Ορισμένες σκέψεις για τα ΜΕΑ.. #2

Posted by Army Aviator on 24, Οκτώβριος, 2014 · 1 σχόλιο 

Για τα ΜΗ ΕΠΑΝΔΡΩΜΕΝΑ ΑΕΡΟΧΗΜΑΤΑ, έχουμε αφιερώσει πολλά σημειώματα.
Αν κάποιος θελήσει (και έχει την υπομονή) να τα διαβάσει αρκεί να στη κεντρική σελίδα του ιστολογίου, στα αριστερά κάτω από τη λέξη ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΡΘΡΩΝ να βάλει το ποντίκι του και να επιλέξει τη κατηγορία Μ.Ε.Α. Θα του προβληθούν όλα τα σημειώματα που έχουν σχέση με το θέμα.
Αξίζει να διευκρινίσουμε ότι σε όλα μας τα σημειώματα, μιλάμε για την στρατιωτική χρήση των ΜΕΑ.
Μόνο σε ένα από αυτά, γραμμένο τον Νοε 2013, το ‘’ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ Μ.Ε.Α’’, γράφαμε κάτι με το οποίο θα κάνουμε την εισαγωγή στο σημερινό μας σημείωμα.

Δίκαια ή άδικα, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν μια αρνητική φήμη. Αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι ήρθαν για να μείνουν, έτσι ενώ συνεχίζουμε να έχουμε- και καλώς – μια δυσπιστία λόγω των τρομερών τρόπων που αυτά χρησιμοποιούνται, ας μην ξεχνάμε όμως, ότι κάνουν και πολύ εντυπωσιακά πράγματα.

Σήμερα λοιπόν, σκοπεύω να δώσω και μια άλλη διάσταση στα ΜΕΑ, (ή αν θέλετε Drones), όπως τα βλέπω να εξελίσσονται….

Ας θυμηθούμε τι έγινε στις 9 και 10 Οκτ 2014 πάνω από το ΥΕΘΑ, όπου Συναγερμός έχει σημάνει εκ νέου στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας και την ΕΛ.ΑΣ., από την εναέρια παρακολούθηση με τηλεκατευθυνόμενο ελικοπτεράκι, των εγκαταστάσεων και του στρατοπέδου «Παπάγος».

Βέβαια, όπως έχει διατυπωθεί από το 2010, σε Ευρωπαϊκό επίπεδο κατά τη διάρκεια της European High Level UAS Conference (και το γράψαμε αναλυτικά στο σημείωμά μας European High Level UAS Conference (τι ειπώθηκε).) :

Σε ότι αφορά στις υφιστάμενες οδηγίες και κανονισμούς πτήσης και διαχείρισης των ΜΕΑ, (ο Alexander WEIS, Chief Executive της European Defense Agency) παραδέχθηκε ότι δεν υπάρχουν κανονισμοί και διαδικασίες πτήσεως και ελέγχου των ΜΕΑ. Οι πτήσεις τους, όπου αυτές γίνονται στον εναέριο ευρωπαϊκό χώρο, γίνονται με ειδικές άδειες και για συγκεκριμένους εναέριους χώρους. Τόνισε τέλος ότι είναι μεγάλη ανάγκη όλες αυτές οι κανονιστικές ελλείψεις να διορθωθούν και να τυποποιηθούν οι διαδικασίες πτήσεως και των στρατιωτικών και των πολιτικών ΜΕΑ.

Σε ότι αφορά στο απαιτούμενο πλέγμα κανονιστικών διατάξεων, για την ενσωμάτωση των ΜΕΑ, στον Ευρωπαϊκό εναέριο χώρο, τονίσθηκε (από την κυρία Anna Masutti του Πανεπιστημίου της Μπολόνια),ότι:

Υπάρχουν λίγες κανονιστικές διατάξεις για τα ΜΕΑ, όπως :

• το άρθρο 8 της Συμβάσεως του Σικάγου του 1944, που προβλέπεται η απαγόρευση μη εξουσιοδοτημένων πτήσεων ΜΕΑ, πάνω από τον εναέριο χώρο των μελών που υπόγραψαν τη σύμβαση.
• Κατά συνέπεια, πριν να χορηγηθεί άδεια πτήσης για ένα ΜΕΑ, αυτό πρέπει να είναι σύμφωνο προς τις απαιτήσεις αξιοπλοΐας, να είναι πιστοποιημένο και να καλύπτει τους σχετικούς κανόνες ασφαλείας πτήσεων.
• Στην Ευρώπη χρειαζόμαστε μια νομοθεσία που να καλύπτει όλα τα στοιχεία, της αξιοπλοΐας, της πιστοποίησης, της εκπαίδευσης των πιλότων και της χορήγησης αδειών πτητικής εκμεταλλεύσεως.
• Διευκρίνισε ότι ήδη οι Ομάδες εργασίας της ΕΕ για τα ΜΕΑ, έχουν προτείνει ότι όλες αυτές οι διαδικασίες πρέπει να εφαρμοσθούν στα ΜΕΑ, σε αυστηρότητα όσο και η αντίστοιχη για τα επανδρωμένα πτητικά μέσα.
• Τόνισε ότι λαμβάνοντας υπόψη την πολυπλοκότητα των μη επανδρωμένων εναέριων συστημάτων, είναι εξαιρετικά σημαντικό να γίνει σαφής διάκριση μεταξύ του προσώπου που έχει την αρμοδιότητα να διευθύνει μια πτήση (Διοικητής του ΜΕΑ) και είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία του αεροσκάφους, σύμφωνα με τους κανόνες του αέρα και της νομικής οντότητας που χειρίζεται το ΜΕΑ (Χειριστής του ΜΕΑ).
• Σημείωσε ότι σήμερα είναι γενικά αποδεκτό ότι ένα ΜΕΑ πρέπει να θεωρηθεί ως μια ενιαία οντότητα. Σύμφωνα όμως με αυτή την έννοια, οι αρμοδιότητες και οι ευθύνες του Διοικητή του ΜΕΑ και του Χειριστή του ΜΕΑ πρέπει να διευκρινισθούν πλήρως.
• Κατέληξε δε ότι η ευθύνη για τις ζημίες που θα προκληθούν στην επιφάνεια του εδάφους, ή στον αέρα, από ένα αεροπορικό ατύχημα ΜΕΑ, θα πρέπει να αποδίδονται στον φορέα εκμετάλλευσης του ΜΕΑ και όχι μεμονωμένα σε κάποιο από τα δύο παραπάνω άτομα.

