ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΕΡΟΚΙΝΗΤΗ ΚΑΤΑΔΡΟΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ OBL

Posted by Army Aviator on 28, Μαΐου, 2011 · 2 Σχόλια 

Σε παλιότερο μας σημείωμα είχαμε για την ΚΑΤΑΔΡΟΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΛΗΨΗ ΤΟΥ BIN LADEN και είχαμε κάνει και ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ που είχαν σχέση με το είδος των ελικοπτέρων που χρησιμοποιήθηκαν.

Σήμερα λέω να δούμε από τακτικής πλευράς, κάποιες απόψεις ενός ειδικού σε ότι αφορά στη χρησιμοποίηση των ελικοπτέρων στην επιχείρηση αυτή.

Να σημειώσουμε ότι η όλη επιχείρηση έγινε από την ομάδα των ειδικών δυνάμεων  Seal Team 6′ αλλά το ιπτάμενο προσωπικό και τα ελικόπτερα που έλαβαν μέρος ανήκαν στο 160^ο Σύνταγμα Ειδικών Επιχειρήσεων Αεροπορίας Στρατού (160 Special Operations Aviation Regiment/the ‘Night Stalkers’).

Οι απόψεις του (που τις θεωρώ εποικοδομητικές για τη δική μας τακτική σκέψη), εκφράζονται από τον Συνταγματάρχη Paul Bricker, Διοικητή της ΤΑΞΑΣ της 82^ης Αεροκίνητης Μεραρχίας και γι΄αυτό έχουν τη σημασία τους.

Περιέχονται σε μία μεγάλη συνέντευξή του στην Cynthia Iris, που δημοσιεύθηκε στο International Affairs Forum στις 15/5/2011 και μπορείτε να τη διαβάσετε όλη εδώ.

Από αυτή τη συνέντευξη, κρατάω δύο-τρεις ερωτήσεις και τις απαντήσεις που έδωσε ο Συνταγματάρχης.

Cynthia Iris.

Το 160^ο Σύνταγμα Ειδικών Επιχειρήσεων Αεροπορίας Στρατού δημιουργήθηκε μετά από τις αποτυχίες που συνέβησαν το 1980 στο Desert One του Ιράν, όταν ο ΗΠΑ προσπάθησαν να διασώσουν του Αμερικανούς ομήρους. Τι νομίζετε ότι έμαθε ο Στρατός από τότε, που να βοήθησε τον κόσμο των ελικοπτέρων τόσο, που σήμερα να μιλάμε για την επιτυχία της αεροκίνητης καταδρομής εναντίον του  OBL;

Συνταγματάρχης Paul Bricker.

Δεν έχω βέβαια υπηρετήσει στο 160^ου  ΣΕΕΑΣ, αλλά είμαι ενήμερος με την οργάνωσή του. Η ηγεσία του Στρατού έχει καταλάβει εδώ και καιρό ότι χρειαζόμασταν κάποιες ειδικές ικανότητες για να κάνουμε τις όποιες ειδικές επιχειρήσεις. Μέσα σε αυτές τον κύριο λόγο είχαν και έχουν τα ελικόπτερα. Αλλά όχι μόνο αυτό, χρειάσθηκε να επενδύσουμε στη δημιουργία μικρών Μονάδων – λόγω του ότι είναι δαπανηρές – με ειδική επιλογή του ιπτάμενου προσωπικού, να τους τοποθετήσουμε στις Μονάδες του 160^ου και να μην τους μετακινήσουμε ποτέ από αυτές. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήσαμε ένα σύνολο πάρα πολύ έμπειρων πληρωμάτων ειδικά εκπαιδευμένοι στις νυκτερινές πτήσεις και όχι μόνο.

Ένας άλλος τομέας στον οποίον επενδύσαμε πάνω στ θέμα που ρωτήσατε είναι τα ελικόπτερα ειδικών αποστολών με εξειδικευμένες συσκευές και υλικά. Από τότε που μπήκα στις τάξεις της Αεροπορίας Στρατού, το 1985, πάντα οι Μονάδες του 160^ου είχαν και έπαιρναν το πιο σύγχρονο υλικό είτε αυτό ήταν ελικόπτερα, είτε ραδιοναυτιλιακά βοηθήματα είτε άλλου είδους υλικό. Να φαντασθείτε ότι είχαν τα GPS πριν ακόμα καλά-καλά μάθουμε εμείς οι υπόλοιποι τι είναι αυτό το πράγμα.

Ο συνδυασμός της ερώτησής σας – των ικανοτήτων των πληρωμάτων του 160^ου, με την αποτυχία των ενόπλων δυνάμεων στο Desert One- νομίζω ότι δεν είναι δόκιμος, μια που εκεί (στο Desert One) μιλούσαμε για πληρώματα των Πεζοναυτών που πετούσαν ελικόπτερα του Πολεμικού Ναυτικού, ενώ εδώ μιλάμε για ατόφια Μονάδα του Στρατού Ξηράς.

Ο κάθε ένας κλάδος των Ε.Δ, όπως ξέρετε, έχει τις δικιές του διαδικασίες επιλογής, αξιολόγησης και χρησιμοποίησης του προσωπικού και των μέσων του….

Ως Διοικητής της ΤΑΞΑΣ, με 155 ελικόπτερα στο Νότιο Αφγανιστάν και 3.200 άνδρες εκεί, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η επιλογή από τους χειριστές μου για να υπηρετήσουν σε Μονάδες του 160^ου, ήταν τόσο μα τόσο πολύ αυστηρή, που μόνο ένας πολύ  μικρός αριθμός κατόρθωσε να επιλεγεί.

