκηση δεν μπορεί να αποκτήσει με άλλον τρόπο και μέσα νωπές πληροφορίες για την κατάσταση του εχθρού. Ο γενικός σκοπός αυτού του είδους της αναγνώρισης είναι να διαπιστωθούν οι αδυναμίες του εχθρού. Διαφέρει από τις άλλες μορφές αναγνώρισης διότι εφαρμόζεται μόνο όταν θέλουμε να συλλέξουμε πληροφορίες για τον εχθρό και όχι για το έδαφος.

Αναγνώριση ειδικού σκοπού.

Περιλαμβάνει τις ενέργειες αναγνώρισης και επιτήρησης που γίνονται ως επιχειρήσεις Ειδικών Δυνάμεων σε εχθρικά, απαγορευμένα, ή πολιτικά ευαίσθητα περιβάλλοντα, για να συλλεγούν ή να επαληθευθούν πληροφορίες υψηλής στρατηγικής ή λειτουργικής σημασίας, με τη χρησιμοποίηση Ειδικών Δυνάμεων που διαθέτουν δυνατότητες που δεν διαθέτουν οι συμβατικές Μονάδες.

Ακόμη και με τους μεγάλης ακτίνας αισθητήρες και τα εναέρια μέσα επιτήρησης, κάποιες πληροφορίες μπορούν να αποκτηθούν μόνο με την οπτική παρατήρηση ή άλλες μεθόδους συλλογής στην περιοχή του στόχου. Οι δυνατότητες των Ειδικών Δυνάμεων να αποκτήσουν πρόσβαση σε εχθρικά, ή απαγορευμένα περιβάλλοντα, με επικοινωνίες παγκοσμίου εμβελείας, εξειδικευμένα αεροπορικά μέσα, τις καθιστά μοναδικό φορέα για τις αναγνωρίσεις ειδικού σκοπού. (ένα παράδειγμα όσων λέμε είναι οι αναγνωρίσεις που έγιναν για να διαπιστωθεί η θέση που κρυβόταν ο Osama bin Laden στο Abbotabad του Πακιστάν.

ΣΧΕΔΙΑΣΗ

Στην περίπτωση που την αναγνώριση θα εκτελέσει Μονάδα ή τμήμα της επιθετικών ελικοπτέρων, η προϊσταμένη Διοίκηση θα πρέπει να παρέξει σε αυτήν μέσω της Διαταγής επιχειρήσεων:

• τις επιδιώξεις του Διοικητού,
• το ρυθμό προχωρήσεως,
• τα κριτήρια εμπλοκής με τον εχθρό, ή παράκαμψής του,
• τα όρια προχωρήσεως της δύναμης των ΕΕ/Π,
• να ορίσει με ακρίβεια και τα μέτρα ελέγχου (που θα τα δούμε στη συνέχεια).
• τους κρίσιμους στόχους της δύναμης,
• τη θέση και τις χρονικές λεπτομέρειες λειτουργίας του ή των Προκεχωρημένων Σημείων Εφοδιασμού Καυσίμων-Πυρομαχικών (ΠΣΕΚΠ),
• την σχεδιασθείσα υποστήριξη της Δύναμης με πυρά Πυροβολικού.

Μέτρα Ελέγχου.

Αν θέλαμε να δώσουμε τον ορισμό τους θα λέγαμε ότι αυτά είναι οι οδηγίες του Διοικητού που δίνονται γραπτά, προς τους υφισταμένους του, για να αναθέσει σε αυτούς τομείς ευθύνης, να συντονίσει τα πυρά και τον ελιγμό τους και γενικά να διευθύνει τη διεξαγωγή μιας επιχείρησης.

