ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΜΕ ΠΥΡΑ ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΑΕΡ. ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΟΥ ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΕΠ’ ΩΦΕΛΕΙΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΩΝ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΑΜΕΣΕΣ ‘Η ΕΓΓΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ.

Μετά το σημείωμα ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΜΕ ΠΥΡΑ ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΕΕ/Π ΠΟΥ ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΕΠ’ ΩΦΕΛΕΙΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΩΝ ΕΝ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ. ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ, σήμερα στην ενότητα ΘΕΜΑΤΑ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΧΡΗΣ/ΣΕΩΣ ΑΕΡ.ΣΤΡΑΤΟΥ, θα συνεχίσουμε με ένα άλλο άρθρο που και αυτό το βρήκαμε στην εφημερίδα του Πυροβολικού των ΗΠΑ (FA Journal,  Jan-Feb, 2003) γραμμένο από τον Richardson, Richard S [1] με τίτλο:

Artillery fires in support of aviation in the close attack.

Γραμμένο το 2003, περιέχει πολλά στοιχεία χρήσιμα και για προβληματισμό, αλλά και για περαιτέρω μελέτη……

 Σε ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά μπορεί να το διαβάσουμε και ως, ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΜΕ ΠΥΡΑ ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΑΕΡ. ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΟΥ ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΕΠ’ ΩΦΕΛΕΙΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΩΝ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΑΜΕΣΕΣ ‘Η ΕΓΓΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ.

(για τον όρο άμεσες ή εγγύς επιχειρήσεις βλέπε στο νέο Δ 1 ΔΟΓΜΑ ΣΤΡΑΤΟΥ ΞΗΡΑΣ)

 

Στην ουσία το άρθρο, εξετάζει την υποστήριξη των Μονάδων επιθετικών ελικοπτέρων που εκτελούν αποστολές σε στενή εγγύτητα με τις επίγειες Μονάδες/Σχηματισμούς ελιγμού που εκτελούν άμεσες ή εγγύς επιχειρήσεις.

Το σημείωμα αυτό είναι το δεύτερο σε σειρά σημειωμάτων που θα ακολουθήσουν κάτω από την ενότητα ΘΕΜΑΤΑ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΧΡΗΣ/ΣΕΩΣ ΑΕΡ.ΣΤΡΑΤΟΥ  που λέγαμε προχθές.

Αλλά ας ξεκινήσουμε τη προσπάθεια να αποδώσουμε το παραπάνω κείμενο.

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΜΕ ΠΥΡΑ ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΑΕΡ. ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΟΥ ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΕΠ’ ΩΦΕΛΕΙΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΩΝ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΑΜΕΣΕΣ ‘Η ΕΓΓΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ.

Η πρώτη χρησιμοποίηση εξοπλισμένου ελικοπτέρου έγινε κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ όπου τα ελικόπτερα γενικής χρήσεως (UH-1) και τα επιθετικά (AH-1) χρησιμοποιήθηκαν ως εναέριο πυροβολικό εξοπλισμένα με ρουλέτες, σε αποστολές Εγγύς Αεροπορικής Υποστηρίξεως (ΕΑΥ). Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80, η εμφάνιση των ελικοπτέρων AH-64 Apache και η θέσπιση του δόγματος του Ενοποιημένου Πεδίου Μάχης (ΕΠΜ, AirLand Battle doctrine), επέβαλαν στα επιθετικά ελικόπτερα – σχεδόν αποκλειστικά – αποστολές επιχειρήσεων σε βάθος, πολύ πέραν του χώρου που οι επίγειες Μονάδες/Σχηματισμοί ελιγμού, διεξήγαγαν τις δικιές τους επιχειρήσεις.

Οι πρόσφατες εξελίξεις στα οπλικά συστήματα και στην τακτική, έχουν οδηγήσει στη «επανεμφάνιση» του επιθετικού ελικοπτέρου σε αποστολές που εκτελούνται σε στενή εγγύτητα με τις επίγειες Μονάδες/Σχηματισμούς ελιγμού που εκτελούν άμεσες ή εγγύς επιχειρήσεις.

Στο σημερινό σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον, διάφοροι παράγοντες συμβάλλουν στην υπερίσχυση αυτού του είδους των αποστολών της Αεροπορίας Στρατού όπως, η επέκταση του χώρου των επιχειρήσεων, η όλο και περισσότερο αυξανόμενη απειλή από νέα ΑΑ όπλα και το νέο επιχειρησιακό περιβάλλον.