Τέλος θέλω να πω ότι δεν με εκπλήσσει η επιτυχία που είχαν οι συνάδελφοι του 160^ου στην αεροκίνητη ενέργεια εναντίον του OBL. Είναι τόσο ικανοί και κάτι ανάλογο κάνουν σχεδόν κάθε βράδυ στο Αφγανιστάν, άσχετα αν δεν ακούγεται όσο αυτή τους η επιχείρηση.

Cynthia Iris.

Όταν ακούσατε για την καταδρομική ενέργεια εναντίον του OBL, πια ήταν κατά τη γνώμη σας, τα σοβαρότερα θέματα που θα μπορούσαν να πάνε στραβά, από την πλευρά των ελικοπτέρων;

Συνταγματάρχης Paul Bricker.

Λοιπόν, όταν κοιτάξει κανείς τις αποστάσεις που είχαν να διανύσουν τα Ε/Π, νομίζω ότι χρειάσθηκαν ανεφοδιασμό σε κάποια από τις βάσεις μας κοντά στα σύνορα Αφγανιστάν- Πακιστάν. Αν υποθέσουμε ότι η ταχύτητα αέρος των Ε/Π θα ήταν 120-110 κόμβοι, εκτιμώ ότι η όλη επιχείρηση από πλευρά χρόνου πτήσεως, ήταν περίπου πτήση 5 ωρών. Έτσι ο σχεδιασμός σε ότι αφορά το αεροπορικό κομμάτι, όφειλε να έχει προβλέψει πολλές περιπτώσεις απρόβλεπτων καταστάσεων, και δεν μιλάμε εδώ για πιθανή προσβολή των Ε/Π από εχθρικά πυρά μόνο. Μιλάμε για είσοδο σε έναν ξένο εναέριο χώρο, μιλάμε για την εκτέλεση της πτήσεως σε χαμηλά έως πολύ χαμηλά ύψη και βέβαια τη περίπτωση μιας αναγκαστικής προσγείωσης ενός Ε/Π, κατά τη διάρκεια της πτήσεως, οπότε εκεί πάει το μυαλό μου κατευθείαν στη Σομαλία. Ξέρετε τι συμβαίνει όταν ένα Ε/Π αναγκάζεται να προσγειωθεί σε μη φίλιο έδαφος; Λειτουργεί σαν μαγνήτης για τις εχθρικές δυνάμεις. Πόσο γρήγορα μπορείς να έχεις μια Δύναμη Ταχείας Αντιδράσεως στο σημείο της πτώσης, για να ασφαλίσεις τον χώρο και να απαγκιστρώσεις-διασώσεις το προσωπικό; Και τι θα συμβεί αν κάποιος είναι τραυματισμένος;  

Cynthia Iris.

Τι κατά τη γνώμη σας ήταν εκείνο που έκανε τα ελικόπτερα να πετύχουν να πετάξουν μέσα και έξω από τον Πακιστανικό εναέριο χώρο, χωρίς το Πακιστανικό σύστημα αεράμυνας να τα αντιληφθεί;

Συνταγματάρχης Paul Bricker.

Ένα δείτε σε έναν χάρτη το έδαφος εκεί πέρα, θα καταλάβετε ότι είναι πολύ δύσκολο να σε δουν ‘’ηλεκτρονικά’’, ειδικά στα σύνορα του Αφγανιστάν με το Πακιστάν. Έτσι αν τα ίχνη πτήσης σχεδιασθούν να περνούν μέσα από χαράδρες και προκαλύπτοντες ορεινούς όγκους, δεν είναι δύσκολο να αποφύγεις την εχθρική παρατήρηση. Όταν κάνουμε τη σχεδίαση πριν από την αποστολή, βλέπουμε και αν χρειασθεί στέλνουμε ΜΕΑ με αντίστοιχους αισθητήρες για να αποκαλύψουμε τις νεκρές ζώνες των εχθρικών ραντάρ επιτήρησης και από αυτά τα στοιχεία βγαίνει και το μέγιστο ύψος πτήσεως πάνω από το οποίο θα μπορέσουν αυτά να μας αποκαλύψουν ηλεκτρονικά. Έτσι λοιπόν, αν πετάς σε χαμηλότερο ύψος από αυτό που μπορεί το ραντάρ να είναι αποτελεσματικό, μπορείς να διεισδύσεις αλλά και να απαγκιστρωθείς, χωρίς να αποκαλυφθείς. Βέβαια, σε μεγαλύτερης κλίμακας επιχειρήσεις, χρησιμοποιούνται και εναέριοι σταθμοί ελέγχου και Διοικήσεως…

Αυτά τα ολίγα, αλλά τόσο περιεκτικά.

Για όσους από μας ‘’βλέπουν’’ κάτι, μέσα από όλα αυτά.

ΥΓ

Περισσότερα για το θέμα μπορούμε να βρούμε στη παρακάτω βιβλιογραφία

http://www.ia-forum.org/Content/ViewInternalDocument.cfm?ContentID=7840

http://cynthiairis.com/?page_id=386

http://boston.cbslocal.com/2011/05/02/local-blackhawk-pilot-says-conditions-in-pakistan-harsh/

http://the-diplomat.com/2011/05/13/a-black-hawk-view-on-bin-laden/

Κατηγορία ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ · Tagged with ARMY AVIATION OPERATIONS