Έτσι λοιπόν, όπως φαίνονται στο παραπάνω σχεδιάγραμμα, αυτά για τις επιχειρήσεις αναγνωρίσεως είναι:

• Τα πλευρικά όρια που τοποθετούνται και στις δύο πλευρές του χώρου που θα ενεργήσει η δύναμη αναγνωρίσεως.
• Η γραμμή εκκινήσεως (LD/BHL) που πρέπει να καθορίζεται κάθετα ως προς το δρομολόγιο και αμέσως πριν από τα σημεία εκκίνησης. Ο λόγος είναι ότι πρέπει να δοθεί στους σχηματισμούς των ΕΕ/Π αρκετός χώρος για να πάρουν αυτά τους σχηματισμούς πτήσεως που έχουν επιλεγεί να χρησιμοποιήσουν για την αποστολή τους. Αυτή ορίζει και το οπίσθιο όριο της Περιοχής της Επιχείρησης.
• Το όριο προχωρήσεως (LOA) που καθορίζεται αρκετά μετά από τα σημεία αποδέσμευσης των ΕΕ/Π (RP) και πρέπει να περιλαμβάνει και εκείνα τα εδαφικά σημεία από τα οποία ο εχθρός θα μπορούσε να απειλήσει την δύναμη των ΕΕ/Π (δεσπόζοντα εδάφη). Για τον καθορισμό της θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ότι η παρατήρηση από αέρος είναι καλύτερη και μεγαλύτερης εμβελείας είτε οπτικά είτε με τα σκοπευτικά των ΕΕ/Π.
• Σημεία Συντονισμού ή Σημεία Επαφής που καθορίζονται για θέματα συντονισμού, αλλά και για να επισημάνουν τα σημεία που πρέπει να συλλεχθούν περισσότερες πληροφορίες.
• Φάσεις (PL), γραμμές συντονισμού με σκοπό τον συγχρονισμό της πτήσεως των Ομάδων ή Υπομονάδων ΕΕ/Π που ενεργούν δίπλα-δίπλα.
• Εναέριοι Διάδρομοι Πτήσεως, που καθορίζονται για να αποτρέψουν την προσβολή των ενεργούντων ΕΕ/Π από φίλια πυρά.

Τεχνικές χρησιμοποιήσεως ΤΕΕΠ

Στα παρακάτω τρία σχεδιαγράμματα, δίνονται οι τρεις διαφορετικές τεχνικές χρησιμοποιήσεως ενός ΤΕΕΠ, για εκτέλεση αποστολής αναγνωρίσεως.

Όπως είπαμε και όταν αναλύαμε την Αναγνώριση με πυρά (επιθετική αναγνώριση), είναι ίσως η μόνη μορφή αναγνωρίσεως που πρέπει να αναλαμβάνεται από Μονάδα ΕΕ/Π επιπέδου Τάγματος.

Οι τρεις διαφορετικές τεχνικές λοιπόν είναι:

• Η χρησιμοποίηση ενός ΛΕΕ/Π σε πρώτο κλιμάκιο και η τήρηση δύο ΛΕΕ/Π στη προκεχωρημένη περιοχή συγκεντρώσεως ή χώρο αναμονής (HA holding area FAA forward assembly area) (πρώτο σχεδιάγραμμα).
• Η χρησιμοποίηση δύο ΛΕΕ/Π σε πρώτο κλιμάκιο και η τήρηση ενός ΛΕΕ/Π στη προκεχωρημένη περιοχή συγκεντρώσεως ή χώρο αναμονής (HA holding area FAA forward assembly area) (δεύτερο σχεδιάγραμμα).
• Η χρησιμοποίηση και των τριών ΛΕΕ/Π σε πρώτο κλιμάκιο. (τρίτο σχεδιάγραμμα).

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για κάθε ένα ΛΕΕ/Π, τα χαρακτηριστικά των οπλικών συστημάτων των ΕΕ/Π και των συστημάτων παρατήρησης που αυτά διαθέτουν, όπως εμβέλεια ηλεκτρονικής παρατήρησης, μέγιστο δραστικό βεληνεκές, ο συνδυασμός του φόρτου πυρομαχικών που θα φέρει κάθε ένα ΕΕ/Π, έτσι ώστε να μπορεί να διατηρηθεί περισσότερο χρόνο στον αέρα, σε συνδυασμό βέβαια και με την υφιστάμενη απειλή.

Τεχνικές χρησιμοποιήσεως Ομάδος Επιθετικών Ε/Π

Κατεβαίνοντας στα πιο πρακτικά θέματα θα πούμε λίγα για τη χρησιμοποίηση της Ομάδας Επιθετικών Ε/Π με αποστολή αναγνωρίσεως.

