Operation Eagle Claw – ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ (Μέρος 1)
ΑΕΡΟΜΕΤΑΦΟΡΑ ΜΕ ΑΕΡΟΣΚΑΦΗ
(ΠΗΓΗ)
Με το τελευταίο φώς της 24 Απριλίου 1980, από το Α/Δ στο νησί Masirah του Ομάν, απογειώθηκε ένα Α/Φ C-130, με πλήρη συσκότιση μεταφέροντας 74 άνδρες, ένα Jeep, πέντε μοτοσυκλέτες και ένα φορητό κέντρο κατευθύνσεως αεροπορικών μέσων. Στο Α/Φ επέβαινε και ο Τακτικός Διοικητής της όλης επιχείρησης Συνταγματάρχης Charlie Beckwith.
Μετά από μία ώρα απογειωνόταν πάλι από το νησί Masirah του Ομάν, σχηματισμός πέντε Α/Φ C-130.
Στα δύο από αυτά, επέβαιναν οι υπόλοιποι άνδρες της Δύναμης Delta (σύνολο 132 άνδρες), ενώ τα υπόλοιπα τρία Α/Φ, είχαν μετατραπεί σε δεξαμενές καυσίμου με εσωτερικές πλαστικές δεξαμενές, για τον ανεφοδιασμό των Ε/Π, στο Desert One. Η πτήση μέχρι τον τελικό χώρο προορισμού, διαρκούσε τέσσερεις ώρες και ήταν καθαρά επιχειρησιακή με πλήρη σιγή ασυρμάτου και συσκότιση.
Στις 22:40 της 24 Απριλίου 1980 ακριβώς, το πρώτο από τα Α/Φ, προσγειωνόταν στον διάδρομο Desert One και τα υπόλοιπα στη συνέχεια, σύμφωνα με τον χρονικό πίνακα. Εκεί πλέον περίμεναν την άφιξη των οκτώ Ε/Π.
Θεωρώ σκόπιμο να πούμε λίγα λόγια για τον εξοπλισμό που έφεραν τα επίγεια τμήματα της Δύναμης Delta, που φαίνονται στις παρακάτω φωτογραφίες, στη φάση προετοιμασίας και επιβιβάσεως στα Α/Φ.
Ο οπλισμός τους ήταν ότι καλύτερο υπήρχε εκείνη την εποχή, στον αμερικανικό στρατό.
Όλο το προσωπικό, συμπεριλαμβανομένων και των χειριστών των Ε/Π, ήταν εκπαιδευμένο να μάχεται με ΔΝΟ…
Έστω και με τις PVS-5.
Η στολή που φέρανε, ήταν λίγο ‘’ανορθόδοξη’’. Είχαν μαλλιά και μούσια, φέρανε μπλουτζίν και πολιτικά τζάκετ και γενικά ήταν ντυμένοι, σας πολίτες για να μην τραβούν την προσοχή μέσα στην Τεχεράνη. Το μόνο διακριτικό που θα τους διαχώριζε από την κατηγορία του κατασκόπου και θα τους ενέταζε στην κατηγορία του στρατιώτη (για να έχουν τα ευεργετήματα της Συνθήκης της Γενεύης ως αιχμάλωτοι πολέμου), ήταν μια ραμμένη αμερικανική σημαία στο μανίκι του τζάκετ, καλυμμένη με Velcro.
Συνέχεια στο : ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ (2)
ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ 
