ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ.
Η Διεθνής Ομάδα Ασφαλείας Πτήσεων Ελικοπτέρων (InternationalHelicopterSafetyTeam (IHST), είναι μια Ομάδα που τα μέλη της είναι Κυβερνήσεις και Αεροπορικές Βιομηχανίες και σκοπό έχει να προσδιορίσει τους παράγοντες εκείνους που επηρεάζουν τα αεροπορικά ατυχήματα ελικοπτέρων σε μη αποδεκτό βαθμό.
Πρόσφατα μάλιστα έβαλε έναν πολύ φιλόδοξο στόχο, να μειώσει μέχρι το 2016, τα αεροπορικά ατυχήματα ελικοπτέρων κατά 80% να κατεβάσει δηλαδή τον δείκτη ατυχημάτων στο 1,9 (ατυχήματα ανά 100.000 ώρες πτήσης).
Courtesy Donna Arnott
Σύμφωνα λοιπόν με έρευνα που έκανε η Ομάδα, βρέθηκε ότι η κατά λάθος είσοδος κατά τη πτήση ελικοπτέρων, σε συνθήκες πτήσεως IFR και ως εκ τούτου η απώλεια του ελέγχου του Ε/Π, έχει χαρακτηρισθεί ως ένας από τους κυριότερους παράγοντες ατυχημάτων ελικοπτέρων.
Σύμφωνα δε με στοιχεία που πήρε από το NTSB (που είναι μια αμερικάνικη ανεξάρτητη ομοσπονδιακή αρχή ασφάλειας μεταφορών), φαίνεται ότι 45 από τα 52 ατυχήματα Ε/Π που έγιναν από το 2001 μέχρι σήμερα με κύρια αιτία το παραπάνω, ήταν θανατηφόρα για το πλήρωμα και τους επιβαίνοντες.
Αυτό σημαίνει ότι οι πιθανότητες να επιζήσει κάποιος όταν χωρίς να το θέλει θα μπει σε περιβάλλον που απαιτεί IFR πτήση, και ως εκ τούτου κάνει ατύχημα επειδή θα έχει απολέσει τον έλεγχο του Ε/Π, είναι μόλις 14%.
Η αντιμετώπιση των ασυνήθων καταστάσεων όταν μπούμε κατά λάθος σε τέτοιο περιβάλλον, είναι από τις πιο απαιτητικές καταστάσεις στη ζωή ενός χειριστή, γιατί εκτός των καιρικών συνθηκών που αντιμετωπίζουμε έχουμε άμεσα και την απώλεια με το εξωτερικό περιβάλλον, με συνεπακόλουθο την απώλεια προσανατολισμού και της επικρατούσας γύρω από αυτό κατάστασης.
Βέβαια θα πει κάποιος ότι μαζί με όσα μαθαίνουμε στο Βασικό τμήμα, μαθαίνουμε και παίρνουμε γι΄αυτό και τη κάρτα ΠΔΟ, αλλά αυτό σημαίνει ότι έχουμε την εμπειρία να πετάμε σε συνθήκες ΠΔΟ;
Στατιστικές έχουν δείξει ότι το 43% των χειριστών που χωρίς να το θέλουν μπήκαν σε συνθήκες IMC και ως εκ τούτου είχαν ατύχημα, ήταν διαθέσιμοι σε ΠΔΟ. Από αυτό συνάγουμε ότι δεν μας σώζει το να είμαστε διαθέσιμοι σε ΠΔΟ, αλλά το πόσο έμπειροι σε πτήση ΠΔΟ είμαστε.
Γι’ αυτό και η IHST, καταλήγει στην έρευνά της ότι στα εκπαιδευτικά προγράμματα πρέπει να περιλαμβάνονται τουλάχιστον:
- Οι τρόποι θετικής πρόγνωσης του καιρού της διαδρομής.
- Οι τρόποι αποφυγής συνθηκών IMC ως μια πρώτη αντίδραση του χειριστή.
- Οι τρόποι – διαδικασίες ματαίωσης της πτήσης, λόγω συνάντησης συνθηκών IMC, ως μία δεύτερη επιλογή και
- Οι τρόποι εξόδου από την περιοχή με συνθήκες IMC.
Όλα τα παραπάνω – όπου είναι δυνατόν – θα πρέπει να αποτελούν αντικείμενα που να συμπεριλαμβάνονται και στις ώρες στον εξομοιωτή.
Πάνω από όλα όμως – καταλήγει η έρευνα – είναι η ανησυχία του χειριστή να μένει κάθε στιγμή της πτήσης ‘’ανήσυχος’’ για το τι βρίσκεται μπροστά του, σύμφωνα με όσα έχει διαβάσει για τον καιρό, ΠΡΙΝ ΑΠΟΓΕΙΩΘΕΙ.
Ειδικά δε για τις νυκτερινές πτήσεις, να βρίσκεται σε εγρήγορση, για εκείνα τα σημάδια που θα του περιορίσουν την οπτική επαφή με το έδαφος και να ενεργεί κατάλληλα για να μην την χάσει.
Για να μην το κουράζουμε περισσότερο, για όσους από μας θέλουν να διαβάσουν κάτι παραπάνω, εφαρμόζοντας το πολύ σοφό ‘’ας μάθουμε από τα παθήματα των άλλων, μια και δεν πρόκειται να ζήσουμε τόσο πολύ για να προλάβουμε να μάθουμε από τα δικά μας’’, μπορούμε να κατεβάσουμε και να διαβάσουμε, ένα καναδέζικο άρθρο ασφαλείας πτήσεων με τίτλο :
When Night VFR and IFR Collide
Κτυπήστε πάνω στον τίτλο για να το δείτε.
ΠΗΓΕΣ
Technique: The Importance of Remaining Clear of Clouds
The Continuing Tragedy of Continued VFR
ΥΓ
Η φωτογραφία του τίτλου από το Omen.com