Η Ομάδα συνίσταται από δύο ΕΕ/Π, τον Αρχηγό και τον Νούμερο 2 (wingman).

Ως Αρχηγός γενικά ορίζεται ο πλέον έμπειρος χειριστής από τους δύο και επιλέγεται με γνώμονα τις γνώσεις του και την ικανότητά του αναλύει την αποστολή, τις τακτικές που πρέπει να εφαρμοσθούν, σύμφωνα με τις ΒΟΕ της Μονάδας. Η τοποθέτησή του ως Αρχηγού, δεν συνεπάγεται ότι πρέπει να είναι και αρχαιότερος του Νο 2, απλά επιλέγεται με τα κριτήρια που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Η κύρια αποστολή του Νο 2 είναι να καλύπτει τον Αρχηγό. Επιπρόσθετα είναι και ο Αρχηγός της Αεροπορικής Αποστολής που θα πάρει τις αποφασιστικές αποφάσεις και είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια της Ομάδας.

Στον παρακάτω πίνακα φαίνεται η σύνθεση και οι ευθύνες της Ομάδος ανά πλήρωμα ΕΕ/Π.

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι όλες οι παραπάνω ευθύνες, δικαιώματα και έργο, εκτός από αυτό του Αρχηγού της Αεροπορικής Αποστολής, μπορούν να αλλάζουν πολλές φορές κατά τη διάρκεια μια αποστολής αναγνωρίσεως , διότι για παράδειγμα αν ο Νο2 δει πρώτος έναν στόχο που πρέπει να προσβληθεί άμεσα, αναλαμβάνει εκείνος τα καθήκοντα του Αρχηγού για όσο διαρκέσει η προσβολή/καταστροφή του στόχου.

Τεχνικές πτήσης Ομάδος Επιθετικών Ε/Π

Η δυνατότητα ελιγμών είναι το κύριο όπλο της Ομάδος ΕΕ/Π, όταν εκτελούν μια επιχειρησιακή αποστολή, όπως αυτή της αναγνωρίσεως. Για να μπορέσει λοιπόν η Ομάδα να ελίσσεται χωρίς να χάνει τη συνοχή της, πρέπει να εφαρμόζονται συγκεκριμένοι κανόνες πτήσεως και σχηματισμοί. Ο Νο 2 πρέπει να έχει μία τέτοια θέση ως προς τον Αρχηγό της Ομάδος, που να του αφήνει χώρο καθέτως και οριζόντια και να μην περιορίζει (τον Αρχηγό) να ελίσσεται. Οι αλλαγές στα ύψη πτήσεως θα πρέπει να καθορίζονται από τις ΒΟΕ της Μονάδος και ο κατακόρυφος διαχωρισμός μεταξύ των δύο Ε/Π παρέχει περισσότερη ευελιξία, ιδιαίτερα όταν η Ομάδα ενεργεί σε αστικό περιβάλλον. Έτσι για παράδειγμα ο Νο 2 μπορεί να πάρει το απαιτούμενο ύψος για να μπορέσει στην συνέχεια να εκτελέσει βολή με βύθιση. Η τεχνική αυτή του δίνει περισσότερη σταθερότητα ειδικά όταν χρησιμοποιεί το πυροβόλο, αλλά την απαραίτητη δυναμική να απεμπλακεί από τον στόχο όταν χρειασθεί.

Όταν η πτήση είναι πάνω από επίπεδο έδαφος ή όταν γίνεται κατά τη νύκτα με μεγάλο αστρικό φωτισμό, ο οριζόντιος διαχωρισμός (απόσταση μεταξύ των δύο Ε/Π), πρέπει να είναι μεγαλύτερος και για λόγους ασφαλείας αλλά και λόγους ευελιξίας. Η απόσταση αυτή μικραίνει όταν η πτήση γίνεται πάνω από εδάφη με εξάρσεις ή όταν δεν υπάρχει αρκετός αστρικός φωτισμός.

