Επιχείρηση Allied Force. ΕΙΣΑΓΩΓΗ. (1999)

συνέχεια από : Επιχείρηση Allied Force.ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

1999 (24 Μαρ-20 Ιουν)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η Επιχείρηση Allied Force, που διήρκεσε από τις  23 Μαρτίου έως τις  10 Ιουνίου 1999, δηλαδή 78 μόνο μέρες ήταν μία αεροπορική  επιχείρηση βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ, με ΑΝΣΚ να προστατευθεί ο πληθυσμός των Αλβανών που κατοικούσαν στη περιοχή του Kosovo, από τις ενέργειες των αστυνομικών και στρατιωτικών δυνάμεων της τότε Γιουγκοσλαβίας με Πρόεδρο τον  Slobodan Milosevic.

Σε αυτή πήραν μέρος 19 κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ και σημειώθηκαν πάνω από 38.000 πολεμικές αεροπορικές έξοδοι.

Η επιχείρηση άρχισε μετά από την άδεια που έδωσε στις 23 Σεπτεμβρίου 1998 το Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΠΑ με την απόφαση 1199 (United States Security Council Resolution 1199)

Ο τρόπος δράσης των Νατοϊκών στρατευμάτων, δηλαδή οι βομβαρδισμοί στόχων της Γιουγκοσλαβίας, που επιλέχθηκε από τον Στρατηγό Wesley Clark τον τότε Ανώτατο Συμμαχικό Διοικητή στην Ευρώπη (Supreme Allied Commander Europe),  είχαν άμεσα επηρεασθεί από την επιτυχία που είχαν οι αεροπορικές επιδρομές στο ΙΡΑΚ, κατά την επιχείρηση DESERT STORM. Οι εκτιμήσεις του Επιτελείου του Στρατηγού ήταν πολύ αισιόδοξες διότι πίστευαν ότι από μόνες τους οι αεροπορικές επιδρομές θα έφερναν ένα ξεκάθαρο αποτέλεσμα και γι’ αυτόν τον λόγο οι σχεδιαστές της επιχείρησης δεν προέβλεψαν τη συνέχισή της, με κάποιες ‘’εν συνεχεία’’ επιχειρήσεις, που θα εκτελούσαν οι επίγειες δυνάμεις.

Όταν ο Πρόεδρος Slobodan Milosevic, συνήλθε από τα αρχικά χτυπήματα των βομβαρδισμών, έβαλε σε ενέργεια αυτό που οι Ε.Δ της Γιουγκοσλαβίας, ήξεραν να κάνουν καλύτερα από τον καθένα. Διέσπειρε τις δυνάμεις του σε όλη την χώρα και σε επίπεδο μέχρι Ομάδας, εφαρμόζοντας με μεγάλη επιτυχία, ένα απλό αλλά άριστο σχέδιο παραπλάνησης.

Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, ή αν θέλουμε τα ενδιαφέροντα.

Οι βομβαρδισμοί αν και πολλοί, δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Το πείσμα των Γιουγκοσλάβων μεγάλωνε, το πλήθος των προσφύγων που προσπαθούσαν να σωθούν από ενέργειες εθνοκάθαρσης επίσης μεγάλωνε και ο Στρατηγός Clark έβλεπε πλέον τα κενά στον σχεδιασμό του.

Δεν είχε καμία δύναμη να συνεχίσει την πίεση στο Βελιγράδι. Αυτό κυρίως ήταν που τον οδήγησε να ζητήσει την βοήθεια των επιθετικών Ε/Π Apache.

Το σχέδιο ενεργείας του ήταν, να αναπτύξει τα ΕΕ/Π σε ένα χώρο πλησίον του Κοσσόβου, από τον οποίο σε συνδυασμό και με τις συνεχιζόμενες αεροπορικές επιχειρήσεις, να πλήξουν καίριους στόχους των Σερβικών δυνάμεων που ενεργούσαν στο Κόσσοβο.

