ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΕΩΣ ΜΙΑΣ ΑΚΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΣ
«Δεν υπάρχει κανενός είδους ανθρώπινης δραστηριότητας στην οποία να έχει τόσο μεγάλη σημασία, ο επικεφαλής της να πρέπει να ξέρει όλες τις πτυχές αυτής, όσο το επάγγελμα του Στρατιωτικού»
Major General James Fry
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Στο προηγούμενο κεφάλαιο αρχίσαμε να αναλύουμε τα 5 σχέδια μιας ΑΚΝ επιχείρησης. Μιλήσαμε για την αντίστροφη σειρά σχεδιάσεως μιας τέτοιας επιχείρησης και ξεκινήσαμε με το Επίγειο Τακτικό Σχέδιο (ΕΤΣ), για το πώς δηλαδή θα πάμε τις επίγειες δυνάμεις στο σωστό μέρος και στη σωστή στιγμή.
Συνεχίζοντας σήμερα την αντίστροφη σειρά σχεδιάσεως θα πάμε στο επόμενο σχέδιο, το Σχέδιο Προσγειώσεως, που θα πρέπει να σχεδιασθεί έτσι ώστε να υποστηρίζει το ΕΤΣ. Δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ, ότι όσο και έξοχα να είναι σχεδιασμένο το ΕΤΣ, είναι καταδικασμένο να αποτύχει εάν το Σχέδιο Προσγειώσεως έχει σχεδιασθεί πρόχειρα και επιπόλαια. Τα κρίσιμα στοιχεία του Σχεδίου αυτού είναι η ΑΛΛΗΛΟΥΧΙΑ, ο ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ και η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΥ ΧΩΡΟΥ, στα οποία και θα επικεντρωθεί το ποστ αυτό.
Τι θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας.
Υπάρχουν πολλά θέματα που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας όταν σχεδιάζουμε το Σχέδιο Προσγειώσεως. Εδώ να μας θυμίσω ότι γι’αυτό το σχέδιο (την επιλογή των ΖΠ/Γ), συζητήσαμε και στα προηγούμενα κεφάλαια, ακόμη μια απόδειξη ότι και τα 5 σχέδια αλληλεπικαλύπτονται. Αυτό σημαίνει ότι οι σχεδιαστές πρέπει να λαβαίνουν υπόψη τους, τις παραμέτρους που υπάρχουν στο Σχέδιο Προσγειώσεως για να μπορέσουν να ολοκληρώσουν το ΕΤΣ.
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τη διαθεσιμότητα, τη θέση και το μέγεθος των δυνάμενων να χρησιμοποιηθούν ΖΠ/Γ.
Μετά να εκτιμήσουμε την τρωτότητα – ανάλογα με τις εχθρικές δυνατότητες – του ΑΚΝΤΣ, καθώς αυτό θα προσγειώνεται. Τα Ε/Π θα πρέπει να μεταφέρουν Μονάδες με τακτική συνοχή. Το προσωπικό σε κάθε ένα από τα Ε/Π πρέπει να ενημερώνεται συνεχώς για τη κατεύθυνση προσγειώσεως σε σχέση με τους ΑΝΣΚ, ή την εκτιμηθείσα κατεύθυνση των εχθρικών θέσεων, για λόγους αποφυγής αποπροσανατολισμού του τη στιγμή της αποβίβασής από τα Ε/Π.
Το Σχέδιο Προσγειώσεως πρέπει να εξασφαλίζει στα επίγεια τμήματα, την δυνατότητα να μπορούν να μάχονται προς οποιαδήποτε κατεύθυνση και αμέσως μετά την αποβίβασή τους. Τα πυρά υποστηρίξεως (ΠΒ, ναυτικού ΠΒ, ΕΑΥ και ΕΕ/Π), πρέπει να έχουν σχεδιασθεί έτσι ώστε να καλύπτουν όλη τη περίμετρο των ΖΠ/Γ. Επίσης, επειδή οι ΑΝΣΚ μπορεί να είναι εκτός εμβελείας των πυρών υποστηρίξεως, στοιχεία όλμου και πεδινού ΠΒ, θα πρέπει να έχουν σχεδιασθεί να προωθούνται με τα πρώτα κύματα των Ε/Π, για την παροχή των πυρών υποστηρίξεως και για τις επόμενες πτήσεις των Ε/Π, αλλά και για τον αγώνα προς τους ΑΝΣΚ.