Ένα άλλο σημείο είναι ότι ποτέ η Ομάδα δεν περνά δύο φορές από το ίδιο σημείο. Αυτό πρέπει να γίνει δεύτερη φύση για τα πληρώματα. Η αποστολή είναι εκείνη που θα καθορίσει τον διαχωρισμό των Ε/Π. Ο διαχωρισμός αυτός μπορεί να είναι από 3-5 δίσκοι ΚΣ μέχρι 1 χιλιόμετρο ή περισσότερο, αλλά εδώ πρέπει να τονισθεί ότι η απόσταση αυτή πρέπει να δίνει την δυνατότητα στην Ομάδα για αλληλοϋποστήριξη.

Οι βασικοί σχηματισμοί πτήσεως της Ομάδος ΕΕ/Π είναι (σ.σ θα χρησιμοποιηθούν οι αμερικάνικοι όροι) :

• combat cruise
• combat cruise left and right
• combat spread

Σχηματισμός COMBAT CRUISE

Χρησιμοποιείται όταν η Ομάδα θέλει να κινηθεί γρήγορα και να μεγιστοποιήσει το έδαφος για κάλυψη, όταν η πτήση γίνεται σε πολύ χαμηλά ύψη, για μεγάλης διάρκειας πτήσεις. Επίσης όταν έχει αναφερθεί η παρουσία εχθρού με φορητό οπλισμό. Επιτρέπει στον Νο 2 να κινείται από τα πίσω αριστερά στα πίσω δεξιά του Αρχηγού, αλλά ποτέ δεν παραμένει ακριβώς από πίσω του (ώρα 6), διότι χάνει την προς τα εμπρός παρατήρηση και το πεδίο βολής. Ο οριζόντιος διαχωρισμός πρέπει να είναι τουλάχιστον 150 μέτρα, ανάλογα και με το έδαφος. Είναι ο ιδανικός σχηματισμός για την Ομάδα ΕΕ/Π όταν εκτελεί αποστολή αναγνωρίσεως.

Σχηματισμός COMBAT CRUISE Right/Left

Σε αντίθεση με τον σχηματισμό combat cruise, ο COMBAT CRUISE Right/Left επιβάλλει στον Νο 2 να έχει σταθερή θέση είτε στα αριστερά είτε στα δεξιά του Αρχηγού και εάν χρειασθεί να αλλάξει θέση αυτό γίνεται μετά από ενημέρωσή του. Η σταθερή θέση του Νο 2 (δεξιά ή αριστερά) νοείται ότι αυτός μπορεί να κινείται από 0 έως 90 μοίρες ως προς τον Αρχηγό, αλλά η καλύτερη θέση του είναι αυτή υπό γωνία 45 μοιρών. Ο οριζόντιος διαχωρισμός πρέπει να είναι 150 μέτρα ή μεγαλύτερος θέμα που εξαρτάται από το έδαφος και τον εχθρό. Οι τομείς παρατήρησης κατανέμονται μεταξύ των δύο Ε/Π κατά τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να αλληλοκαλύπτονται. Χρησιμοποιείται στις περιπτώσεις που αναφέραμε και για τον combat cruise, αλλά δίνει μεγαλύτερη ευελιξία στην Ομάδα.

Σχηματισμός COMBAT SPREAD

Ο σχηματισμός Combat spread αυξάνει την ασφάλεια με την δυνατότητα που δίνει, για εκτέλεση άριστων βολών προς τα εμπρός και τη δυνατότητα επικάλυψης των πεδίων παρατήρησης και βολής. Όταν ο Αρχηγός διατάξει να μετασχηματισθεί ο σχηματισμός σε Combat spread, πρέπει να καθορίσει και προς τα πού θα είναι (αριστερά ή δεξιά). Για τον σχηματισμό αυτόν πρέπει να πούμε ότι χρειάζεται από τα πληρώματα μεγαλύτερη εγρήγορση και πιο προσεκτική παρατήρηση (ιδιαίτερα σε νυκτερινές πτήσεις), για να διατηρηθεί το απαιτούμενο ποσοστό επίγνωσης της επικρατούσας έξω από το πιλοτήριο κατάστασης. Ο οριζόντιος διαχωρισμός είναι περίπου 10 δίσκοι ΚΣ, απόσταση που μπορεί να διαφοροποιηθεί από τον Αρχηγό, με βάσει την ορατότητα, τον χώρο ελιγμών που υπάρχει και την εμβέλεια των εχθρικών όπλων της περιοχής.

Χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να έχουμε τη μέγιστη δυνατή παρατήρηση προς τα εμπρός, ή όταν θέλουμε να έχουμε τη μικρότερη δυνατή έκθεση του σχηματισμού, όταν πετάμε σε επίπεδες περιοχές. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τη πτήση προς τον ΑΝΣΚ, για να μειωθεί η τρωτότητα του Νο 2 Ε/Π. Δεν ενδείκνυται να χρησιμοποιηθεί όταν η Ομάδα φθάσει στον ΑΝΣΚ, όπου χρειάζονται συνεχείς ελιγμοί των Ε/Π. Τέλος ο φόρτος των χειριστών για να κρατηθούν στον σχηματισμό αυτόν, αυξάνεται ιδιαίτερα όταν πετούν με ΔΝΟ.

Τεχνικές κίνησης Ομάδος Επιθετικών Ε/Π

Οι τεχνικές κίνησης έχουν σχεδιασθεί για να γίνει εκμετάλλευση της ευκινησίας των ελικοπτέρων εφαρμόζοντας την πρακτική πυρός και κίνησης. Οι τεχνικές αυτές είναι η απλή κίνηση (traveling), η κίνηση με επιτήρηση (traveling overwatch) και η κίνηση καθ’ άλματα (bounding overwatch).

Οι Ομάδες ΕΕ/Π επιλέγουν το είδος της τεχνικής κίνησης με βάση το έδαφος και την πιθανότητα επαφής με τον εχθρό.

Απλή κίνηση (Traveling)

Χρησιμοποιείται για να κινηθούν οι Ομάδες γρήγορα και όταν η επαφή με τον εχθρό δεν είναι επικείμενη, ή όταν η τακτική κατάσταση επιβάλλει την ταχύτητα για την αποφυγή της επαφής με αυτόν. Όλα τα Ε/Π κινούνται με την ίδια ταχύτητα αέρος. Η τεχνική αυτή παρέχει τη μικρότερη ασφάλεια στα ιπτάμενα μέσα.

Κίνηση με επιτήρηση (traveling overwatch)

Εφαρμόζεται όταν η ταχύτητα είναι βασικός παράγοντας και όταν η επαφή με τον εχθρό είναι πιθανή. Γενικά χρησιμοποιείται σε αποστολές αναγνωρίσεως ασφαλείας και σε επιθετικές αποστολές όταν ο εχθρός και οι συνθήκες του περιβάλλοντος απαγορεύουν τη χρησιμοποίηση της τεχνικής κίνηση καθ’ άλματα.

Όταν εφαρμόζεται, το πρώτο Ε/Π ή η πρώτη Ομάδα κινείται συνεχώς και ο Νο 2 ή η δεύτερη Ομάδα κινείται αναλόγως, έτσι ώστε να επιβλέπει την κίνηση του Αρχηγού ή της πρώτης Ομάδας. Διατηρεί πάντα την δυνατότητα να τους υποστηρίξει με πυρά ή ελιγμό ή και με τα δύο. Στη τεχνική αυτή εφαρμόζεται η μεγάλη ταχύτητα αέρος, εξαρτωμένης από τον καιρό, τον φωτισμό και τον εχθρό.

Κίνηση καθ’ άλματα (bounding overwatch).

Εφαρμόζεται όταν η επαφή με τον εχθρό είναι επικείμενη και όταν απαιτείται ο μέγιστος βαθμός απόκρυψης. Ο ρυθμός προχώρησης όταν εφαρμόζεται αυτή η τεχνική είναι πολύ αργός και τα Ε/Π παραμένουν ευάλωτα ειδικά όταν επιχειρούν σε αστικά περιβάλλοντα και σε μη γραμμικές περιοχές επιχειρήσεων.

Η τεχνική διαχωρίζεται σε κίνηση με διαδοχικά άλματα και σε κίνηση με εναλλασσόμενα άλματα.

Και στις δύο περιπτώσεις το ένα Ε/Π ή Ομάδα παραμένει στη θέση της, παρατηρώντας, έτοιμη να εκτοξεύσει πυρά την ώρα που το άλλο Ε/Π ή Ομάδα κινείται για κατάληψη θέσεως που θα παρέχει κάλυψη και απόκρυψη αλλά και πεδία βολής.

