Επιχείρηση Allied Force (1999).ΑΝΑΠΤΥΞΗ-ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ-ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ TASK FORCE στο Α/Δ Rinas.

συνέχεια από : Επιχείρηση Allied Force. Task Force Hawk.

1. ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ TASK FORCE στο Α/Δ Rinas.

Στη φωτογραφία το Α/Δ Rinas στα Τίρανα, τις πρώτες ημέρες ανάπτυξης της Task force

πηγή

Κινητός Πύργος ελέγχου στο Α/Δ Rinas. Στο βάθος μετά τον διάδρομο τα αεροπορικά μέσα της Task Force Hawk.Απρίλιος 1999

πηγή

πηγή

Αντιγράφουμε από εδώ:

 « Η κατάσταση στο Α/Δ Rinas ήταν χαοτική. Δεν υπήρχε αρκετός χώρος για στάθμευση και εκφόρτωση των μεγάλων μεταγωγικών αεροσκαφών, οι συνεχείς βροχές έκαναν όλη τη περιοχή μια λίμνη από λάσπες. Τα Ε/Π της ανθρωπιστικής βοήθειας διαφόρων χωρών, πολλές φορές προσγειωνόταν σε χώρους που λόγω λάσπης βούλιαζαν μέχρι την άτρακτό τους. Τα ΕΕ/Π Apache, έπρεπε να περιμένουν στην Πίζα της Ιταλίας, μέχρι το Μηχανικό να ολοκληρώσει την κατασκευή με τσιμέντο των  σημείων προσγείωσής/παρκαρίσματός τους.

Όταν η Αλβανία, μετά την άρνηση της FYROM, προσέφερε τον χώρο για την TF, κανείς στις ΗΠΑ δεν μπορούσε να αντιληφθεί, ή δεν ήξερε, που έστελνε τον κόσμο και τα υλικά. Γρήγορα έγινε αντιληπτό ότι η ολοκλήρωση της ανάπτυξης της TF θα καθυστερούσε γύρω στις δέκα μέρες.

Αυτό  έδωσε ξανά έναυσμα να κατηγορηθεί ο Σ.Ξ ότι κωλυσιεργούσε, αλλά δεν ήταν αλήθεια.

Στην πραγματικότητα η ανάπτυξη έγινε μέσα στο χρονοδιάγραμμα που είχε καθορισθεί και που βασιζόταν στον κακό καιρό, στο έδαφος στο Α/Δ αλλά και στο ότι τελικά επειδή όπως είπαμε τα ανάλαβε όλα η TF, έπρεπε να μετακινηθεί  5.000 προσωπικό σε ένα τελείως απροετοίμαστο και πολύ μικρό χώρο.

Η Task Force Hawk, έγινε πλήρως επιχειρησιακά ικανή στις 7 Μαΐου 1999.

Πέντε εβδομάδες αργότερα η Επιχείρηση Allied Force, τερματίσθηκε λόγω της έναρξης των ειρηνευτικών συνομιλιών».

Ο Technical Sgt(TSgt) Joe Odom(δεξιά),Ελεγκτής Εναέριας Κυκλοφορίας του 46th Operation Support Squadron, από την αεροπορική βάση Eglin της Florida, ελέγχει και συντονίζει την κίνηση των αεροπορικών μέσων στο Α/Δ Rinas στις 31 Μαΐου 1999. Ο έλεγχος του Α/Δ γινόταν από μικτό προσωπικό της ΠΑ και της ΑΣ των ΗΠΑ.

πηγή

2. ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ-ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ  ΤΗΣ TASK FORCE στο Α/Δ Rinas.

Παρά τις παραπάνω δυσκολίες του χώρου και της αποστολής, οι Μονάδες της Αεροπορίας Στρατού, μόλις επιλύθηκαν τα βασικά προβλήματα στρατωνισμού και ασφάλειας λειτουργίας των Ε/Π, άρχισαν ένα εντατικό πρόγραμμα εκπαίδευσης σε επιθετικές αποστολές σε βάθος της εχθρικής τοποθεσίας.

Είναι αλήθεια ότι πολλοί επέκριναν την Α.Σ ότι δεν ήταν προετοιμασμένη εκείνη την εποχή, για τέτοιου είδους αποστολές, αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η όλη επιχείρηση ήταν μια επιχείρηση έκτακτης ανάγκης, και δεν είχε δοθεί κανένας χρόνος προετοιμασίας.

Για να υπερπηδηθούν όλα τα εμπόδια αυτά, το  Σύνταγμα Επιθετικών Ε/Π (ATKHR), ανέπτυξε στην Αλβανία, όλο του το προσωπικό ακόμη και αυτό που κάλυπτε θέσεις στο Επιτελείο του.

Στην Αλβανία εφάρμοσε ένα σχέδιο εκπαίδευσης που εναλλασσόταν ένα ΤΕΕΠ (των 12 ΕΕ/Π) ανά 24 ώρες, έτσι ώστε όλο το ιπτάμενο προσωπικό είχε μία μέρα εκπαίδευσης και μία μέρα off.

Κάθε ΤΕΕΠ την ημέρα που είχε εκπαίδευση έβγαζε για πτήσεις δύο ΛΕΕ/Π των 5 ΕΕ/Π κάθε ένας.

Κάθε ένας από αυτούς τους ΛΕΕ/Π δούλευε γύρω στις 12 ώρες, ξεκινώντας με πτήσεις το απόγευμα και εκτέλεση εκπαιδευτικών  επιχειρησιακών αποστολών από το τελευταίο φώς και μετά.