Με βάση τα παραπάνω, κατά τις πρόσφατες ΤΑΑΣ, με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, διαπιστώθηκε ότι η Περιοχή Επιχειρήσεων μιας Αμερικάνικης Μεραρχίας έχει αυξηθεί κατά πολύ σε βαθμό που οι Διοικήσεις και τα Επιτελεία τους υπολόγισαν ότι οι παραδοσιακές επίγειες τεθωρακισμένες και μηχανοκίνητες Μονάδες ελιγμού δεν έχουν την αναγκαία ταχύτητα να κινούνται ταχέως σε όλο το μήκος και εύρος των περιοχών αυτών. Αντιθέτως το επιθετικό ελικόπτερο με δεδομένο την ταχύτητα, την εμβέλεια και την φονικότητα που διαθέτει, δίνει τη λύση.

Η πρόοδος στα οπλικά συστήματα της εχθρικής ΑΑ απειλής, μεγαλώνει την επικινδυνότητα των επιχειρήσεων των επιθετικών ελικοπτέρων, σε βάθος εντός της εχθρικής περιοχής, υποχρεώνοντας τους επιτελείς να τα σχεδιάζουν για ενέργειες σε τέτοιο βάθος που να βρίσκονται μέσα στο βεληνεκές των Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων.

ΔΙΟΙΚΗΣΗ & ΕΛΕΓΧΟΣ

Στις άμεσες ή εγγύς επιχειρήσεις, οι σχέσεις Διοικήσεως και Ελέγχου είναι τεσσάρων ειδών. Υπό τον Επιχειρησιακό Έλεγχο (ΕΕ) μιας ΜΚ ή ΤΘ Ταξιαρχίας, υπό τον ΕΕ ενός Τακτικού Συγκροτήματος, υπό τον Έλεγχο της ΤΑΞΑΣ (οργανική υπαγωγή) και τέλος υπό τον Έλεγχο της Μεραρχίας ( συνήθως του Τακτικού Στρατηγείου αυτής).

ΣΧΕΔΙΑΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΜΕ ΠΥΡΑ ΤΩΝ ΑΜΕΣΩΝ Ή ΕΓΓΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο Διοικήσεως και Ελέγχου, υπάρχουν τρεις τομείς που πρέπει να μας απασχολούν στη φάση σχεδιασμού της υποστήριξης με πυρά των άμεσων ή εγγύς επιχειρήσεων.

Οι τομείς αυτοί είναι:

• Ο καθορισμός των υπεύθυνων να παρέχουν πυρά υποστήριξης Μονάδων ΠΒ,

• Ο καθορισμός προτεραιότητας υποστήριξης με πυρά, και

• Ο καθορισμός των διαδικασιών αποδέσμευσης των πυρών.

Το κλειδί για τον αποτελεσματικό προγραμματισμό είναι να σχεδιασθεί και να προγραμματισθεί ένα ‘’κοινό πακέτο αποστολών’’ και για τις Μονάδες ΠΒ, αλλά και για τις Μονάδες Α.Σ, αντί οι τελευταίες να εκτελούν το δικό τους θα λέγαμε σχέδιο πυρών.

ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΕΥΘΥΝΩΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΥΡΩΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΩΣ.

Οι Επιτελείς της Μεραρχίας καθορίζουν τη Μονάδα ΠΒ που θα σχεδιάσει τα πυρά υποστηρίξεως της ενέργειας της μονάδας Α.Σ που ενεργεί στη περιοχή των άμεσων ή εγγύς επιχειρήσεων.

Έτσι τη κύρια ευθύνη σχεδιασμού για αυτήν την υποστήριξη έχει η επιτελική ομάδα ΠΒ της ΜΚ ή ΤΘ Ταξιαρχίας, μιας και η Ταξιαρχία αυτή έχει την πλήρη εικόνα για την κατάσταση του εχθρού, το σχέδιο επιχειρήσεων στη ζώνη ευθύνης της. Ουσιαστικά αυτή η επιτελική ομάδα ΠΒ, ήδη έχει υποχρέωση σχεδιασμού των πυρών για την καταστολή της εχθρικής ΑΑ άμυνας, για την προστασία των αποστολών Εγγύς Αεροπορικής Υποστήριξης (ΕΑΥ) της ΠΑ.

Ο Αξιωματικός Σύνδεσμος ΠΒ της ΤΑΞΑΣ και του Τάγματος ΕΕ/Π, βοηθά την επιτελική ομάδα ΠΒ της ΜΚ ή ΤΘ Ταξιαρχία, παρέχοντας σε αυτήν στοιχεία από το σχέδιο ενεργείας της ΤΑΞΑΣ που θα της επιτρέψουν τον έγκαιρο χρονισμό των πυρών καταστολής της εχθρικής ΑΑ άμυνας, όλων των εναέριων δρομολογίων των ελικοπτέρων από και προς τις Περιοχές Εμπλοκής.

ΜΟΝΑΔΕΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΠΥΡΩΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΩΣ.

Ο δεύτερος τομέας που πρέπει να μας απασχολεί, έχει σχέση με τις υποστηρίζουσες Μονάδες ΠΒ. Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν με τον σχεδιασμό είναι:

• Ποιες ή ποια μονάδα ΠΒ θα υποστηρίξει την (επιθετική) ενέργεια της Αεροπορίας Στρατού;

• Με τι είδους σχέσης αυτές οι Μονάδες ΠΒ θα λειτουργήσουν (άμεση υποστήριξη κλπ);

• Ποια θα είναι η διαδικασία αιτήσεων πυρών υποστηρίξεως από τις Μονάδες της Α.Σ;

Γενικά (όπως προσπαθήσαμε να το δώσουμε στο παραπάνω σχεδιάγραμμα), υπάρχουν τρεις περιπτώσεις σχέσης ΠΒ με Αεροπορία Στρατού.

Η πρώτη περίπτωση (με αριθμό 1 στο σχεδιάγραμμα) είναι η αποκατάσταση άμεσης επικοινωνίας της Μονάδας Α.Σ με τη Μονάδα που έχει ορισθεί να τις παρέχει πυρά αμέσου υποστήριξης, είτε αυτή είναι από τις Μοίρες ΠΒ ΑΥ, είτε από τις ΓΥ.

Η δεύτερη περίπτωση (με αριθμό 2 στο σχεδιάγραμμα) είναι η αποκατάσταση άμεσης επικοινωνίας της Μονάδας Α.Σ με τις Μεραρχιακές Μοίρες ΠΒ που έχουν αποστολές ‘’προς ενίσχυση’’.

Η τρίτη περίπτωση (με αριθμό 3 στο σχεδιάγραμμα) είναι η αποκατάσταση άμεσης επικοινωνίας της Μονάδας Α.Σ με τη Μοίρα ΠΕΠ.

Η πλέον συνηθισμένη περίπτωση είναι η σύζευξη της Μονάδας Α.Σ με τη Μοίρα Αμέσου Υποστηρίξεως ή τη Μοίρα ενισχύσεως της ΜΚ, ή ΤΘ Ταξιαρχίας. Στην περίπτωση αυτή παρέχεται στον επίγειο Διοικητή περισσότερη ευελιξία στον έλεγχο των πυρών των επιθετικών Ε/Π μιας που ελέγχει άμεσα και τις δύο πηγές πυρών. Όταν χρησιμοποιείται αυτή η μέθοδος, ο Αξιωματικός ΠΒ της Ταξιαρχίας αποφασίζει ποιο θα είναι το κανάλι αιτήσεων για παροχή πυρών. Η Μονάδα της Α.Σ μπορεί είτε να υποβάλλει τις αιτήσεις για πυρά απευθείας στη Μοίρα ΠΒ που έχει ορισθεί να την υποστηρίζει, ή στον Αξιωματικό ΠΒ της Ταξιαρχίας, ο οποίος με τη σειρά του προωθεί το αίτημα στην Μοίρα ΠΒ που έχει ορισθεί να υποστηρίζει την Μονάδα Α.Σ.

Η τελευταία περίπτωση δίνει στον Διοικητή της Ταξιαρχίας τη δυνατότητα να εγκρίνει ή όχι το αίτημα, να το κατηγοριοποιεί και ανάλογα με τι εκτιμήσεις του να το αναθέτει σε άλλους όπως στην ΕΑΥ, ή σε Μοίρες που έχουν αποστολή γενικής υποστήριξης. Χαρακτηρίζεται όμως από συγκεντρωτική Διοίκηση που μειώνει την αποτελεσματικότητα.

Μια άλλη περίπτωση είναι η καθιέρωση ενός διαύλου επικοινωνίας μεταξύ της Μονάδας Α.Σ και μιας Μοίρας ΠΒ, γενικής υποστηρίξεως που θα είναι σε τέτοιο σημείο που να μπορεί, από πλευράς εμβελείας να υποστηρίζει με πυρά την Μονάδα Α.Σ. Η περίπτωση αυτή έχει το πλεονέκτημα όλες οι αιτήσεις για παροχή [πυρών υποστηρίξεως να πηγαίνουν απευθείας από την ΜΑΣ, στην υποστηρίζουσα αυτήν Μοίρα ΠΒ.

