ΑΕΡΟΚΙΝΗΤΕΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ TASK FORCE PACIFIC (32D AIRBORNE DIV).
Στιγμιότυπο από τη ρίψη των ανδρών του 1st Battalion, 509th Infantry, στις ΖΠ/Γ στην ευρύτερη περιοχή του Α/Δ Torrijos/Tocumen του Παναμά .
Το γενικό σχέδιο των επιχειρήσεων προέβλεπε ότι, μόλις ολοκληρωνόταν η αεροκίνηση του 1-508 Abn Inf (TF BAYONET), τα ελικόπτερα του Task Force HAWK και του A/1-228, έπρεπε να επιστρέψουν σε προκαθορισμένο ΠΣΕΚ-Π (Range 16A), όπου αφού ανεφοδιασθούν, να σβήσουν και να περιμένουν την άφιξη της 1ης Ταξιαρχίας της 82ας Αερομεταφερόμενης Μεραρχίας, η οποία θα φορτωνόταν σε αεροσκάφη C-130E Hercules, στη Β. Καρολίνα των ΗΠΑ και θα έπεφτε με αλεξίπτωτα στο αεροδρόμιο Torrijos/Tocumen του Παναμά, στις 0100 το βράδυ εκείνο (20/12/1989).
Αλλά λόγω μιας ισχυρής χιονοθύελλας στη Βόρεια Καρολίνα το άλμα κατέληξε να γίνει σχεδόν λίγο μετά το πρώτο φως της 20/12/1989. Όταν τώρα κλήθηκαν τα Ε/Π UH-60 να προσγειωθούν στη ΖΠ/Γ στο Α/Δ Tocumen, βρήκαν τη ζώνη γεμάτη αλεξίπτωτα που δεν είχαν μαζέψει οι άνδρες της 82ας, γεγονός που επέφερε ελαφρά σύγχυση και παρουσίασε πολλούς – ευτυχώς χωρίς σοβαρά συμβάντα – κινδύνους για την ασφάλεια των Ε/Π.
Στο παραπάνω σχεδιάγραμμα φαίνονται οι ενέργειες του TF PACIFIC.
Άποψη του Διεθνούς Α/Δ Torrijos/Tocumen, μία μέρα μετά τη ρίψη των αλεξιπτωτιστών.
Η Μεραρχία είχε αναλάβει να εκτελέσει τρεις Αεροκίνητες ενέργειες.
- Η μία για κατάληψη του Στρατοπέδου των Παναμαϊκών Δυνάμεων στο PANAMA VIEJO,
- η άλλη για την κατάληψη του Στρατοπέδου των Παναμαϊκών Δυνάμεων στο Tinajitas και
- η τρίτη για την κατάληψη του Fort Cimarron.
Ας δούμε τώρα τις ενέργειες του ΤF PACIFIC (32D AIRBORNE DIV) αναλυτικά.
1. Η ΑΕΡΟΚΙΝΗΤΗ ΕΦΟΔΟΣ ΤΟΥ 2-504 ABN INF ΣΤΟ PANAMA VIEJO
Η πρώτη αεροκίνητη ενέργεια του Task Force Pacific εκτελέσθηκε από το 2-504 Abn Inf. Ο ΑΝΣΚ ήταν η κατάληψη του στρατοπέδου του Panama Viejo, στο οποίο είχε εκτιμηθεί ότι υπήρχαν 250 άνδρες των Παναμαϊκών δυνάμεων.
Το σχέδιο ενεργείας της αεροκίνητης εφόδου στο Panama Viejo.
Μια εναέρια άποψη του Panama Viejo.Η ΖΠ/Γ βρίσκεται στο κέντρο και αριστερά της φωτογραφίας. Ο ΑΝΣΚ είναι ο επίπεδος χώρος του στρατοπέδου, κάτω δεξιά που περικλείεται από κτίρια.
Ο ΑΝΣΚ το στρατόπεδο), κάτω δεξιά σε μεγαλύτερη λεπτομέρεια.
Η κεντρική πύλη του στρατοπέδου Panama Viejo, μετά τη κατάληψή του.
Η κεντρική πύλη του στρατοπέδου Panama Viejo, μετά τη κατάληψή του(λεπτομέρεια).
Χρησιμοποιήθηκαν δύο ΖΠ/Γ. Η ΖΠ/Γ BOBCAT που απείχε 220 μέτρα από το βόρειο άκρο του στρατοπέδου και η ΖΠ/Γ LION που στην ουσία ήταν η παραλία αριστερά από αυτό.