Υπήρξαν πολλές αντιρρήσεις και αμφιβολίες για την ορθότητα αυτού του τρόπου χρησιμοποίησης των ΕΕ/Π στις ΗΠΑ, από ανώτατες στρατιωτικές αρχές. Μερικούς από τους λόγους αντιρρήσεων θα αναφέρουμε εδώ.

• Ο πρώτος ήταν η τρωτότητα που θα παρουσίαζαν τα Απάτσι, λόγω του μεγάλου αριθμού Α/Α οπλικών συστημάτων για χαμηλά ιπτάμενα αεροπορικά μέσα, που διέθεταν οι Σέρβοι.
• Ένας  άλλος ήταν, ο κίνδυνος να βληθούν και πολίτες Κοσσοβάροι που ήταν διάσπαρτοι μέσα στο Κόσσοβο, κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων καταστολής της Σερβικής Αεράμυνας.
•  Ένας  άλλος ήταν, η απουσία αξιόλογων για προσβολή στόχων, με δεδομένη τη μεγάλη διασπορά των Σερβικών δυνάμεων.
• Τέλος και ίσως το  πιο σοβαρό ήταν, ότι ο τρόπος χρησιμοποίησης που είχε στο μυαλό του ο Στρατηγός Clark, που  ήταν ένας ανατρεπτικός και εκτός του ισχύοντος – εκείνη την εποχή – δόγματος χρησιμοποίησης των ΕΕ/Π. Αν δε ο τρόπος αυτός, συνδυαζόταν με: πρώτον, το γεγονός ότι δεν υπήρχε επίγεια δύναμη ελιγμού, (άρα δεν θα υπήρχε κανείς επίγειος Διοικητής για να συντονίζει όλες τις ενέργειες), δεύτερο, με το ότι οι ενέργειες των ΕΕ/Π θα ήταν προς υποστήριξη των αεροπορικών επιδρομών, τότε μπορεί κανένας να καταλάβει το βάσιμο των αντιρρήσεων.

 Ένας άλλος παράγοντας που επέτεινε τις παραπάνω δυσχέρειες ήταν το σχετικά συμπιεσμένο χρονικό διάστημα στο οποίο έπρεπε να οργανωθεί μια κατάλληλη  ομάδα επιχειρησιακού σχεδιασμού.

Η σύνθεση της ομάδας αυτής περιεπλάκει ακόμη περισσότερο από την αλλαγή που έγινε την τελευταία στιγμή, της θέσης εγκατάστασης των ΕΕ/Π.

Στις παραπάνω εικόνες η αμερικανική βάση Camp Able Sentry κοντά στα Σκόπια της FYROM

Αρχικά είχε σχεδιασθεί η δύναμη να αναπτυχθεί στην ΠΔΓΜ στο Camp Able Sentry κοντά στα Σκόπια, αλλά λόγω της αντίρρησης των Σκοπίων να επιτρέψουν επιχειρήσεις από το έδαφός τους, εναντίον του Κοσσόβου, η θέση μεταφέρθηκε στο Α/Δ Rinas κοντά στα Τίρανα της Αλβανίας.

Αυτή η αλλαγή είχε σημαντικές επιπτώσεις για την προστασία της δύναμης που θα αναπτυσσόταν εκεί, αλλά είχε και πολλές τεχνικές απαιτήσεις που οδήγησαν στην σημαντική αύξηση του μεγέθους της δυνάμεως που θα αναπτυσσόταν, διότι τώρα έπρεπε να εξασφαλισθεί και η τοπική της ασφάλεια, λόγω του ότι, στην Αλβανία το ΝΑΤΟ δεν διέθετε καμιά επίγεια δύναμη.

Μπροστά σε αυτές τις μεγάλες διαφορές απόψεων μεταξύ των ανώτερων στρατιωτικών συμβούλων του, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ συμφώνησε να αναπτύξει τα Απάτσι, αλλά κράτησε για τον εαυτό του το δικαίωμα της  τελικής έγκρισης επέμβασής τους στις επιχειρήσεις.

Συνέχεια στο: Επιχείρηση Allied Force.Task Force Hawk