Τώρα για να διατηρηθεί η απαιτούμενη για μια τέτοια έντονη πτητική δραστηριότητα διαθεσιμότητα Ε/Π, και τα δύο ΤΕΕΠ είχαν αναπτύξει στην Αλβανία το σύνολο του τεχνικού προσωπικού τους, άσχετα αν είχαν μόνο τα μισά τους ΕΕ/Π εκεί. Έτσι έβαλαν για κάθε ΕΕ/Π από δύο υπολόγους και μπόρεσαν να έχουν υψηλή διαθεσιμότητα στο επίπεδο της Μονάδος (AVUM).

Στο επίπεδο AVIM, υπήρξε μία συγκρότηση μηχανικών πολλών ειδικοτήτων. Οι μηχανικοί αυτοί πάρθηκαν  από δύο Λόχους ΤΧ που είχαν έδρα στην Γερμανία και συγκρότησαν τον Λόχο AVIM της TF. Έτσι έγινε κατορθωτό να μπορεί ένας Λόχος να συντηρεί σε επίπεδο  AVIM, τρία είδη Ε/Π (Apache, Blackhawk, and Chinook).

Μέσα στον εντατικό αυτό ρυθμό εκπαίδευσης υπήρξαν και δύο ατυχήματα με ΕΕ/Π Απάτσι.

Ιδιοκτησία Outpost of Freedom

Το πρώτο (που φαίνεται στις παραπάνω φωτογραφίες), συνέβη στις 26 Απριλίου 1999 στις 10:00 50 χιλιόμετρα βορείως του Α/Δ Rinas με τραυματισμό του πληρώματος.

Το άλλο ήταν  θανατηφόρο!!

Η επίσημη ανακοίνωση του αμερικανικού Πενταγώνου για το ατύχημα, είναι η παρακάτω:

 «Στις 5 Μαΐου 1999 ένα Ε/Π Apache, Νο 1 σε σχηματισμό 5 ΕΕ/Π, σε πτήση πάνω από ορεινούς όγκους στην Βόρεια Αλβανία, κατέπεσε όταν ξαφνικά ανασηκώθηκε η κεφαλή του και έστρεψε προς τα δεξιά. Η πρόσκρουση με το έδαφος είχε ως αποτέλεσμα την έκρηξη του Ε/Π. Νεκροί είναι και τα δύο μέλη του πληρώματος.» (πηγή)

Ένα βίντεο γι αυτό μπορούμε να δούμε παρακάτω:

Τελικά καμία από τις Μονάδες (αεροπορικές και επίγειες) της Task Force Hawk, δεν χρησιμοποιήθηκε για το σκοπό για τον οποίον συγκροτήθηκε.

Η Task Force Hawk και οι Μονάδες της, θα μπορούσε να πει κανείς ότι έκαναν το πάν δυνατόν για να ανταποκριθούν σε αυτήν την ‘’εκτάκτου είδους’’ πολεμική αποστολή.

Τα αίτια της μη χρησιμοποίησής τους πρέπει να αναζητηθούν στο πολιτικό και στρατηγικό επίπεδο των ΗΠΑ.

Η συγκρότηση της Task Force Hawk και το είδος των Μονάδων που την αποτελούσαν ήταν κατάλληλη για την διενέργεια επιθετικών επιχειρήσεων σε βάθος. Οι πολιτικοί και στρατηγικοί παράγοντες ήταν εκείνοι που τελικά δεν έδωσαν χρόνο και ευκαιρία να χρησιμοποιηθούν αυτές. Εξάλλου το στοιχείο του αιφνιδιασμού είχε ήδη χαθεί, από τους έντονους βομβαρδισμούς, όλος ό κόσμος περίμενε να δει τελικά που θα σταθεροποιηθεί ο χώρος στον οποίον θα αναπτυσσόταν η Task Force Hawk και βέβαια ο Μιλόσεβιτς δεν ήταν χαζός, διέσπειρε τις επίγειες δυνάμεις του μέχρι επιπέδου Διμοιρίας, σε όλη την χώρα και άιντε εσύ να τους βρεις.

Έτσι οι λόγοι που τελικά δεν χρησιμοποιήθηκαν για πολεμικές επιχειρήσεις οι Μονάδες των ΕΕ/Π μπορούν να συνοψισθούν όπως παρακάτω:

• Η μεγάλη – σε επίπεδο Διμοιρίας – διασπορά των Σερβικών δυνάμεων. Αυτό θα είχε πολύ σοβαρά αρνητικά αποτελέσματα, διότι τα ΕΕ/Π θα ήταν υποχρεωμένα να ίπτανται πολύ χαμηλά για να ανακαλύπτουν τους τόσο μικρού στόχους, που δεν θα ήταν και σημαντικοί, με αποτέλεσμα να εκτίθενται χωρίς όφελος στα Α/Α πυρά του εχθρού.
• Ένας άλλος λόγος ήταν το ορεινό του εδάφους και ιδίως στα σύνορα μεταξύ Αλβανίας και Κοσσόβου. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα την υποχρεωτική διέλευση των σχηματισμών των ΕΕ/Π από συγκεκριμένα σημεία περάσματος, γεγονός που και πάλι θα τα καθιστούσε εύκολο στόχο για τους Σέρβους.
• Και τέλος ο μεγάλος αριθμός των Α/Α συστημάτων για χαμηλά ιπτάμενους στόχους των Σέρβων, που ήταν πολύ δύσκολα να εντοπισθούν.

Συνέχεια στο: Επιχείρηση Allied Force.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