Για την αεροκίνηση των δυνάμεων χρησιμοποιήθηκαν 18 Ε/Π UH-60 Blackhawk, της Task Force HAWK και του A Λόχου (Talons)/1-228 Avn, τα οποία υποστηριζόταν από 4 ΕΕ/Π AH–l Cobra και 2 ΕΕ/Π AH1-64 Α Apache του Team Wolf.
Η Ζώνη Φορτώσεως ήταν όπως είπαμε το Α/Δ Tocumen.
Ένα από τα 18 Ε/Π UH-60 Blackhawks, χρησιμοποιήθηκε ως Ε/Π Διοικήσεως και Ελέγχου, επί του οποίου επέβαιναν ο Διοικητής του Αεροκίνητου ΤΣ Σχης Jack Nix και ο Διοικητής της Αεροπορικής αποστολής Άνχης Howard Borum.
Η αεροκίνητη έφοδος έγινε σε δύο κύματα, των 9 Ε/Π κάθε ένα. Το πρώτο κύμα είχε τη κωδική ονομασία Shadow, ενώ το δεύτερο τη κωδική ονομασία Talon.
Το κύμα Talon, απογειώθηκε από τη ΖΦ στις 0650 για τη ΖΠ/Γ Lion. Η πτήση δεν είχε ιδιαίτερες δυσκολίες, και τα Ε/Π προσγειώθηκαν χωρίς άλλα προβλήματα. Δέχθηκαν μόνον κατά την απογείωση μερικά πυρά φορητού οπλισμού, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.
Η ΖΠ/Γ BOBCAT, διακρίνεται στο βάθος μετά τα σπίτια.
Το άλλο κύμα Shadow, προσγειώθηκε στη ΖΠ/Γ BOBCAT ένα πεδίο με υψηλή βλάστηση, στο οποίο δέχθηκαν ισχυρά πυρά φορητού οπλισμού κατά την απογείωση δύο Ε/Π τα οποία κατόρθωσαν να επιστρέψουν στη βάση τους, αλλά ετέθησαν εκτός επιχειρησιακής λειτουργίας.
2. Η ΑΕΡΟΚΙΝΗΤΗ ΕΦΟΔΟΣ ΤΟΥ 1-504 ABN INF ΣΤΟ ΛΟΦΟ TINAJITAS.
Ο δεύτερος ΑΝΣΚ του Task Force Pacific ήταν η αεροκίνητη ενέργεια του 1-504 Abn Inf, για την κατάληψη του στρατοπέδου των Παναμαϊκών Δυνάμεων στον λόφο Tinajitas.
Ο λόφος Tinajitas, στον Παναμά, πάνω στον οποίον φαίνονται οι εγκαταστάσεις του στρατοπέδου του 1ου Λόχου ΠΖ του Παναμαϊκών δυνάμεων.(φωτό του XVIII Airborne Corps History Office photograph, 4 January 1990, by Maj. R. Wright).
Οι πληροφορίες έφεραν ότι στο στρατόπεδο υπήρχε ένας Λόχος και ότι υπήρχε υποστήριξη από όλμους των 81 και 120 χιλ. ένα άλλο στοιχείο ήταν ότι δέσποζε του εδάφους και από εκεί η παρατήρηση των Ε/Π ήταν εύκολη από μεγάλη απόσταση.
Για την κατάληψη του ΑΝΣΚ, είχαν επιλεγεί δύο ΖΠ/Γ, η LEOPARD και η JAGUAR.
Η ΖΠ/Γ LEOPARD, αποδείχθηκε ότι ήταν η πιο ‘’ζεστή’’ όλων των ζωνών όλης της επιχείρησης, μια που είχε κεκλιμένο έδαφος, απείχε 700 μέτρα από το στρατόπεδο και είχε ηλεκτρικά καλώδια και στύλους στη τελική. Η χωρητικότητά της ήταν μόνο για 6 Ε/Π UH-60. Η προπαρασκευή της με πυρά, πριν την εναέρια έφοδο εκτιμήθηκε ως απαγορευτική, επειδή υπήρχε φόβος παράπλευρων απωλειών λόγω του ότι ήταν πολύ κοντά σε κατοικημένο τόπο.
Η αεροκίνηση των δυνάμεων έγινε σε δύο κύματα, το πρώτο με 6 Ε/Π UH-60, που απογειώθηκε από τη ΖΦ (Α/Δ Torrijos) στις 0815 και το δεύτερο με 3 Ε/Π UH-60.
Η ΖΠ/Γ JAGUAR χρησιμοποιήθηκε μόνο για την προώθηση ενός στοιχείου όλμου 120 χιλ. για την υποστήριξη της όλης επιχειρήσεως.
Τα κύματα των αεροκινήτων δυνάμεων υποστηριζόταν από 2 ΕΕ/Π ΑΗ-1.
