OPERATION ”URGENT FURY” –ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ (26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ έως 3 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1983)
26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1983
Το πρωί της 26/10/1983, ήταν προγραμματισμένη να γίνει η επιχείρηση διάσωσης των 224 φοιτητών που βρισκόταν υπό κράτηση, πίσω από τις εχθρικές γραμμές στις εγκαταστάσεις Grand Anse, περίπου 3 χιλιόμετρα ΒΔ του Α/Δ Point Salines.
Μια άποψη του όρμου Grand Anse.
Μετά όμως από τις απώλειες Ε/Π της 160 TF, έπρεπε να βρεθούν άλλα Ε/Π στη περιοχή και αυτά ήταν τα Ε/Π των ΠΖΝ. Έτσι η επιχείρηση άρχισε τις απογευματινές ώρες με έξη Ε/Π CH–46 Sea Knight με τα οποία αεροκινήθηκαν τρεις Λόχοι του 2ου Τάγματος του 75ου Συντάγματος Rangers.
Η αντίσταση των Γρεναδινών ήταν αμελητέα και η επιχείρηση διάσωσης ολοκληρώθηκε χωρίς απώλειες, εκτός από την καταστροφής ενός Ε/Π CH-46E Sea Knight των ΠΖΝ που ανήκε στη 261 Μοίρα Ε/Π Μέσης Μεταφορικής Ικανότητος (HHM-261), το οποίο λόγω επαφής των πτερύγων των κυρίων στροφείων, με τα δένδρα του αιγιαλού, συνετρίβη στην ακροθαλασσιά του όρμου Grand Anse.
Στη φωτογραφία μέρος των αμερκανών φοιτητώντης Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου St. George , μεταφέορνται στις ΗΠΑ.
Παρέμεινε πλέον η διάσωση των υπολοίπων και τελευταίων αμερικανών φοιτητών που μόλις αυτή τη μέρα επιβεβαιώθηκε η πληροφορία, ότι ήταν 202 σε τρίτη εγκατάσταση στο Lance aux Epines. (Prickly Bay), σε μικρή απόσταση από το Α/Δ Point Salines.
Τι σου κάνουν οι πληροφορίες !!!!.
27 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1983
Η τρίτη μέρα της Επιχειρήσεως Urgent Fury, περιελάμβανε σύμφωνα με τις μέχρι τότε εγκεκριμένες Διαταγές Επιχειρήσεων, τη ολοκλήρωση από τους ΠΖΝ, της κατάληψης του Richmond Hill prison και διάφορων άλλων σημείων για την εξασφάλιση της πόλεως St. George και τη συνέχιση της προελάσεως από το Α/Δ προς Βορρά που ήταν έργο της 82ης Αερομεταφερόμενης Μεραρχίας.
Η μόνη δυσκολία ήταν βέβαια η μη ύπαρξη κοινών σταθμών ασυρμάτων μεταξύ της 82ης, των πλοίων του ΠΝ και των αεροσκαφών της ΠΑ, που παρείχαν είτε ΕΑΥ, είτε πυρά υποστηρίξεως, κατά τη διάρκεια του αγώνα της. Έτσι οι αιτήσεις για πυρά υποστηρίξεως, δίνονταν στο Fort Bragg και από κει μέσω δορυφορικών συχνοτήτων μεταβιβαζόταν στα πλοία.
Αξίζει εδώ να αναφέρουμε και ένα άλλο ατυχές γεγονός. Τη προσβολή, από λάθος φίλιου αεροσκάφους A–7 Corsair, του Σταθμού Διοικήσεως της 2ας Ταξιαρχίας της 82ης Αερομεταφερόμενης Μεραρχίας, από την οποία τραυματίστηκαν 17 άνδρες.
Εκείνο όμως που χαρακτηρίζει τη τρίτη μέρα της επιχείρησης (27 Οκτ 1983), είναι η αεροκίνητη έφοδος του 2ου Τάγματος του 75ου Συντάγματος Rangers, για κατάληψη των στρατιωτικών εγκαταστάσεων στο Calivigny, μια ενέργεια που ο τοπικός Διοικητής των Επιχειρήσεων, Υποστράτηγος Trobaugh είχε σχεδιάσει να γίνει στις 28 Οκτωβρίου 1983, αλλά μετά από τηλεφωνική διαταγή κάποιου από το Διακλαδικό Στρατηγείο στην Ουάσιγκτον, διατάχθηκε να ολοκληρώσει αυτήν την ενέργεια πριν από το βράδυ της 27ης.
Η διαταγή δεν έδινε εξηγήσεις για την …τόσο μεγάλη βιασύνη αλλά και την επέμβαση του ΓΕΕΘΑ (να το πούμε με τα δικά μας μέτρα), στις ενέργειες ενός Τακτικού Διοικητή….
Οι πληροφορίες για τον ΑΝΣΚ, εκείνη τη στιγμή ήταν πολύ λίγες, αλλά ήταν βέβαιο ότι υπήρχαν Α/Α όπλα που έδιναν μια έστω και περιορισμένης έκτασης, απειλή στα αεροκίνητα τμήματα, εφόσον αυτά θα ενεργούσαν υπό το φως της ημέρας. Επίσης υπήρχε η δυνατότητα από πλευράς εχθρού, το Τάγμα των Γρενανδίνων που υπερασπιζόταν τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο Calivigny, να είχε ενισχυθεί και από 300-400 Κουβανούς, πράγμα που ανέτρεπε τις ισορροπίες επιτιθέμενου – αμυνόμενου.