Το μήκος των αλμάτων εξαρτάται από το έδαφος, την ορατότητα και το δραστικό βεληνεκές των όπλων του Ε/Π ή Ομάδος που εκείνη τη στιγμή επιτηρεί το άλμα. Η ταχύτητα με την οποία κινούνται τα Ε/Π στην καθ’ άλματα κίνηση εξαρτάται από τη βλάστηση της περιοχής και τη μορφολογία του εδάφους.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Κρίσιμοι στόχοι στην αναγνώριση Ζώνης/Περιοχής.

Μερικοί από αυτούς είναι:

• Να βρεθούν και να αναφερθούν όλες οι εχθρικές δυνάμεις μέσα στη ζώνη/περιοχή.
• Να εξουδετερωθούν όλες οι εχθρικές δυνάμεις στην περιοχή επιχειρήσεων ανάλογα και με τη δυνατότητα της Ομάδος/Λόχου.
• Να αναγνωρισθούν εδάφη που παρέχουν κάλυψη και απόκρυψη και να αναγνωρισθούν εναέριες κατευθύνσεις από τις οποίες μπορεί να προελάσει από αέρος ο εχθρός.
• Να αναγνωρισθεί πλήρως η ζώνη/περιοχή.
• Να διαπιστωθεί η προσβασιμότητα όλων των εδαφών συμπεριλαμβανομένων και των κατοικημένων περιοχών.

Κρίσιμοι στόχοι στην αναγνώριση δρομολογίου.

Μερικοί από αυτούς είναι:

• Να αναγνωρισθούν όλα τα εδάφη η κατοχή των οποίων από τον εχθρό, θα επηρεάσει την επί του δρομολογίου κίνηση μας.
• Να αναγνωρισθούν τα σημεία εκείνα του δρομολογίου στα οποία ο εχθρός μπορεί είτε να τα παγιδεύσει είτε να στήσει ενέδρες. Επίσης να αναγνωρισθούν παρακαμπτήριοι δρόμοι αποφυγής των υπόπτων σημείων.
• Να αναγνωρισθούν περιοχές κατάλληλες για ζώνες προσγειώσεως Ε/Π.
• Να αναγνωρισθούν τα εδαφικά εκείνα σημεία που πιθανά να παρεμποδίσουν την κίνησή μας εάν απαιτηθεί να κινηθούμε και εκτός του δρομολογίου.

Κρίσιμοι στόχοι στην αναγνώριση με πυρά (επιθετική αναγνώριση).

Μερικοί από αυτούς είναι:

• Να διεισδύσετε την περίμετρο ασφαλείας του εχθρού και να διαπιστώσετε το μέγεθος και το βάθος της.
• Να διαπιστώσετε τις κύριες εχθρικές θέσεις και τη διάταξή τους.
• Να επιτεθείτε εναντίον των κύριων εχθρικών θέσεων και να προσπαθήσετε να τον υποχρεώσετε να χρησιμοποιήσει τις τοπικές εφεδρείες του, τα πυρά του και τις θέσεις ειδικών όπλων.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

• Η αναγνώριση είναι μία πολύ σοβαρή αποστολή που απαιτεί λεπτομερή σχεδιασμό.
• Τα ΕΕ/Π μπορούν να συμβάλλουν τα μέγιστα σε τέτοιου είδους αποστολές λόγω της ευελιξίας τους, της ταχύτητας, των σκοπευτικών και της ισχύος πυρός που διαθέτουν.
• Κατά τη φάση του σχεδιασμού πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η εμβέλεια των όπλων των οργανικών Μοιρών ΠΒ αλλά και οι περιορισμοί και δυνατότητες των ηλεκτροπτικών συστημάτων παρατήρησης των ΕΕ/Π.

⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

http://www.armystudyguide.com/content/powerpoint/Miscelaneous_Presentations/attack-helicopters-in-the-2.shtml

http://www.armystudyguide.com/

http://armypubs.army.mil/doctrine/Active_FM.html

http://fas.org/irp/doddir/dod/jp2-01-3.pdf

http://armypubs.army.mil/doctrine/dr_pubs/dr_a/pdf/fm3_90_2.pdf