Στο άκρο δεξιό, το δεσπόζον έδαφος, ο λόφος Tinajitas. Στο βάθος η πόλη του Παναμά.
Κατά τη προσγείωση των κυμάτων αυτά δέχθηκαν ισχυρά και εύστοχα πυρά, κάθε ένα από τα Ε/Π κτυπήθηκε τουλάχιστον από μια δεκάδα βολών, και υπήρξαν και οι πρώτοι τραυματίες της επιχείρησης.
Τα ΕΕ/Π, δυστυχώς δεν μπόρεσαν να παρέξουν αποτελεσματική υποστήριξη και να καταστείλουν τα εχθρικά πυρά, λόγω των υπαρχόντων κανόνων εμπλοκής που απαγόρευε τις βολές όταν οι στόχοι βρισκόταν μέσα σε κατοικημένη περιοχή και κοντά σε πολίτες. Παρόλα αυτά όμως τα επίγεια τμήματα αφέθηκαν στη ΖΠ/Γ για να συνεχίσουν την ολοκλήρωση του ΑΝΣΚ.
3. Η ΑΕΡΟΚΙΝΗΤΗ ΕΦΟΔΟΣ ΤΟΥ 4-325 ABN INF ΣΤΟ FORT CIMARRON.
Ο τρίτος ΑΝΣΚ του Task Force Pacific ήταν η αεροκίνητη ενέργεια του 4-325 Abn Inf, για την κατάληψη του Ft Cimarron.
Το Ft Cimarron, ήταν αρκετά χιλιόμετρα ΒΑ της ΖΦ (Α/Δ Torrijos).
Στη φωτογραφία τμήμα του περίφημου Battalion 2000 των Παναμαϊκών δυνάμεων.
Οι πληροφορίες έφεραν ότι στο στρατόπεδο υπήρχε το περίφημο Battalion 2000 των Παναμαϊκών δυνάμεων ένα Τάγμα πολύ καλά εκπαιδευμένο και εξοπλισμένο με τεθωρακισμένα οχήματα προσωπικού V—300 και με ΑΑ όπλα ZPU-4.
Για την κατάληψη του ΑΝΣΚ, είχαν επιλεγεί δύο ΖΠ/Γ, η COUGAR και η TIGER.
Η αεροκίνηση των δυνάμεων έγινε με 11 Ε/Π UH-6O που έκαναν δύο διαδρομές. Πέντε Ε/Π UH-60 είχαν προορισμό τη ΖΠ/Γ COUGAR που βρισκόταν Δυτικά του ΑΝΣΚ και έξη Ε/Π UH-60 είχαν προορισμό τη ΖΠ/Γ TIGER, στα νότια του Ft Cimarron.
Οι σχηματισμοί των Ε/Π, αν και οι ΖΠ/Γ βρισκόταν μέσα στα δραστικά βεληνεκή των φορητών όπλων του αντιπάλου, συνάντησαν μικρές εχθρικές αντιστάσεις, κυρίως μέσα από τα κτήρια του στρατοπέδου.
Αυτή η αεροκίνητη επιθετική ενέργεια στο Fort Cimarron, επιπέδου Τάγματος, ήταν και η τελευταία των τεσσάρων αεροκινήτων επιθετικών ενεργειών που πραγματοποίησαν τα ίδια πληρώματα με τα ίδια ελικόπτερα, μέσα σε μόνο δώδεκα ώρες. Η πρώτη ήταν η αεροκίνητη επιθετική ενέργεια εναντίον του Ft Amador, που έγινε με ΔΝΟ την Ώρα – Η.
Μέσα σε αυτές όμως τις 12 ώρες δύσκολων και απαιτητικών συνθηκών πτήσεως, αυτό που έδωσε το ρυθμό της επιτυχίας ήταν η με αυστηρό τρόπο τήρηση της πειθαρχίας πτήσεως.
Στις 20 Δεκεμβρίου 1989, η Αμερικανική Αεροπορία Στρατού, απέδειξε ότι οι ΔΝΟ είναι ασφαλείς ακόμη και σε επιχειρησιακές πτήσεις, μια που κανένα από τα Ε/Π που πέταξαν με ΔΝΟ (άρα και συσκότιση) δεν προσεβλήθη – ενώ δεν ίσχυσε το ίδιο για τις πτήσεις ημέρας. Αποδείχθηκε ότι οι ΔΝΟ βελτιστοποιούν τα τακτικά πλεονεκτήματα, του αιφνιδιασμού, της κάλυψης και της απόκρυψης.
Συνέχεια στο: ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΕ/Π ΑΗ-64Α APACHE
ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ 