Ένας άλλος παράγοντας ήταν ότι το συγκεκριμένο Τάγμα των Rangers, είχε ήδη εκτελέσει δύο Αεροκίνητες εφόδους (μια στον Όρμο Grand Anse και μια για την ενίσχυση του αεροπρογεφυρώματος του Α/Δ Point Salines) και ήδη βρισκόταν στο αεροδρόμιο, ανασυγκροτούμενο και με προειδοποιητική διαταγή ότι θα επιστρέψει πίσω στη βάση του στις ΗΠΑ.
Δυστυχώς, κάτω από την πίεση αυτής της παρεμβάσεως από τις ΗΠΑ, ο Υποστράτηγος Trobaugh, απεφάσισε να μη λάβει υπόψη του, του πόσο δαπανηρές σε ζωές και υλικά είχαν αποδειχθεί οι Αεροκίνητες έφοδοι κατά τη διάρκεια της ημέρας και έδωσε διαταγή για την αεροκίνητη επίθεση. Ας σημειωθεί εδώ ότι ο χρόνος σχεδιάσεως της ενέργειας αυτής δεν ήταν μεγαλύτερος των 15 λεπτών…..[1]
Έτσι άρχισε αυτή η ενέργεια, στα γρήγορα…. Και μάνι-μάνι….
Στη φωτογραφία μπορούμε να δούμε αριθμό Ε/Π UH-60A, της ΤΑΞΑΣ της 82ας Αερομεταφερόμενης Μεραρχίας, έτοιμο να απογειωθεί για την εν λόγω ενέργεια. Στο βάθος φαίνετε ένα ΕΕ/Π AH-1 σε ρόλο προστασίας Ζώνης Φορτώσεως. (US DoD by TSgt. Mike Green).
Άποψη των προπαρασκευαστικών πυρών στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο Calivigny, λίγο πριν την αεροκίνητη έφοδο.
Τα προπαρασκευαστικά πυρά και τα ΠΥ του ΠΒ εν γένει, ήταν κάτι που δεν αξίζει σοβαρής ανάλυσης μια που στο σύνολό τους ήταν άστοχα, λόγω μη ακριβών συντεταγμένων (θα μιλήσουμε γι΄αυτό στα Συμπεράσματα).
Η ΕΑΥ που παρείχαν τα Α-7 και τα πυρά των ΕΕ/Π, έκανε καλή δουλειά, όπως φαίνεται στη φωτογραφία των στρατιωτικών εγκαταστάσεων στο Calivigny, την επόμενη μέρα της αεροκίνητης εφόδου.
Ας δούμε όμως πως εξελίχθηκε η αεροκίνητη έφοδος.
Κατά την άποψή μου μπορεί κανείς να βγάλει πολλά συμπεράσματα….
Στη φωτογραφία το Νο1 Ε/Π του πρώτου κύματος.
Η αεροκίνητη έφοδος έγινε με οκτώ Ε/Π, σε δύο κύματα των τεσσάρων. Η όλη ενέργεια δεν συνάντησε σχεδόν καμία αντίσταση από Α/Α όπλα, εκτός από μερικά σποραδικά πυρά ατομικού οπλισμού.
Παρόλα αυτά, το Νο 1 Ε/Π του πρώτου κύματος κτυπήθηκε, είτε από τα ατομικά πυρά, είτε από θραύσματα των εκρηγνυόμενων πυρομαχικών από τις αεροπορικές προσβολές, στα υδραυλικά του με αποτέλεσμα να πέσει πάνω σε ένα άλλο τη στιγμή της προσγείωσης.
Δεν έφθανε μόνο αυτό, ένα τρίτο Ε/Π, προσγειώθηκε μέσα σε ένα χαντάκι, κτύπησε την ουραία άτρακτο, χωρίς να το έχει καταλάβει ο κυβερνήτης του. Καθώς το Ε/Π πήγε να απογειωθεί, βγήκε εκτός ελέγχου, και καταστράφηκε, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία.
Από τα τρία αυτά Ε/Π, σκοτώθηκαν 3 άνδρες και 5 τραυματίστηκαν σοβαρά.
Ένα πολύ καλό βίντεο για την επιχείρηση αυτή μπορούμε να παρακολουθήσουμε από το Combat Zone, αν πατήσουμε εδώ.
Η κατάληψη του ΑΝΣΚ, έγινε χωρίς σοβαρή αντίσταση, κανείς από τους άνδρες δεν σκοτώθηκε ή τραυματίστηκε από εχθρικά πυρά…..
Ήταν και ο τελευταίος κύριος ΑΝΣΚ της Επιχείρησης Urgent Fury.
28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ- 3 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1983.
Κατά τη περίοδο αυτή, ολοκληρώθηκαν οι συνενώσεις των δυνάμεων, εξασφαλίσθηκαν τα δύο αεροδρόμια και οι κύριες πόλεις του νησιού και έπαψε πλέον οποιαδήποτε αντίσταση. Στις 3/11/1983, έπαψαν και επίσημα οι εχθροπραξίες και αναχώρησαν τα αμερικανικά στρατεύματα, από το νησί.
Συνέχεια στο : ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
[1] OPERATION URGENT FURY: THE INVASION OF GRENADA, OCTOBER 1983, CMH Pub 70–114–1
ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ 
