HOW TO FIGHT HELICOPTERS (the Soviet way).
Πολλές είναι οι χρήσεις του Ε/Π. Τα νέα Ε/Π έχουν μεγάλη ευκινησία, ισχύ πυρός και θωράκιση, στοιχεία που τα κάνει αξιόπιστα και αποτελεσματικά μέσα εναέριας υποστήριξης. Μπορούν να εμφανίζονται ξαφνικά στο πεδίο της μάχης και να προσβάλουν τον εχθρό με ποικιλία κατευθυνόμενων και μη πυρομαχικών, βοηθώντας έτσι τις επίγειες Υπομονάδες να ολοκληρώσουν τους ΑΝΣΚ.
Colonel M. Belov
Soviet Army
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Soviet Military Review στα 1979
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι παραπάνω σκέψεις που είχαν δημοσιευθεί πίσω στα 1979 σε πολλές Σοβιετικές πηγές, εξέφραζαν τις αυξανόμενες τότε σκέψεις και ‘’αγωνίες’’ των Σοβιετικών για τον ρόλο του επιθετικού Ε/Π πάνω στο μοντέρνο πεδίο των επιχειρήσεων.
Οι συγκεκριμένες σκέψεις, όπως και αυτές που θα ακολουθήσουν στο σημερινό μας σημείωμα, ανήκουν στον τότε Συνταγματάρχη M. Belov έναν από τους κυριότερους Σοβιετικούς στρατιωτικούς συγγραφείς για την Τακτική των ελικοπτέρων.
Από τα 1975 ακόμη, είχε διατυπώσει την άποψη ότι:
«τα Ε/Π έχουν πλήρως ενσωματωθεί στα οπλικά συστήματα των μοντέρνων στρατών και συνεχίζουν να αναπτύσσονται με έντονους ρυθμούς. Το γεγονός αυτό έχει αφετηρία την ανάγκη χρησιμοποίησης οχημάτων που έχουν μεγαλύτερη ευκινησία από ότι τα επίγεια οχήματα και εξελικτικά από την ανάγκη εκμετάλλευσης των μοναδικών ικανοτήτων των Ε/Π, που μπορούν να επιλύσουν προβλήματα όπως η μετατόπιση μονάδων και υλικών-εφοδίων, από το ένα μέρος στο άλλο γρήγορα, η παροχή πυρών υποστηρίξεως, η αντιμετώπιση τεθωρακισμένων σχηματισμών, η αεροδιακομιδές και τόσα άλλα είδη επιχειρήσεων».
Τον Απρίλιο του 1976 οι σκέψεις του Belov αντιπροσώπευαν μία επαναστατική στάση των Σοβιετικών απέναντι στα επιθετικά Ε/Π. Υποστήριζε ότι «τα Ε/Π που θα παρέχουν πυρά υποστηρίξεως θα πρέπει να θεωρούνται από τις επίγειες δυνάμεις, ως υψηλής αποτελεσματικότητας οπλικά συστήματα».
Θεωρούσε ότι αυτού του τύπου τα Ε/Π, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν όχι μόνο για την υποστήριξη από αέρος των Υπομονάδων αλλά επίσης να χρησιμοποιηθούν σε ανεξάρτητες αποστολές, για την καταστροφή διαφόρων ειδών στόχων, για την συνοδεία και υποστήριξη αεροκινήτων δυνάμεων είτε αυτές βρισκόταν στον αέρα, είτε επιχειρούσαν στο έδαφος, για την καταστροφή τεθωρακισμένων σχηματισμών και αρμάτων και τέλος για την προσβολή και καταστροφή των εχθρικών αεροσκαφών αλλά και των εχθρικών αεροκινήτων δυνάμεων.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλα αυτά γραφόταν σε μια περίοδο σοβαρών αντιπαραθέσεων μεταξύ του τότε Δυτικού και Σοβιετικού μπλοκ. Αντιπαραθέσεων που γεννούσαν προβληματισμούς και σκέψεις, γύρω από τις τακτικές που έπρεπε να εφαρμοσθούν σε πολλά τακτικά θέματα, μεταξύ των οποίων και η δυνατότητα εναέριας μάχης από τα μαχητικά Ε/Π και άλλα πολλά.
Όπως επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλες οι τακτικές και τα συμπεράσματα που γέννησαν οι αντιπαραθέσεις του ψυχρού πολέμου, από την πλευρά των Σοβιετικών μετά από κάποια χρόνια, εφαρμόσθηκαν, όπου ήταν δυνατό, στις για 9 χρόνια επιχειρήσεις του Σοβιετικού Στρατού στο Αφγανιστάν, από τον Δεκέμβριο του 1979 μέχρι τον Μάιο του 1988.
Σήμερα λέω να ρίξουμε μια ματιά, στο πως βλέπανε οι Σοβιετικοί το θέμα των Ελικοπτέρων. Να δούμε τι ακριβώς σκεπτόταν οι Σοβιετικοί, την εποχή του Ψυχρού πολέμου για το θέμα της χρησιμοποιήσεως των μαχητικών Ε/Π.
Θα το κάνουμε μέσα από ένα άρθρο του Συνταγματάρχου BEKOV, που δημοσιεύθηκε στο U.S. ARMY AVIATION DIGEST OCTOBER 1981 και μπορούμε να το κατεβάσουμε από εδώ, και έχει τίτλο HOW TO FIGHT HELICOPTERS.
ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ 
