ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ
Στο προηγούμενο κεφάλαιο, για τις ΑΕΡΟΚΙΝΗΤΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, κάναμε μια μικρή ιστορική αναδρομή, μιλήσαμε για το τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε να κάνουμε με ένα ΑΚΝ ΤΣ και δώσαμε μια συνοπτική εικόνα, της συγκρότησης ενός ΑΚΝ ΤΣ.
Σήμερα, θα επικεντρωθούμε σε δύο θέματα.
Πρώτα θα μιλήσουμε για το πιο σημαντικό πράγμα – μετά τον άνθρωπο – σε μια αεροκίνητη επιχείρηση που είναι το ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ και μετά θα πούμε λίγα πράγματα για την εκτέλεση της αεροκίνητης επιχείρησης, σύμφωνα με όσα προβλέπουν οι κανονισμοί. Αυτά θα μας βοηθήσουν να συνεχίσουμε τα υπόλοιπα ποστ, που θα έχουν σχέση με το πώς σχεδιάζεται μια αεροκίνητη επιχείρηση.
ΑΣ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΜΕ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ
Εάν δεν έχουμε καταλάβει όλα τα κομμάτια του πάζλ μπορεί να κάνουμε λάθος στη σχεδίαση των δυνάμεων και μέσων που συγκροτούν ένα ΑΚΝ ΤΣ. Το σημειώνουμε αυτό από την αρχή, γιατί όλοι μας, έχουμε πικρά παραδείγματα, οι σχεδιαστές μιας αεροκίνητης επιχείρησης, ακόμη σε επίπεδο εκπαιδευτικής ΤΑΜΣ, να σχεδιάζουν ‘’παπάδες’’ χωρίς να υπολογίζουν τον ‘’ξενοδόχο’’. Αλήθεια πόσες φορές αυτοί που σχεδιάζουν μια άσκηση, δεν έχουν λάβει υπόψη τους τον καιρό; ή δεν μας έχουν στείλει σε Ζ Π/Γ που ούτε στην αιώρηση μπορούμε να σταθούμε; Αλλά μπορεί ακόμη – και μιλάμε για πραγματικές συνθήκες – να σχεδιάσουν Ζ Π/Γ, που είναι σε άμεση εχθρική οπτική παρατήρηση και βολή. (ένας από τους πολλούς λόγους που γράφεται αυτή η σειρά των ποστ είναι, όπως είπα και από την αρχή ότι γράφεται για να διαβαστεί …όχι μόνο από μας…αλλά από όλους που θα συμμετέχουν σε μια ΑΚΝ επιχείρηση).
Μία αεροκίνητη επιχείρηση, το τονίζουμε και πάλι, είναι μία σύνθετη στρατιωτική επιχείρηση, τα αεροπορικά μέσα που παίρνουν μέρος είναι καθαρά τεχνικό θέμα και ευαίσθητα, οι αποστάσεις είναι μεγάλες, τα πιθανά σημεία αποτυχίας είναι πολλαπλά, ο χρόνος και ο συγχρονισμός είναι κρίσιμος, η αποτυχία τέλος μπορεί να είναι καταστροφική. Οι επιχειρήσεις των Μ/Κ Μονάδων Πεζικού και ΤΘ, έχουν περιθώρια, για λάθη ή/και παραλείψεις που μπορεί να συγχωρεθούν, για τον κύριο λόγο ότι αυτού του είδους τα στρατεύματα, δεν ενεργούν πολύ μακριά από τις βάσεις υποστήριξής τους. Πράγμα που δεν συμβαίνει για μια αεροκίνητη επιχείρηση που τα βασικά της χαρακτηριστικά είναι η λεπτότητα, η λεπτομέρεια με την οποία αυτή θα πρέπει να σχεδιασθεί και η ακρίβεια με την οποία θα πρέπει να εκτελεσθεί.
Αλλά ας δούμε πρώτα μερικά στοιχεία για το ελικόπτερο.
ΤΟ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ
Η αεροκίνητη επιχείρηση, αναπτύσσεται κυριολεκτικά μέσα στο χώρο φορτίου του ελικοπτέρου.
Το πρώτο Ε/Π που θα βρεθεί στον αέρα είναι το Ε/Π αναγνωρίσεως, ή το ΕΕ/Π σε ρόλο αναγνωρίσεως, ανάλογα με το εκτιμώμενο ύψος της απειλής. Αυτό είναι ο κυνηγός, ο πρόσκοπος που θα αναγνωρίσει τα ίχνη πτήσεως, τα πλευρικά όρια των διαδρόμων της εναέριας κίνησης, τις ΖΠ/Γ και τη περιοχή γύρω από αυτές. Αυτό θα είναι που θα αναγνωρίσει πιθανές εχθρικές θέσεις εφεδρειών και ΠΒ που θα είναι πιθανόν να μας δυσκολέψουν στη φάση της προσγείωσης.
Ακριβώς πίσω από τα Ε/Π αναγνωρίσεως, έρχονται τα ΕΕ/Π. Αυτοί είναι οι φονιάδες που θα καταστρέψουν τους στόχους που αναγνωρίστηκαν από τα Ε/Π αναγνωρίσεως, αυτοί θα είναι που θα ξεκαθαρίσουν τα σημεία στο έδαφος – πάνω από τα οποία θα περάσει αργότερα το ΑΚΝ ΤΣ – που θα παρέξουν εναέρια κάλυψη στους σχηματισμούς πτήσης των μεταφορικών Ε/Π και ΕΑΥ τη στιγμή της εφόδου των επίγειων τμημάτων.
Μετά έρχονται τα μεταφορικά Ε/Π, η ραχοκοκαλιά της όλης επιχείρησης. Μεταφέρουν άνδρες και υλικό προς τον ΑΝΣΚ, επιστρέφοντας εκτελούν αεροδιακομιδές και φέρνουν εφόδια και υλικά για τον ανεφοδιασμό των μαχόμενων τμημάτων, μετακινούν είτε στις αρχικές, είτε σε προωθημένες-εναλλακτικές θέσεις το οργανικό ΠΒ του ΑΚΝ ΤΣ και ότι άλλο βαρύ υλικό απαιτηθεί για τις ανάγκες υποστήριξης της ΑΚΝ επιχείρησης.
Ας πούμε λίγα πράγματα για κάθε ένα από τα παραπάνω Ε/Π.