Μια Τρίτη περίπτωση είναι να θέσουμε μία Μοίρα αμέσου υποστηρίξεως υπό τη Διοίκηση της ΜΑΣ, για όσο θα διαρκεί η αποστολή. Το κύριο πλεονέκτημα αυτής της λύσης είναι η αμεσότητα και η ταχύτητα παροχής πυρών υποστηρίξεως, αλλά από την άλλη μεριά, η λύση αυτή, μειώνει την ευελιξία του επίγειου Διοικητή, διότι του στερεί τα πυρά μιας Μοίρας, αφού αυτή είναι αποκλειστικά για την υποστήριξη της ΜΑΣ, αλλά και υποχρεώνει τον Διοικητή της ΤΑΞΑΣ στην οποία ανήκει η ΜΑΣ, να συντονίζει τα πυρά της Μοίρας μέσα στη ζώνη ενεργείας του.

Έτσι οι σχεδιαστές μιας επιχείρησης, για να επιλέξουν ποια από τις παραπάνω σχέσεις Διοικήσεως θα επιλέξουν, θα πρέπει να σταθμίσουν τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα κάθε μιας από αυτές και κυρίως πως αυτά επηρεάζονται από τα χαρακτηριστικά βολής των πυροβόλων και των εκτοξευτήρων πυραύλων (αλλά και των ΠΕΠ RM-70 για τα δικά μας δεδομένα).

Τα πυροβόλα του ΠΒ μας δίνουν περισσότερο αποτελεσματικά και συνεχή πυρά. Οι βολές τους μπορεί να κανονίζονται για στόχους που βρίσκονται πιο κοντά στα φίλια τμήματα, από ότι οι βολές των ΠΕΠ. Επίσης τα πυροβόλα έχουν μία μεγάλη ποικιλία πυρομαχικών, όπως καπνογόνων και βλήματα που διασπείρουν νάρκες, που δεν διαθέτουν οι ΠΕΠ. Από την άλλη πλευρά, οι πύραυλοι των ΠΕΠ, έχουν μεγαλύτερο βεληνεκές, μεγαλύτερη φονικότητα και μπορούν να προσβάλλουν περισσότερους στόχους με μία βολή.

Σύμφωνα με τον κανονισμό FM 6-20-40 (Tactics, Techniques and Procedures for Fire Support for Brigade Operations) που αναλύει την Τακτική, Τεχνική και τις Διαδικασίες για την υποστήριξη με πυρά ΠΒ της Ταξιαρχίας, ο Διοικητής αυτής, εγκρίνει τις αιτήσεις των πυρών υποστηρίξεως, για τη ζώνη ενεργείας του, μέχρι ένα σημείο από την Γραμμή συντονισμού των πυρών υποστηρίξεως. Πριν την έναρξη των επιχειρήσεων, οι Αξιωματικοί σύνδεσμοι Πυροβολικού των δύο Ταξιαρχιών, της επίγειας και της ΤΑΞΑΣ, καθορίζουν το δίκτυο που θα χρησιμοποιηθεί για τις αιτήσεις των ΠΟΥ, έχοντας υπόψη τον περιορισμένο αριθμό σταθμών ασυρμάτων διαμόρφωσης FM που διαθέτουν τα ελικόπτερα της ΤΑΞΑΣ.

Τώρα πλέον που οι Μονάδες Α.Σ, έχουν αρχίσει να σχεδιάζονται για ενέργειες στην περιοχή των άμεσων ή εγγύς επιχειρήσεων, πρέπει και οι διαδικασίες παροχής σε αυτές των πυρών υποστηρίξεως να συμπεριληφθούν στα νέα εγχειρίδια του Πυροβολικού.

Απόδοση από ΑΑ

⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐

Σημείωση ΑΑ: Κείμενο για προβληματισμό.

————————————————————————————————————–

[1] Lieutenant Colonel Richard S. Richardson is the 4th Infantry Division (Mechanized) Deputy Fire Support Coordinator (DFSCOORD) at Fort Hood, Texas. In his previous assignments, he was the 4th Aviation Brigade Fire Support Officer (FSO) and S3 Operations Officer for the 2d Battalion, 20th Field Artillery Regiment, both in the 4th Division; and G3 Plans Officer for the lid Armored Corps, all at Fort Hood. At the National Training Center (NTC), Fort Irwin, California, he was a Field Artillery and Aviation Team Observer/Controller in the Operations Group. Other assignments in the 4th Division at Fort Carson, Colorado, include commanding C Battery, 10th Field Artillery Regiment and serving as the FSO for the 4th Aviation Brigade. Lieutenant Colonel Richardson is a graduate of the Command and General Staff Officers Course and School of Advanced Military Studies both at Fort Leavenworth, Kansas, and the USAF Joint Firepower Control Course at Hulburt Field, Florida.