Τέλος το σχέδιο πρέπει να προβλέπει, διαδικασίες αεροδιακομιδών και διαδικασίες Έρευνας και Διάσωσης στο πεδίο της Μάχης, για την διάσωση πληρωμάτων και προσωπικού της επίγειας δύναμης, σε περιπτώσεις καταρριφθέντων Ε/Π.
@ dreamer
Αγαπητέ μου Dreamer, σε ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να με διαβάσεις.
Έχεις απόλυτο δίκαιο για τα 1 και 2, σε ότι αφορά τις ονομασίες των σχηματισμών Ε/Π, αλλά μου έλειπαν κάποια εγχειρίδια, όταν τα έγραφα. Θα γίνουν οι σχετικές διορθώσεις εν καιρώ.
Σε ότι αφορά το 3, ίσως η σύνταξη της παραγράφου να μην είναι ότι καλύτερο. Η παράγραφος αναφέρεται σε περιορισμένα πεδία.
Για το 4 τώρα, για τις ανεμόσκαλες, αν και υπάρχει τέτοια διαδικασία διεθνώς, θα συμφωνήσω ότι χρησιμοποιείται από τμήματα ειδικών επιχειρήσεων και όχι από ΄΄απλούς΄΄ μαχητές.
Για το 5, ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για ότι έχουμε και όχι ότι θα έλθει.
Τέλος, για την επισήμανση «συγγραφή πονημάτων, στηριζόμενων κατά βάση σε ελληνικά εγχειρίδια, δεν είναι πάντα η ενδεδειγμένη προσέγγιση – ειδικά σε θέματα που στον Ελληνικό Στρατό βρίσκονται ακόμη στα σπάργανα.», σου λέω ότι όσα έγραψα δεν βασίζονται μόνο στα ελληνικά ΕΕ. Εξ άλλου μια οπτική σύγκριση με αντίστοιχα ξένα θα σε πείσει.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Η συγγραφή πονημάτων, στηριζόμενων κατά βάση σε ελληνικά εγχειρίδια, δεν είναι πάντα η ενδνειγμένη προσέγγιση – ειδικά σε θέματα που στον Ελληνικό Στρατό βρίσκονται ακόμη στα σπάργανα.
Ενδεικτικά μπορούν να σχολιαστούν τα παρακάτω:
1. Δεν υπάρχουν σχηματισμοί «box» και «γραμμή παραγωγής εναλλάξ αριστερά». Οι σωστές ονομασίες είναι «ρόμβος» και «φάλαγγα ισχυρή αριστερά».
2. Η σωστή ονομασία είναι «κατ’ ΙΣΧΙΟΝ». Προέρχεται απ΄το Ναυτικό κι έχει την έννοια ότι το δευτερο, τρίτο κτλ Ε/Π στοιχίζονται στο «ισχίο» του πρώτου /Π.
3. «Κάτω από κανονικές συνθήκες τα Ε/Π» ΔΕΝ απογειώνονται κάθετα, αλλά με προφίλ Α/Γ που επιτρέπει την Α/Γ εκτός των επικίνδυνων περιοχών του διαγράμματος ύψους- ταχύτητας. «Κάθετες» Α/Γ γίνονται μόνο όταν πρόκειται για περιορισμένο πεδίο.
4. Τεχνική αποβίβασης προσωπικού με «ανεμόσκαλα» δεν υπάρχει- υπάρχουν τεχνικές rappeling και fast rope.
5. Τα αναφερόμενα όρια ανέμου δεν είναι ούτε καν ενδεικτικά για σύγχρονα Ε/Π (δεν μπορεί το NH-90 να προσεγγίσει με ούριο άνεμο 10 κόμβων;;;;)
Αυτά τα ολίγα σε πρώτη ανάγνωση, πάντα με καλή προαίρεση….
Μου αρέσει!Μου αρέσει!