Άρα η δυνατότητα ελέγχου, των πτήσεων των ιδιωτικών ΜΕΑ, είναι επί του παρόντος, ελαφρώς (είθε να κάνω λάθος), ανύπαρκτη.

Απόδειξη, το συμβάν πάνω από το Στρατόπεδο ΠΑΠΑΓΟΥ, αλλά και η μεγάλη προβολή που είχε, το εναέριο βίντεο που τράβηξε ένας πολύ έξυπνος οπερατέρ, ή φωτογράφος, του ENA CHANNEL GREECE, και αναρτήθηκε στον λογαριασμό του, με τίτλο Αμφίπολη – Νέα πλάνα από το ελικόπτερο του ENA CHANNEL σε HD. Μια πτήση που πιστεύω ότι δεν είχε κανενός είδους άδεια, ειδικά σε εκείνο τον χώρο και που το μέσο που είχε, έδινε τη δυνατότητα σε όποιον ήθελε να τραβάει ότι ήθελε.

Και επειδή Αγορά drone εξετάζει η αστυνομία, που θα πρέπει να πετάει, χαμηλά και πάνω από τον αστικό ή τουλάχιστον τον ημιαστικό ιστό, αλλά και
Επειδή η απόκτηση ενός drone (μαζί με την κάμερά του), είναι πανεύκολη και σχετικά οικονομική, από 370 ευρώ έως 1000 ευρώ, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα σε ότι αφορά στον έλεγχο των πτήσεων τέτοιου είδους ΜΕΑ.
Εξάλλου είναι σίγουρο ότι το θέμα απασχολεί, εκτός από την ΕΕ και τις ΗΠΑ, που ήδη έχουν ένα σχετικό κανονιστικό πλαίσιο πτήσης ιδιωτικών drones, που το παραθέτουμε παρακάτω:

Επί του παρόντος, ΜΕΑ πολιτικού φορέα, μπορούν να έχουν πρόσβαση στον εθνικό εναέριο χώρο (ΕΕΧ) των ΗΠΑ, εάν διαθέτουν ένα ειδικό πιστοποιητικό αξιοπλοΐας.
Η FAA κάνει προσπάθειες για να μπορέσουν τα μικρά ΜΕΑ να επιχειρούν με λιγότερους περιορισμούς, σε ορισμένα τμήματα του ΕΕΧ των ΗΠΑ.

Σχετικό όμως είναι και το άρθρο της ιστοσελίδας GCN, με τίτλο Researchers pilot air traffic control system for drones που αντανακλά αλλά και περιγράφει το πρόβλημα. Λέει το άρθρο:

Η NASA με βάση την εκτίμηση της FAA ότι μέχρι το τέλος του 2018, θα πετούν νόμιμα στον αμερικανικό εναέριο χώρο σχεδόν 7.500 χιλιάδες ΜΕΑ, συνεργάζεται με σχετικές εταιρείες για να αναπτύξει ένα σύστημα διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας των drones που πετούν σε πολύ χαμηλά ύψη του εμπορικού εναέριου χώρου. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι πιο θα είναι το είδος της τεχνολογίας εκείνο που θα επιτρέψει την διασύνδεση των drones με τις υπηρεσίες ΕΕΚ.
Το πρωτότυπο που σήμερα εξετάζεται, βασίζεται στο διαδίκτυο και θα δίνει στους χειριστές των drones πληροφορίες σχετικά με τα εμπόδια (φυσικά αλλά και εμπόδια καιρού) με βάση βέβαια το υποβληθέν σχέδιο πτήσης του ΜΕΑ.

Αν κάποιος επισκεφθεί την ιστοσελίδα της FAA, θα δει ότι έχει ειδική σελίδα για τα Unmanned Aircraft Systems, με πλήθος χρήσιμων πληροφοριών.

Μέχρι λοιπόν να βγει ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός, και για να αποφύγουμε δύσκολες έως και επικίνδυνες περιπτώσεις, όπως αυτές που αναφέραμε στην αρχή, μπορούμε σε εθνικό πλαίσιο να κάνουμε :

• ότι κάνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, καθορίζοντας έστω και προσωρινά, όλα ή όσα κριθούν ότι καλύπτουν την ασφάλεια πτήσεων και όχι μόνο και
• κηρύσσοντας ως απαγορευμένες περιοχές εθνικού ενδιαφέροντος, περιοχές μέσα στον αστικό ιστό των πόλεων (αλλά και άλλων περιοχών) και όποιος θέλει να πετάξει για το χόμπι ή το ‘’χόμπι’’ του τo drone, να ξέρει ότι έχει και τις ανάλογες, ευθύνες, υποχρεώσεις, συνέπειες.

Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και όχι μόνο από τη πλευρά της ασφάλειας των πτήσεων.

Filed under Μ.Ε.Α · Tagged with UAV